Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1144/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 14 lipca 2021 roku, sygn. akt II K 335/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

W. K.

Sytuacja majątkowa oskarżonego

Informacja e - (...)

k. 303

2.1.1.2.

W. K.

Niekaralność oskarżonego

Aktualna Karta Karna

k. 304

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Informacja e - (...)

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

2.1.1.2

Aktualna Karta Karna

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, mający wpływ na treść wyroku, polegający na uznaniu, że oskarżony groził pobiciem oraz pozbawieniem życia małoletniemu K. W., przy czym groźby te wzbudziły u niego uzasadnioną obawę, podczas gdy zeznania świadków nie pozwalają na ustalenie takiego przebiegu zdarzeń.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Z przeprowadzonej przez Sąd Okręgowy kontroli instancyjnej zaskarżonego orzeczenia wynika, że ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego były prawidłowe i pozwoliły na jednoznaczne stwierdzenie, że oskarżony popełnił zarzucany mu czyn z art. 190 § 1 k.k.
W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy oparł swoje rozstrzygnięcie o spójne
i konsekwentne zeznania świadków i właściwą ich oceną zgodną z regułami art. 7 kpk.

W pierwszej kolejności, zgodzić należy się z sądem I instancji, że zeznania bezpośredniego świadka, A. D., zasługują na uznanie ich za wiarygodne jedynie w części dotyczącej przyjechania przez oskarżonego na pole, na którym świadek przebywała wraz z pokrzywdzonym oraz wykrzykiwania przez W. K.
w kierunku świadka i pokrzywdzonego. Słusznie natomiast Sąd Rejonowy odmówił zeznaniom A. D. waloru wiarygodności w części, w której zeznała, że nie słyszała, jakie konkretnie słowa wykrzykiwane były w kierunku K. W.. Jak bowiem wynika ze zgodnych zeznań A. W., pokrzywdzonego oraz P. G., W. K. wraz ze współoskarżonym znajdowali się w stosunkowo bliskiej odległości od A. D. i K. W., pozwalającej bezproblemowo usłyszeć wykrzykiwane słowa, po czym A. D., po zawróceniu się do domu T. Z., sama zadzwoniła na policję.

Jakkolwiek zatem zeznania A. D. nie potwierdzają wprost spójnych
i logicznych zeznań złożonych przez pokrzywdzonego, jego matkę A. W. oraz P. G., na co zwrócił uwagę obrońca oskarżonego, to jednak w sposób pośredni je uwierzytelniają. Dodatkowo, zauważyć trzeba, że zeznania, na które powołuje się w apelacji skarżący, złożone zostały przez A. D. w dniu 10 lipca 2020 roku, a zatem prawie 2 lata od chwili zdarzenia Z uwagi na to, a także na młody wiek i emocje, jakie wzbudzać musiało u świadka, po pierwsze, zajście przedmiotowego zdarzenia, a po drugie przesłuchanie przed sądem, w pełni zrozumiałym jest, że A. D. nie była w stanie dokładnie zrekonstruować przebiegu zdarzenia, co zresztą sama stwierdziła podczas przesłuchania. Zauważyć należy jednocześnie, że brak potwierdzenia nie oznacza automatycznie negacji, zwłaszcza w sytuacji, gdy zeznania innych świadków - K. W., A. W. i P. G. - są konsekwentne, spójne i nie pozostawiają wątpliwości w przedmiocie popełnienia przez W. K. zarzucanego mu czynu. Nie można tym samym zgodzić się z twierdzeniami obrońcy, jakoby świadek zeznający, że nie słyszał, co konkretnie wykrzykiwał oskarżony, podawał w związku z tym "odmienny przebieg zdarzenia". W konsekwencji trzeba stwierdzić, że ta część zeznań A. D., która uznana została przez Sąd Rejonowy za wiarygodną, pośrednio potwierdza wersję wydarzeń przedstawioną przez pozostałych świadków, natomiast zeznania ww. świadka w części, której Sąd Rejonowy słusznie za wiarygodną nie uznał, nie negują owej wersji wydarzeń, przy czym nie negowałyby jej nawet w sytuacji, gdyby uznać je za wiarygodne.

Sąd Okręgowy nie podziela także zdania skarżącego, że zeznania B. Z.,
w których twierdzi on, iż w sierpniu 2018 roku nie był nigdzie razem z pokrzywdzonym i innymi świadkami, przekreślają prawdziwość poczynionych przez Sąd Rejonowy ustaleń faktycznych. Przede wszystkim zauważyć należy, że powyższe zeznania B. Z.
z 4 stycznia 2021 roku odbiegają od zeznań złożonych przez tego świadka podczas przesłuchania z 29 stycznia 2019 roku, z których wynika, że był on obecny przynajmniej podczas zajścia z 8 sierpnia 2018 roku, którego zdarzenie z 10 sierpnia 2018 roku było swoistą kontynuacją. Wobec tego, Sąd Rejonowy słusznie nie uwzględnił zeznań B. Z. przy ustalaniu okoliczności faktycznych przedmiotowej sprawy. Wobec spójnych
i konsekwentnych zeznań pozostałych świadków nie ma to zresztą wpływu na prawidłowość ustaleń dokonanych przez Sąd Rejonowy, zwłaszcza, że B. Z. zeznał jedynie, że nie brał udziału w zdarzeniu z sierpnia 2018 roku, a nie, że zdarzenie takie nie miało miejsca.

Zwrócić należy uwagę na zajście z dnia 8 sierpnia 2018 roku, podczas którego doszło do bójki pomiędzy pokrzywdzonym a wnukiem oskarżonego, co bezspornie potwierdzone zostało w zeznaniach świadków K. W., A. W., K. K.
i S. K., a także w wyjaśnieniach samego oskarżonego. Wydarzenia
z 8 sierpnia 2018 roku zarysowują racjonalne tło dla zdarzenia z 10 sierpnia 2018 roku, tworzą odpowiedni kontekst całego zajścia, przez co umacniają i potwierdzają prawidłowość ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd Rejonowy co do wydarzeń z dnia przedmiotowego zdarzenia.

Podzielić należy także stanowisko Sądu Rejonowego w przedmiocie znacznej społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez W. K.. Wypowiadanie przez osobę dorosłą gróźb w kierunku małoletniego, w tym gróźb pozbawienia życia, ocenić należy jako zachowanie szczególnie naganne.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należy za niezasadny.

Lp.

Zarzut

3.2.

Obraza przepisów postępowania, mogąca mieć wpływ na treść orzeczenia, polegająca na naruszeniu art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. w zw. art. 29 ust. 1-2 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku - Prawo o adwokaturze w zw. z § 17 ust. 1 pkt.
1 oraz § 17 ust. 2 pkt. 3 w zw. z § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, poprzez zasądzenie od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego
w Legionowie na rzecz adwokata P. L. kwoty niższej, niż należna.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut skarżącego w przedmiocie kosztów uznać należy za zasadny i stwierdzić, że Sąd Rejonowy błędnie obliczył wysokość wynagrodzenia należnego obrońcy oskarżonego W. K. za pomoc prawną udzieloną z urzędu .

Zgodnie z § 17 ust. 1 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, w sprawie objętej dochodzeniem opłata wynosi 180 złotych. Opłata za obronę przed sądem rejonowym w postępowaniu zwyczajnym natomiast, według § 17 ust. 2 pkt. 3 powyższego rozporządzenia, wynosi 420 złotych, przy czym zgodnie z § 20 ww. rozporządzenia, w sprawach, w których rozprawa trwa dłużej niż jeden dzień, opłata ulega podwyższeniu za każdy następny dzień o 20%. Obrońca oskarżonego w apelacji, w oparciu o powyższe przepisy, prawidłowo wyliczył należną mu kwotę tytułem udzielania oskarżonemu pomocy prawnej z urzędu.

Dodatkowo zauważyć należy, że Sąd Rejonowy w uzasadnieniu wyroku błędnie wskazał § 17 ust. 2 pkt. 2 powyższego rozporządzenia jako podstawę prawną przyznania
w przedmiotowej sprawie kosztów za obronę z urzędu. Przepis ten dotyczy opłat za obronę przed sądem rejonowym w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, co nie miało
w niniejszej sprawie miejsca. W. K. został bowiem oskarżony o popełnienie przestępstwa, a nie obwiniony o popełnienie wykroczenia. Prawidłowa podstawa prawna przyznania kosztów powinna być zatem taka, jak podana w akapicie powyżej.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku i zasądzenie od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego
w Legionowie kwoty 1104 złotych 0 groszy
+ VAT tytułem nieopłaconej obrony z urzędu na rzecz adwokata P. L..

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należy za zasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Punkt II i III wyroku Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 14 lipca 2021 roku, sygn. akt II K 335/19

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Podniesiona w apelacji argumentacja skarżącego w przedmiocie winy oskarżonego W. K. nie mogła podważyć słusznych i uzasadnionych wniosków wywiedzionych przez Sąd Rejonowy. Z tego względu, wniosek obrońcy o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie W. K. nie został uwzględniony, a wyrok w tej części utrzymano w mocy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Punkt IV wyroku Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 14 lipca 2021 roku, sygn. akt II K 335/19

Zwięźle o powodach zmiany

Kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia wykazała, że Sąd Rejonowy błędnie obliczył wysokość wynagrodzenia należnego obrońcy oskarżonego za pomoc prawną udzieloną z urzędu . Z tego względu, wyrok sądu I instancji należało w tej części zmienić i orzec na rzecz obrońcy właściwą kwotę tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Legionowie na rzecz adwokata P. L. kwotę 516 złotych 60 groszy tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w instancji odwoławczej wraz z podatkiem VAT. Zgodnie bowiem z § 17 ust. 2 pkt. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, opłata za obronę przed sądem okręgowym jako drugą instancją wynosi 420 złotych, którą to kwotę, zgodnie z § 4 ust. 3 powyższego rozporządzenia, należało podwyższyć o kwotę podatku od towarów i usług.

Dodatkowo, Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego od opłaty i ponoszenia pozostałych kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, przejmując poniesione wydatki na rachunek Skarbu Państwa. Zgodnie bowiem z art. 624
§ 1 k.p.k., sąd może zwolnić oskarżonego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok w całości

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana