Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Małgorzata Bańkowska (spr.)

Sędziowie: SSO Włodzimierz Suwała

SSR del. Włodzimierz Szyszkowski

protokolant: protokolant sądowy Aneta Kniaziuk

przy udziale prokuratora Zuzanny Cupryk

po rozpoznaniu dnia 26 lutego 2016 r.

sprawy M. B. syna M. i D. urodzonego (...) w W.

oskarżonego o przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 289 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego i jego obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie

z dnia 20 października 2015 r. sygn. akt III K 634/14

zaskarżony wyrok uchyla i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie do ponownego rozpoznania; zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. G. kwotę 516,60 zł tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu w instancji odwoławczej wraz z podatkiem VAT.

SSO Małgorzata Bańkowska SSO Włodzimierz Suwała SSR del. Włodzimierz Szyszkowski

Sygn.akt VIKa 1546/15

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacje, obrońcy i oskarżonego M. B., zasługują na uwzględnienie w zakresie wniosku o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Rację mają skarżący, że w niniejszej sprawie doszło do naruszenia prawa do obrony.

Po pierwsze należy zauważyć, że sąd rejonowy, na pierwszej rozprawie w dniu 30.10.2014r. odmówił uwzględnienia wniosku M. B. o wyznaczenie mu obrońcy z urzędu w trybie art.78§1kpk.

Oceniając tą decyzję sądu rejonowego należy zauważyć, że zgodnie z ówczesnym brzmieniem art.78§1kpk, sąd mógł odmówić oskarżonemu wyznaczenia obrońcy z urzędu, tylko wówczas, gdy uznał, że nie spełnia on warunków o jakich mowa w tym przepisie.

Sąd meriti w ogóle nie ocenił tych okoliczności, a jeśli uważał, że wniosek oskarżonego nie jest właściwie uzasadniony, winien wezwał go do uzupełnienia braków.

Decyzję odmowną sąd argumentował faktem, że skoro oskarżony 6 miesięcy wcześniej został pouczony o swoich uprawnieniach procesowych i z nich nie skorzystał, to wniosek o obrońcę złożony dopiero na rozprawie należało uznać za zmierzający do jej odroczenia.

Taka argumentacja nie mogła w świetle brzmienia art.78§1kpk stanowić podstawy do odmowy uwzględnienia wniosku o wyznaczenie obrońcy. De facto sąd w ogóle odmówił rozpoznania wniosku, nie tylko na tej konkretnej rozprawie ale również w innym terminie, co pozbawiło oskarżonego jego prawa do obrony.

Co więcej, jak wynika z zapisu protokołu z dnia 30 października 2014r., sąd i tak w tym dniu odroczył rozprawę, z uwagi na wadliwe doręczenie oskarżonemu aktu oskarżenia. Tak więc argumentacja dotycząca odmowy rozpoznania wniosku w tym terminie, straciła w ogóle jakąkolwiek rację bytu.

Oceniając dalsze procedowanie sądu, należy zauważyć, że na kolejnym terminie rozprawy 22 grudnia 2014r. oskarżony oświadczył, że w związku z wypadkiem, który miał miejsce w listopadzie 2014r. doznał urazu głowy w postaci krwiaka na płacie czołowym mózgu, wystąpiła niepamięć i leczy się neurologicznie.

Prokurator zawnioskował aby w zaistniałej sytuacji wyznaczyć oskarżonemu obrońcę z urzędu i dopuścić dowód z opinii biegłych lekarzy psychiatrów celem wydania opinii o jego aktualnym stanie zdrowia psychicznego, w szczególności czy może sam się bronić.

Sąd jednak oddalił oba te wnioski, twierdząc, że oskarżony nie dysponuje żadnym zaświadczeniem lekarskim o niezdolności do samodzielnej obrony, a z obserwacji jego zachowania na sali rozpraw, nie wynika aby kontakt z nim był utrudniony.

Sąd nie kwestionując, że oskarżony rzeczywiście uległ wypadkowi nie zasięgnąć informacji specjalistów o stanie jego zdrowia, bazując wyłącznie na swoim subiektywnym przekonaniu o braku potrzeby powołania biegłych.

Zważywszy na treść art.79§1p.4kpk /obecnie art.79§2kpk/, sąd ma prawo samodzielnie oceniać czy występują okoliczności utrudniające obronę, jednak gdy powstaje wątpliwość co do poczytalności oskarżonego, która może choćby w sposób przemijający rzutować na jego obronę, powinien posiłkować się fachową wiedzą biegłych.

Reasumując należało stwierdzić, że w niniejszej sprawie doszło do rażącego naruszenia przez sąd prawa do obrony oskarżonego, co mogło mieć wpływ na treść zapadłego orzeczenia.

Sąd bowiem bezpodstawnie odmówił M. B. wyznaczenia obrońcy w trybie art.78§1kpk i niesłusznie oddalił wniosek prokuratora o przebadanie oskarżonego przez biegłych psychiatrów, czyniąc ustalenia odnośnie jego zdrowia psychicznego w oparciu jedynie o własną wiedzę.

Nadto należy zasygnalizować, że przy ponownym rozpoznaniu sprawy i rozważaniu konieczności zasięgnięcia opinii biegłych psychiatrów, sąd winien wziąć pod uwagę informację zawartą w apelacji oskarżonego o jego uczestnictwie w terapii metadonowej.

Mając powyższe na względzie zaskarżony wyrok należało uchylić i sprawę przekazać sądowi rejonowemu do ponownego rozpoznania.

sso Małgorzata Bańkowska sso Włodzimierz Suwała sso Włodzimierz Szyszkowski