Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 października 2018 roku

Sąd Okręgowy Warszawa- Praga w Warszawie III Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: SSO Błażej Domagała

Protokolant: Sylwia Wojda

po rozpoznaniu w dniu 19 października 2018 roku w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko A. S.

o zapłatę

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Powodowy (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wniósł w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od pozwanej A. S. kwoty 104.345,42 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu (20.10.2017 r.) do dnia zapłaty.

Po stwierdzeniu braku podstaw do wydania nakazu zapłaty, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do tut. Sądu.

A. S. nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił i zważył, co następuje.

Pozwana nie zajęła stanowiska w sprawie, nie wniosła odpowiedzi na pozew ani nie złożyła wyjaśnień i nie stawiła się na rozprawie. Zaszły więc określone w art. 339 par. 1 k.p.c. przesłanki do wydania wyroku zaocznego. Sąd uwzględnił również treść art. 339 par. 2 k.p.c., a więc przyjął za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie i w piśmie doręczonym pozwanej przed rozprawą. Pomimo tego powództwo podlegało oddaleniu. Bezsporne było w sprawie, że powodowy Fundusz nabył na podstawie umowy cesji od (...) Bank S.A. wierzytelność tego banku wobec A. S.. Pozwaną i zbywcę wierzytelności łączyła umowa pożyczki kwoty 65.359,48 zł, zawarta w dniu 15.09.2011 r. Z przedstawionych przez powoda dokumentów wynika, że A. Bank przysługiwała w dniu 12.11.2012 r. wymagalna wierzytelność wobec A. S. w kwocie 65.086,47 zł, wynikająca z wypowiedzenia umowy pożyczki z dniem 31.10.2012 r. (wyciąg z ksiąg bankowych). Postanowieniem z dnia 18.12.2012 r. Sąd Rejonowy w Wołominie nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu wystawionemu przez ten bank przeciwko pozwanej. Taką właśnie wierzytelność nabył powodowy Fundusz. Zgodnie z zapisami w jego księgach, na dzień 31.10.2017 r. wysokość zobowiązania dłużniczki wynosiła 104.345,42 zł (kapitał i odsetki).

Powyższe fakty ustalono na podstawie nie kwestionowanych dokumentów, dołączonych do pisma z dnia 26.04.2018 r.

Stosownie do art. 117 par. 2(1) k.c. po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi. Przepis ten obowiązuje od 09.07.2018 r., a został wprowadzony ustawą z dnia 13 kwietnia 2018 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw. Stosownie do art. 5 ust. 4 tego aktu prawnego roszczenia przedawnione przysługujące przeciwko konsumentowi, co do których do dnia wejścia w życie ustawy nie podniesiono zarzutu przedawnienia, podlegają z tym dniem skutkom przedawnienia określonym w kodeksie cywilnym, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą.

Mając powyższe na uwadze, należało wziąć pod uwagę, że z dokumentów przedstawionych przez powoda wynikało, że dochodzona od pozwanej wierzytelność wynika z czynności bankowych, a więc wiązała się prowadzeniem przez bank działalności gospodarczej. W związku z tym, stosownie do art. 118 k.c. roszczenie banku podlegało przedawnieniu po upływie 3 lat. Termin upływał z dniem 31.12.2015 r. Z bankowego tytułu egzekucyjnego wynikało, że umowa została wypowiedziana z dniem 31.10.2012 r., od tego momentu wierzytelność stała się wymagalna oraz mogła być dochodzona.

Z treści umowy łączącej pozwanej i bank w sposób nie budzący wątpliwości wynikało, że A. S. była konsumentem, a więc osobą fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Wobec tego, z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 13.04.2018 r., wierzytelność wobec pozwanej była już przedawniona. Mając na uwadze powołany wyżej art. 5 tego aktu prawnego należało więc z urzędu uwzględnić art. 117 par. 2(1) k.c. Powód nie mógł domagać się od dnia 09.07.2018 r. zaspokojenia roszczenia wobec pozwanej.

Powództwo musiało więc być oddalone, pomimo tego, że w sprawie zaszły podstawy do wydania wyroku zaocznego. Mając to na uwadze, orzeczono jak w sentencji wyroku.