Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV Ca 1803/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2013-10-30

Sygn. akt IV Ca 1803/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2013 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Paweł Iwaniuk

Sędziowie: SO Beata Janiszewska, SO Marcin Łochowski (spr.)

Protokolant: Martyna Perzyńska

po rozpoznaniu w dniu 30 października 2013 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. M.

przeciwko M. M.

o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną

na skutek apelacji powódki od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w W. z dnia 23 kwietnia 2012 r., sygn. akt I C 1043/11

I. oddala apelację;

II. oddala wniosek M. M. o zasądzenie kosztów procesu w instancji odwoławczej.

Sygn. akt IV Ca 1803/12

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Apelacja powódki jest bezzasadna.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego, szczegółowo opisane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku (k.87-88) i przyjmuje je za własne. Stan faktyczny w niniejszej sprawie nie jest zresztą sporny i powódka w apelacji go nie kwestiononuje. Sąd I instancji dokonał również trafnej oceny prawnej zasadności dochodzonego żądania, która w całości zasługuje na akceptację.

Apelacja opiera się przede wszystkim na zarzucie naruszenia art. 534 k.c. (k.97-98). Należy przypomnieć, że zgodnie z art. 527 k.c., gdy w skutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzyciela osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć. Natomiast, stosownie do treści art. 534 k.c. uznania czynności prawnej dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli za bezskuteczną nie można żądać po upływie lat pięciu od daty tej czynności.

Przy czym, co istotne, termin z art. 534 k.c. rozpoczyna swój bieg od dnia dokonania spornej czynności. Bez znaczenia pozostaje natomiast, kiedy osoba zainteresowana dowiedziała się o jej dokonaniu.

Powódka wniosła o uznanie za bezskuteczną umowy darowizny zawartej w dniu 24 sierpnia 2004 r. (pozew – k.1-1v, odpis z księgi wieczystej – k.54). Pozew został wniesiony w dniu 22 lutego 2011 r. (k.36,38). Nie budzi zatem wątpliwości, że powództwo zostało wytoczone po upływie 5 lat od dokonania kwestionowanej czynności.

Chybione są przy tym wywody skarżącej dotyczące odpowiedniego stosowania do biegu terminu określonego w art. 534 k.c. przepisów o biegu terminu przedawnienia, w szczególności art. 121 k.c. (apelacja – k.98). Termin z art. 534 k.c. jest bowiem terminem zawitym (prekluzyjnym), o czym świadczy użyty w przepisie zwrot „nie można żądać”. Upływ tego terminu oznacza wygaśnięcie uprawnienia do dochodzenia bezskuteczności czynności. Brak uzasadnienia, by stosować do niego, w drodze analogii, przepisy o przedawnieniu ( tak m.in. W.Popiołek w: K.c. Komentarz, Tom I, Warszawa 2002, s.1292-1293, t.3; M.Sychowicz w: Komentarz do k.c. Księga trzecia. Zobowiązania, Tom 1, Warszawa 2003, s.612, t.1).

Skoro zatem do biegu terminu, o jakim mowa w art. 534 k.c. nie można stosować art. 121 k.c., to bez znaczenia jest okoliczność, że powódka stała się pełnoletnia dopiero w 2011 r. (zob. art. 121 pkt 1 k.c.).

Trafnie zatem Sąd Rejonowy przyjął, że uprawnienie do uznania darowizny z dnia 24 sierpnia 2004 r. za bezskuteczną wobec powódki wygasło, w świetle treści art. 534 k.c., jeszcze przed wniesieniem pozwu w niniejszej sprawie. W konsekwencji, zaskarżony wyrok, wbrew wywodom apelacji, odpowiada prawu.

Dlatego też, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację powódki, jako bezzasadną.

Nadto, Sąd Okręgowy, mając na uwadze trudną sytuację materialną powódki, utrzymującej się z renty rodzinnej po zmarłym ojcu w kwocie 489 zł 25 gr miesięcznie (k.99-101), w oparciu o art. 102 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. oddalił wniosek pozwanej o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu w instancji odwoławczej.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy orzekł, jak w sentencji.

Zarządzenie:

1. Odnotować.

2. Doręczyć odpis wyroku wraz z uzasadnieniem pełnomocnikowi powódki.

18.11.2013

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dariusz Rzepczyński
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Paweł Iwaniuk,  Beata Janiszewska
Data wytworzenia informacji: