Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1218/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 29 czerwca 2022 sygnatura akt III K 932/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

P. Z. (1)

oskarżony jest osobą niekaraną

informacja z KRK

390

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Sąd obdarzył wiara informację z KRK albowiem była sporządzona przez uprawniony podmiot w zakresie jego kompetencji a jej wiarygodność nie była kwestionowana przez strony.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść wyroku a mianowicie:

art. 7 kpk poprzez dowolną a nie swobodną ocenę wyjaśnień oskarżonego ,

art. 2 par 2 kpk art. 4 kpk art. 5 par 2 kpk art. 7 kpk poprzez oparcie ustaleń faktycznych na niemiarodajnych źródłach dowodowych , nieuwzględnieniu wszystkich okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego w szczególności w szczególności przyznaniu wiarygodności wyjaśnieniom M. G. (1) i K. P. , pomniejszeniu wartości dowodowej i pominięciu zeznań B. Z. i A. C.,

art. 424 kpk poprzez niewskazanie w uzasadnieniu wyroku, że P. Z. (1) zdawał sobie sprawę że współoskarżony ma zamiar podpalić samochód , które z zachowań P. Z. spełnia kryterium warunkowania bezpośredniej realizacji znamion czynu zabronionego przez drugiego z oskarżonych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia pozwala na stwierdzenie, że sąd I instancji nie dopuścił się obrazy wskazanych przez skarżącego przepisów postępowania.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k., jeśli jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (por. np.: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r., II KK 12/06, LEX nr 193084; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2004 r., sygn. WK 26/03, OSNwSK 2004, nr 1, poz. 53). W ocenie Sądu Okręgowego, warunek ten został w przedmiotowej sprawie spełniony. To, że apelujący nie akceptuje oceny zebranego materiału dowodowego i poczynionych w wyniku tej oceny ustaleń faktycznych, a w środku odwoławczym prezentuje własne oceny i krytykę ocen dokonanych przez sąd I instancji, nie upoważnia do automatycznego uznania, że zaskarżone orzeczenie jest wadliwe.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia Sądu Rejonowego, który należycie wykazał w treści uzasadnienia, że okoliczności przedmiotowego zdarzenia jednoznacznie pozwalają P. Z. na przypisanie realizacji znamion zarzucanego mu czynu Zgodzić należy się z Sądem Rejonowym, że wyjaśnienia M. G. (1) i zeznania K. P. są ze sobą spójne oraz w zestawieniu z zapisem video w logiczny i niebudzący wątpliwości sposób zakreślają pełny obraz wydarzeń stanowiących podstawę faktyczną wydanego rozstrzygnięcia. Wobec powyższego, zawarte w apelacji twierdzenia obrońcy oskarżonego, próbujące osłabić wiarygodność dowodu z osobowych źródeł z pominięciem zapisu obrazu jawią się wyłącznie jako gołosłowna, nieudolna próba podważenia prawidłowości ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd Rejonowy.

Zauważyć należy, że art. 7 k.p.k., na który powołuje się skarżący, wymaga od sądu między innymi dokonywania oceny dowodów z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. Zdaniem Sądu Okręgowego, sąd I instancji słusznie wskazał, że niezgodne z ww. dyrektywami jest uznanie, że oskarżony P. Z. nie miał świadomości kierunku działania współoskarżonego , które przecież nie miało charakteru nagłego, spontanicznego a było rozłożonym w czasie procesem planowania, przygotowania i realizacji, w którym P. Z. cały czas uczestniczył. Zapis obrazu jednoznacznie wskazuje, iż P. Z. obserwował zachowanie w postaci zakupu benzyny do butelki plastikowej co jest rzeczą całkowicie nietypową i już samą w sobie niebezpieczną , udał się z oskarżonym G. z tą butelką do samochodu, spędził przy nim w postawie wykazującej pewną skrytość działania istotny fragment czasu, uciekł z M. G. w tym samym kierunku, powrócił z nim na miejsce i obserwował czynności służb zgodnie pijąc z kolegą kolejne piwo. Na żadnym etapie nie zamanifestował sprzeciwu wobec działania M. G. (1), nie okazał zdenerwowania czy wyrzutów do towarzysza wieczornej aktywności z powodu podjęcia działania niepożądanego i nieoczekiwanego. W tych ustalonych okolicznościach wskazujących na pełną akceptację działania M. G. i obiektywna świadomość rodzaju podejmowanych czynności nie może decydować o ekskulpowaniu P. Z. to, że wyłącznie M. G. wylał benzynę ,wyjął zapalniczkę i podpalił ciecz na pojeździe . Nie ma znaczenia to , że P. Z. nie miał zatargu z pokrzywdzoną i motywu dla działania na jej szkodę . Był uczestnikiem porozumienia, którego wynik miał sprowadzać się do spowodowania skutku w postaci spowodowania pożaru pojazdu przy akceptacji wszystkim możliwych następstw tak niebezpiecznego zachowania. Skoro w przedmiotowej sprawie, w świetle prawidłowo dokonanych i należycie uzasadnionych ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd Rejonowy, nie zachodzą w ocenie Sądu Okręgowego żadne wątpliwości co do popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu czynu, to podnoszony przez skarżącego zarzut naruszenia art. 5 § 2 k.p.k. również należy uznać za niezasadny. W tych warunkach oczywistym jest, że zeznania B. Z. i A. C. nie mogły w żaden sposób potwierdzić jako wiarygodnej wersji oskarżonego P,. Z. . Także uzasadnienie wyroku sądu rejonowego spełnia wszystkie wymogi kodeksu postępowania karnego , wskazano w zupełnie wystarczający sposób jakimi motywami kierował się sąd rozstrzygając o odpowiedzialności oskarżonego.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny. Ustalenia faktyczne dokonane przez sąd I instancji, które Sąd Okręgowy w pełni podziela, jednoznacznie wskazują, że P. Z. dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu.

3.2.

Błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść wydanego wyroku poprzez ustalenie, że oskarżony P. Z. dział wspólnie i w porozumieniu z M. G.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego, ustalenia faktyczne poczynione przez sąd I instancji są prawidłowe i nie budzą wątpliwości.

Zauważyć należy, że "błąd w ustaleniach faktycznych (error facti) przyjętych za podstawę orzeczenia to błąd, który wynika bądź to z niepełności postępowania dowodowego (tzw. błąd "braku"), bądź też z przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (błąd "dowolności"). Może on więc być wynikiem nieznajomości określonych dowodów lub nieprzestrzegania dyrektyw obowiązujących przy ocenie dowodów (art. 7)" (Wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 2 października 2013 roku, sygn. akt IV Ka 713/13). W niniejszej sprawie brak jest podstaw do stwierdzenia, że Sąd Rejonowy, gromadząc materiał dowodowy i dokonując jego oceny, dopuścił się błędu faktycznego rozumianego w przytoczony powyżej sposób, co stanowiło przedmiot dokładniejszych rozważań w podpunkcie 3.1. niniejszego uzasadnienia.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny. Ustalenia faktyczne dokonane przez sąd I instancji, które Sąd Okręgowy w pełni podziela, jednoznacznie wskazują, że P. Z. dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu.

3.3.

naruszenia prawa materialnego art. 46 par 2 kk poprzez błędne jego zastosowanie

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest trafny. Wobec tego, że w sprawie ustalono rozmiar szkody i orzeczono o obowiązku jej naprawienia nie zaszły przesłanki do orzeczenia nawiązki na rzecz pokrzywdzonej na wskazanej podstawie .

Wniosek

zmiana wyroku

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest zasadny, w sprawie należało uchylić rozstrzygnięcie z pkt IX

3.4.

Rażąca niewspółmierność kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia pozwala na stwierdzenie, że rodzaj i wysokość wymierzonej przez Sąd Rejonowy wobec P. Z. kary nie cechuje się rażącą niewspółmiernością, wobec czego zarzut obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

Odnosząc się do podniesionego w apelacji zarzutu zaznaczyć należy w pierwszej kolejności, że rażąca niewspółmierność kary zachodzi wówczas, gdy sąd I instancji w sposób jaskrawy nie wyważy rodzaju i wysokości wymierzanej kary z okolicznościami przewidzianymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., co skutkować będzie nieproporcjonalnością tej kary. Podkreślić należy przy tym, że na gruncie art. 438 pkt. 4 k.p.k. nie chodzi o każdą ewentualną różnicę w ocenach co do wymiaru kary, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby, również w potocznym znaczeniu tego słowa, „rażąco" niewspółmierną, to jest niewspółmierną w stopniu nie dającym się zaakceptować. Zmiana zaskarżonego wyroku z powodu rażącej niewspółmierności orzeczonej kary może mieć zatem miejsce dopiero wtedy, gdy wykazana zostanie wyraźna dysproporcja między karą wymierzoną przez sąd I instancji a karą, jaką należałoby wymierzyć w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 grudnia 2004 roku, sygn. akt II AKa 514/04).

Zdaniem Sądu Okręgowego, sąd I instancji wymierzył karę proporcjonalną i adekwatną do okoliczności stopnia zawinienia, społecznej szkodliwości czynu , z uwzględnieniem celów kary, co następnie w należyty i wyczerpujący sposób uzasadnił, odnosząc się zarówno do okoliczności przemawiające na korzyść, jak i na niekorzyść podsądnego.

Wniosek

złagodzenie kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek obrońcy oskarżonego w przedmiocie wymierzenia P. Z. kary o łagodniejszym wymiarze uznać należało za niezasadny z uwagi na rozważania poczynione powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego w zaskarżonej , części poza zmianą wskazaną w pkt 5.2

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Podniesiona w apelacji argumentacja obrońcy oskarżonego nie mogła podważyć słusznych i prawidłowo uzasadnionych wniosków wywiedzionych przez Sąd Rejonowy. Z tego względu, zarzuty podniesione przez skarżącego uznane zostały za niezasadne, a wyrok utrzymano w mocy w zaskarżonej części poza omówioną niżej zmianą.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

pkt IX wyroku Sądu Rejonowego

Zwięźle o powodach zmiany

Wobec uwzględnienia zarzutu naruszenia prawa materialnego art. 46 par 2 kk wyrok należało zmienić w ten sposób, że uchylono rozstrzygnięcie zawarte w pkt IX, w tym na podstawie art. 435 kpk wobec M. G..

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd na podstawie art. 624 par 1 kpk w zw. Z art. 634 kpk zwolnił oskarżonego od opłaty i pozostałych kosztów sądowych albowiem z uwagi na sytuacje majątkowo nie będzie w stanie ich uiścić bez uszczerbku dla własnego utrzymania.

7.  PODPIS

SSO Michał Bukiewicz SSO Ludmiła Tułaczko SSR (del. ) Małgorzata Nowak-Januchta

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok sądu rejonowego w części dotyczącej P. Z.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana