Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie II Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Bogdan Wolski
Protokolant:	Justyna Kowalik

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2013 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa

E. C.

przeciwko

M. C.

o zapłatę

1.  uchyla wyrok zaoczny Sądu Okręgowego Warszawa – Praga
w Warszawie z dnia 15 listopada 2012 roku, sygn. akt II C 806/10;

2.  oddala powództwo;

3.  zasądza od powódki E. C. na rzecz pozwanego M. C. kwotę 3617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt II C 806/10

UZASADNIENIE

I. Stanowiska stron i przebieg postępowania.

1. E. C. wytoczyła powództwo przeciwko M. C. o zasądzenie kwoty 94.999,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od M. C. kosztów postępowania według dwukrotnej stawki.

1.1. W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, iż zawarła ustną umowę z pozwanym, którą pozwany zobowiązał się do pokrycia części kosztów budowy domu dla powódki i syna stron w kwocie 100.000 zł. Kwota ta miała również rekompensować nakłady poniesione przez powódkę w związku z rozbudową i modernizacją nieruchomości należącej do ojca pozwanego, w którym strony na podstawie umowy użyczenia wspólnie zamieszkiwały. Ponadto, powódka podniosła, iż pozwany zobowiązał się do pokrywania kosztów podjętych przez powódkę studiów zaocznych w okresie od dnia rozpoczęcia przez powódkę trzeciego roku studiów, tj. od dnia 1 października 2009 r. do momentu ich ukończenia. Powódka wskazała, iż strony jednocześnie ustaliły, że z chwilą ukończenia przez syna stron szkoły podstawowej powódka wraz z dzieckiem wyprowadzi się z domu teścia, co powódka uczyniła. Powódka podniosła nadto, iż pozwany uiścił na jej rzecz jedynie kwotę 10.000 zł. Nie uiścił natomiast kwoty 90.000 zł oraz nie pokrył opłat za studia powódki. W dniu 17 czerwca 2010 r. powódka wezwała pozwanego do zapłaty pozostałej części należnego w jej ocenie świadczenia. Powódka wskazała, iż domaga się zapłaty od pozwanego kwoty 94.999,50 zł, na którą składa się kwota 4999,50 zł stanowiąca sumę uiszczonych przez powódkę opłat za studia w okresie od 1 października 2009 r. do 30 czerwca 2010 r. oraz kwota 90.000 zł stanowiąca nieuiszczoną przez pozwanego należność z tytułu zobowiązania do pokrycia części kosztów budowy domu.

2. W piśmie procesowym z dnia 11 maja 2011 r. M. C. wniósł o oddalenie powództwa w całości.

3. W piśmie procesowym z dnia 15 lipca 2011 r. pozwany podniósł, iż kwestionuje twierdzenia powódki, jakoby zobowiązał się do pokrywania kosztów studiów zaocznych powódki. Fakt, iż pozwany kiedyś dobrowolnie pomagał finansowo powódce nie pociąga za sobą, zdaniem pozwanego, powstania obowiązku opłacania studiów powódce. Pozwany podniósł nadto, iż nie zawierał z powódką żadnej pisemnej umowy, w której zobowiązałby się do zapłacenie jej kwoty 100.000 zł. Pozwany wskazał, iż powódka nie udowodniła swojego roszczenia i nie została zachowana forma pisemna do celów dowodowych w zakresie wykazania powstania zobowiązania na kwotę 100.000 zł. Pozwany podkreślił, iż jedynie poinformował powódkę, że jak poprawi się jego sytuacja finansowa, to może pomoże powódce w opłaceniu studiów, co jednak nie oznacza, że się do tego zobowiązał.

4. Na rozprawie w dniu 8 września 2011 r. powódka wskazała, iż świadczenie przez pozwanego na rzecz powódki kwoty 100.000 zł było rozumiane przez strony jako rozliczenie finansowego małżeństwa. Kauzą dla tego rozliczenia miał być podział majątku dorobkowego stron w pozostałym zakresie, niż podział nieruchomości i samochodu. Umowa ustna była w ocenie powódki umową przedwstępną względem tych umów dotyczących rozliczenia nieruchomości samochodu i możliwości zamieszkiwania w domu teścia oraz nakładów na mieszkanie. Powódka podniosła, iż kwotę 10.000 zł wpłaconą przez pozwanego traktuje jako pierwszą ratę na spłatę kwoty 100.000 zł.

5. Na rozprawie w dniu 21 listopada 2011 r. powódka oświadczyła, iż roszczenie dochodzone w tym postępowaniu dotyczy realizacji umowy cywilnej, a nie realizacji umowy wynikającej z podziału majątku wspólnego małżonków. Strony zawarły zdaniem powódki umowę nienazwaną. Z dokumentów dołączonych do pozwu wynika w ocenie powódki, iż pozwany uznał roszczenie powódki dokonując płatności części należnej kwoty, jak również potwierdził w korespondencji mailowej istnienie zobowiązania w kwocie 100.000 zł na rzecz powódki.

6. W dniu 15 listopada 2012 r. Sąd wydał wyrok zaoczny uwzględniający powództwo w całości.

7. W sprzeciwie od wyroku zaocznego oraz w piśmie z dnia 13 grudnia 2012 r. pozwany wniósł o uchylenie wyroku zaocznego, oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz od powódki kosztów postępowania.

7.1. Uzasadniając swoje stanowisko pozwany zarzucił powódce, iż jej stanowisko co do podstaw dochodzonego roszczenia jest niejasne i niekonsekwentne. Pozwany wskazał, iż w 1999 r. przeprowadził remont w mieszkaniu, w którym strony wspólnie zamieszkiwały, a które należało do ojca pozwanego. Koszty wszelkich remontów pokrywane były jednak wyłącznie z zarobków pozwanego, gdyż powódka wówczas nie wykonywała żadnej pracy zarobkowej. Pozwany zaprzeczył, jakoby zawarł z powódką jakąkolwiek umowę nienazwaną, mocą której zobowiązałby się do zapłaty na jej rzecz kwoty 100.000 zł. Pozwany podniósł nadto, iż w rzeczywistości opłacał studia powódki w okresie, kiedy strony nie były już małżeństwem. Pozwany zaznaczył także, iż podstawę prawną dokonanych przez niego na rzecz powódki świadczeń w postaci opłat za studia oraz przelew kwoty 10.000 zł stanowią przepisy o umowie darowizny.

II. Podstawa faktyczna rozstrzygnięcia.

1.  M. C. i E. C. zawarli dnia 22 grudnia 2008 r. umowę w formie aktu notarialnego, mocą której E. C. nabyła własność nieruchomości położonej w W. o powierzchni 900 m ², stanowiącej działkę oznaczona numerem ewidencyjnym (...), dla której Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (...), oraz własność udziału wynoszącego 1/4 części w nieruchomości położonej w W. o powierzchni 803 m ², stanowiącej działkę oznaczona numerem ewidencyjnym (...), dla której Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (...).

2.  W dniu 28 stycznia 2009 r. E. C. i M. C. zawarli umowę z podpisami notarialnie poświadczonymi, na podstawie której E. C. nabyła na wyłączną własność samochód osobowy marki T. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

3.  Po ustaniu związku małżeńskiego E. C. i M. C., M. C. przekazał E. C. kwotę 10.000 zł.

III. Ocena dowodów.

Przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o który Sąd rozstrzygnął sprawę, znalazł potwierdzenie w przeprowadzonym przez Sąd dowodzie z dokumentów (k. 16-18) oraz w przesłuchaniu stron E. C. (k.291-293) i M. C. (k. 293-295) oraz świadków U. C. (k. 287-288) i W. C.
(k. 288-289). Sąd, przy rozstrzyganiu sprawy, nie wziął pod uwagę dowodu z przesłuchania świadka I. F. (k. 144-145) oraz świadka P. Ł.
(k. 151-152) uznając, iż nie mają one istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.
Z tego również względu Sąd oddalił pozostałe złożone przez strony wnioski dowodowe. Z zeznań złożonych przez strony, a w tym przede wszystkim zeznań E. C. nie wynika, aby strony zawarły w sposób ważny i skuteczny umowę, której wykonania można było dochodzić w postępowaniu sądowym.

III. Ocena zasadności roszczenia z wyjaśnieniem podstawy prawnej rozstrzygnięcia.

1. Powództwo nie jest zasadne.

2. Zgodnie zaś z art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu wywodzi skutki prawne.

3. Powódka nie przedstawiła dowodów, które potwierdzałyby zawarcie przez strony umowy, której wykonanie mogłoby stanowić podstawę skutecznego żądania od pozwanego zapłaty kwoty określonej w pozwie. W szczególności dowodem na tę okoliczność nie jest niekwestionowany przez pozwanego fakt przekazania powódce kwoty 10.000 zł, czy też treść korespondencja mailowa pomiędzy byłymi małżonkami. Żądana kwota przez powódkę kwota miała rekompensować nakłady poniesione przez powódkę w związku z rozbudową i modernizacją nieruchomości należącej do ojca pozwanego, a także odpowiadać zobowiązaniu pozwanego co do pokrywania kosztów podjętych przez powódkę studiów zaocznych w okresie od dnia rozpoczęcia przez powódkę trzeciego roku studiów, tj. od dnia 1 października 2009 r. do momentu ich ukończenia. Powódka nie określiła jednak w istocie jednocześnie co mogłoby stanowić podstawę sformułowania przedmiotowego obowiązku. Wskazywane przez pozwaną rozliczenie finansowe małżonków po rozwiązaniu małżeństwa niewątpliwie nie pozostawało w związku z przedmiotowym żądaniem, skoro przywoływane nakłady zostały ewentualnie poczynione na majątek ojca pozwanego, a nadto pozwany miał uczestniczyć w kosztach kształcenia powódki. Niewątpliwie na pozwanym nie ciążą w tym zakresie jakiekolwiek przewidziane prawem obowiązki. Stąd ewentualny obowiązek zapłaty żądanej pozwem kwoty mógł jedynie wynikać z zawartej przez strony umowy darowizny. Powódka nie przedstawiła jednak dokumentu spełniającego wymagania formalne określone w art. 890 § 1 k.c.

4. Zgodnie z art. 347 k.p.c., po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd wydaje wyrok, którym wyrok zaoczny w całości lub w części utrzymuje w mocy albo uchyla go i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też pozew odrzuca lub postępowanie umarza.

4.1. W związku z powyższym, Sąd orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

4.2. O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98 § 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. w zw. z przy uwzględnieniu kosztów zastępstwa procesowego (3600 zł) i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (17 zł).