Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VII U 106/14 - wyrok Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2014-11-12

Sygn. akt VII U 106/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: Grzegorz Gut

po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2014 r. w Warszawie

sprawy A. D. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

z udziałem (...) s.c. M. i M. S.

na skutek odwołania A. D. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 5 grudnia 2013 r., znak: (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że uznaje, iż A. D. (1) podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu od 13 czerwca 2013 roku

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. na rzecz A. D. (1) kwotę 60 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

UZASADNIENIA

W dniu 23 grudnia 2013 r. ubezpieczona A. D. (1) złożyła do Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 4 grudnia 2013 r. nr (...) stwierdzającej, że ubezpieczona jako pracownik u płatnika składek M. i M. S. prowadzących działalność gospodarczą o nazwie (...) s.c., nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowym, chorobowemu, wypadkowemu począwszy od dnia 13 czerwca 2013 r.

W uzasadnieniu odwołania, A. D. (1) podniosła, iż w dniu 12 lipca 2013 r. zawarła ze wspólnikami spółki cywilnej (...) M. i M. S., umowę o pracę na czas nieokreślony. Odwołująca podkreśliła, iż zgodnie z postanowieniami umowy, wykonywała pracę na stanowisku specjalistki ds. sprzedaży.

Odwołująca podkreśliła, iż do jej obowiązków należało szukanie inwestorów, oferowanie produktów do sprzedaży oraz wykonywanie pracy biurowych w spółce. A. D. (2) zaznaczyła, iż faktycznie wykonywała powierzone jej obowiązki. Wskazała, iż w związku z komplikacjami ciąży, zmuszona była do korzystania ze zwolnienia lekarskiego w okresie świadczenia pracy. Odwołująca dodała, iż pozbawienie jej prawa do ubezpieczenia przez organ rentowy jest krzywdzące. A. D. (1) wniosła do tutejszego Sądu o zmianę zaskarżonej decyzji ZUS, przez Sąd i uznanie, że od dnia 13 lipca 2013 r. podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie umowy o pracę (odwołanie k. 2-3 a.s).

W odpowiedzi na odwołanie, Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c.

W uzasadnieniu stanowiska, ww. organ rentowy podniósł, iż umowa zawarta pomiędzy ubezpieczoną A. D. (1) a płatnikiem (...) s.c została dla pozoru w rozumieniu art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p. i z naruszeniem zasad współżycia społecznego. Organ rentowy podkreślił w szczególności, iż w płatnik składek nie przedstawił dokumentów potwierdzających wykonywanie pracy przez odwołującą. Zdaniem ZUS, żaden z klientów (...) s.c. nie jest w stanie potwierdzić, iż A. D. (1) świadczyła pracę na rzecz firmy. Organ rentowy wskazał, iż przed zatrudnieniem u ww. płatnika składek, odwołująca nie posiadała żadnego doświadczenia zawodowego, zatem otrzymywane przez nią od pracodawcy wynagrodzenie ustalone na kwotę 2.000,00 zł jest kwotą zapłaty niezasadnie wysoką, co w okolicznościach zadłużenia płatnika wobec ZUS, nie znajduje jakiegokolwiek finansowego uzasadnienia. Wobec powyższego organ rentowy podkreślił, iż decyzją z dnia 4 grudnia 2013 r. nr (...), prawidłowo stwierdzono, iż A. D. (1) nie podlega od dnia 13 czerwca 2013 r. ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek (...) s.c. (odpowiedź na odwołanie k. 8-1- a.s). Sprawa z odwołania A. D. (1) od ww. decyzji ZUS została zarejestrowana w tutejszym Sądzie Okręgowym Warszawa-Praga w Warszawie pod sygn. akt VII U 106/14.

W dniu 3 stycznia 2014 od ww. decyzji organu rentowego odwołanie złożyli także płatnicy składek (...) S.C. M. i M. S. . W uzasadnieniu odwołania płatnicy składek podnieśli, iż A. D. (1) została zgłoszona do ubezpieczeń zgodnie z przepisami prawa, a kondycja finansowa spółki przeczy wszelkim zarzutom ZUS dotyczącym braku środków na zatrudnienie odwołującej (odwołanie k.2-3 a.s).

Organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie złożonej w dniu 3 lutego 2014 r. wniósł o jego oddalenie ( k. 4-5 a.s). Sprawa z odwołania płatników składek (...) S.C. M. i M. S. od decyzji oragnu rentowego z dnia 4 grudnia 2013 r. nr (...) została zarejestrowana w tutejszym Sądzie Okręgowym pod sygn. akt VII U 208/14.

Zarządzeniem Przewodniczącego VII Wydziału pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sąd Okręgowy połączył sprawę sygn. akt VII U 2018/14 ze sprawą o sygn. akt VII U 106/14 celem ich łącznego rozpoznania pod sygn. akt VII U 106/14

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie ustalił, następujący stan faktyczny:

W dniu 25 lutego 2003 r. wspólnicy M. S. (2) oraz M. S. (1) zawarli umowę spółki cywilnej pod nazwą (...) S.C. M. S. (1), M. S. (2) (dalej: (...) S.C. M. i M. S.) z siedzibą w O. PRZY UL. (...), której wykonywanie ustalono na czas nieokreślony. Celem spółki było prowadzenie wspólnej działalności gospodarczej w zakresie produkcji, handlu oraz usług. Spółka została zarejestrowana pod nr NIP (...) (umowa spółki cywilnej k. 32 a.s, decyzja w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej k. 35 a.s).

W dniu 13 czerwca 2013 r. wspólnicy (...) S.C. M. i M. S. zawarli z A. D. (1) zamieszkałą przy ul. (...) W. nr PESEL (...), umowę o pracę na okres próbny 1 miesiąca, tj. do dnia 13 lipca 2013 r. A. D. (1) została zatrudniona na stanowisku specjalisty do spraw sprzedaży, w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 2.000,00 zł miesięcznie (umowa o pracę na okres próbny dokumentacja akt rentowych k. nienumerowana). W dniu 12 lipca 2013 r. strony, zawarły kolejną umowę o pracę- na czas nieokreślony. A. D. (1) na podstawie zapisów tej umowy zajmowała to samo stanowisko pracy oraz otrzymywała wynagrodzenie w wymiarze jak uprzedni: 2.000,00 zł miesięcznie (umowa o prace na czas nieokreślony dokumentacja akt rentowych k. nienumerowana).

W dniu 8 października 2013 r. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wszczął z urzędu postępowanie wyjaśniające w sprawie prawidłowości zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych A. D. (1) z tytułu zatrudnienia w spółce (...) S.C., od dnia 13 czerwca 2013 r., o czym zawiadomił płatnika składek – (...) S.C. M. i M. S.. (dokumentacja akt rentowych). W toku postępowania wyjaśniającego, na podstawie dokumentacji zatrudnienia A. D. (1), ZUS ustalił, iż umowa o pracę na podstawie której A. D. (1) została zgłoszona do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych przez płatnika składek (...) S.C., została zawarta w celu obejścia prawa, dla uzyskania wysokich świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych. Organ rentowy stwierdził, iż poza aktami osobowymi pracownika nie uzyskano faktycznych dowodów na świadczenie pracy przez odwołującą. Wątpliwości Inspektoratu budził fakt, że poza właścicielami Spółki, nie wskazano wśród klientów firmy, nie wskazano osób, które mogły poświadczyć fakt świadczenia pracy przez A. D. (1). Na podstawie przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego, organ rentowy stwierdził, iż w spółce (...) S.C. brak było ekonomicznego uzasadnienia zatrudnienia p. D.. Dodatkowo ZUS zwrócił uwagę, iż od dnia 29 lipca 2013 r. tj. od dnia przebywania ubezpieczonej na zwolnieniu lekarskim, płatnik składek nie podpisał z nikim umowy o podobnym charakterze, co sugeruje, iż pracownik na tym stanowisku w ogóle nie był i nie jest potrzebny. Mając na względzie powyższe organ rentowy w decyzji z dnia 4 grudnia 2013 r. nr (...) stwierdził, iż A. D. (1) jako pracownik u płatnika składek (...) S.C. M. i M. S. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu począwszy od dnia zawarcia ze spółką umowy o pracę, tj. od dnia 13 czerwca 2013 r. (decyzja organu rentowego z dnia 4 grudnia 2013 r. dokumentacja akt rentowych k. nienumerowana).

Od powyższej decyzji organu rentowego, ubezpieczona A. D. (1) odwołała się w dniu 23 grudnia 2013 r. do Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, inicjując tym samym niniejsze postępowanie odwoławcze.

W toku postępowania Sąd Okręgowy ustalił, iż w okresie poprzedzającym zatrudnienie odwołującej, płatnik składek (...) S.C. M. i M. S. zatrudniali na stanowisku specjalisty do spraw sprzedaży pracownicę A. W. zam. w miejscowości S.. Pracownica nie spełniała oczekiwań pracodawcy, dlatego wspólnicy spółki podjęli decyzję o rozwiązaniu z A. W. umowy o pracę (porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę dokumentacja akt rentowych). W firmie (...) S.C. pozostał wolny wakat pracy na stanowisku specjalisty ds. sprzedaży. A. D. (1) pojawiła się w siedzibie spółki (...) S.C. w dniu czerwcu 2013 r. i zapytała czy wspólnicy spółki mają zapotrzebowanie na pracownika. A. D. (3) posiada doświadczenie zawodowe na stanowisku ekspedientki. Posiada wykształcenie podstawowe oraz prawo jazdy kategorii B. Kwalifikacje ubezpieczonej odpowiadały (...) S.C., którzy od pracownika zatrudnianego na stanowisku specjalisty ds. sprzedaży wymagali zdolności do współpracy z klientami oraz mogą podróżować samochodem w celu oferowania usług firmy, klientom. W dniu 13 czerwca 2013 r. (...) S.C. M. i M. S. zawarli z A. D. (1) umowę o prace na miesięczny okres próbny a następnie przedłużyli umowę o pracy z pracownicą na czas nieokreślony (umowy o pracę dokumentacja akt rentowych k. nienumerowane).

Odwołująca pracowała od poniedziałku do piątku w godzinach od 8 do 17.00 w terenie. Do zakresu jej obowiązków należało poszukiwanie klientów którzy mogliby zainteresować się ofertą spółki. Spółka oferowała sprzedaż kostki brukowej i projektowanie ogrodów. Odwołująca odbierała z siedziby pracodawcy foldery reklamowe i ulotki, które przekazywała potencjalnym klientom. Pracodawca codziennie przekazywał odwołującej informację, w których rejonach w terenie miała przedstawiać ofertę usług pracodawcy. Odwołująca podróżowała samochodem, do którego samodzielnie dokupowała paliwo, ponosząc koszty tankowań. Strony umowy umówiły się, iż z uwagi na okoliczność, iż odwołująca będzie samodzielnie ponosiła koszty utrzymania samochodu i dojazdów do klienta, jej wynagrodzenie, będzie ustalone na kwotę 2.000,00 zł miesięcznie (celem zrekompensowania tych kosztów w kwocie wynagrodzenia). Odwołująca niekiedy bywała w biurze pracodawcy i zajmowała się układaniem katalogów sporządzaniem kserokopii dokumentacji. A. D. (1) w ocenie pracodawcy (...) S.C. posiada predyspozycje osobowe takie jak aparycja, kontaktowość i umiejętność odpowiedniego przedstawienia oferty. Również te cechy przesądzały o decyzji płatników składek o zatrudnieniu na stanowisko specjalisty ds. sprzedaży osoby odwołującej. Płatnik składek M. S. (1) niekiedy z dwudniowym opóźnieniem dokonywała opłat składek na ubezpieczenie społeczne odwołującej, (na podstawie dowodu z zeznań odwołującej k. 65-66 a.s, zeznań odwołującej M. S. (1) k. 67 a.s).

Sąd Okręgowy w oparciu o dowód z zeznań świadków K. Z. oraz świadka S. F. (k. 64, 65 a.s) ustalił, iż odwołująca przedstawiała świadkom ofertę sprzedaży i ułożenia kostki brukowej.

W toku postępowania odwołująca wnosiła o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka M. F.. Świadek prawidłowo powiadomiony o terminie rozprawy nie stawił się. Jednakże w toku rozprawy z dnia 22 lipca 2014 r. odwołująca oświadczyła, iż zeznania ww. świadka sprowadzałyby się w istocie do potwierdzenia okoliczności złożenie mu przez odwołującą oferty sprzedaży usług, o których zeznali już ww. świadkowie K. Z. oraz S. F.. Wobec treści oświadczenia odwołującej, Sąd Okręgowy postanowieniem wydanym na rozprawie oddalił wniosek odwołującej o przesłuchanie ww. świadka (k. 65 a.s).

Odwołująca nie informowała pracodawcy, że jest w ciąży. Informację o stanie ciąży ubezpieczona powzięła w maju 2013 r. tj. miesiąc przed podpisaniem umowy o pracę z płatnikiem składek. Od dnia 29 lipca 2013 r. odwołująca przebywała na zwolnieniu lekarskim w związku z koniecznością wykonania zabiegu. Ojciec dziecka nie ma jakichkolwiek powiązań z właścicielami spółki (...) S.C. Po zakończeniu trwania urlopu macierzyńskiego i powrocie do spółki, pracodawca planuje kontynuowanie zatrudnienia ubezpieczonej (na podstawie dowodu z zeznań odwołującej k. 65-66 a.s, zeznań odwołującej M. S. (1) k. 67 a.s).

­ Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dowodów z dokumentacji akt rentowych, dokumentacji akt sądowych Zdaniem Sądu dokumenty, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia, są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny. Dokumenty nie były przez strony sporu kwestionowane w zakresie ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem wynikające z treści tych dokumentów okoliczności należało uznać za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy. Sąd Okręgowy dokonując ustaleń faktycznych oparł się również na zeznaniach, odwołującej A. D. (1) oraz odwołującej M. S. (1) występującej w charakterze płatnika składek ubezpieczonej oraz świadków K. Z. oraz S. F. albowiem ich zeznania wzajemnie ze sobą korespondują i nie pozostają w sprzeczności ze zgromadzonymi w sprawie dokumentami, a ponadto są spójne i logiczne. Brak było zatem podstaw by odmówić im wiarygodności.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie uznał za kompletny i wystarczający do wydania orzeczenia kończącego postępowanie. Organ rentowy w toku procesu nie zgłosił wniosków dowodowych ani nie wykazał, że odwołująca się, czy zainteresowana zeznawały niezgodnie z prawdą.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie A. D. (1) od decyzji organu rentowego z dnia 4 grudnia 2013 r., nr (...) jest uzasadnione.

Jedyną kwestią sporną w niniejszym postępowaniu było to, czy A. D. (1) od dnia 13 czerwca 2013 roku podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu jako pracownik u płatnika składek (...) S.C. M. i M. S.. Sąd Okręgowy podkreśla, iż kwestię podlegania ubezpieczeniom społecznym pracowników regulują szczegółowo przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r. poz. 1442; zm.) Art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami. W myśl art. 13 pkt 1 ustawy następuje to od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania. Stosownie do treści zawartej w art. 2 k.p. pracownikiem jest osoba zatrudniona między innymi na podstawie umowy o pracę. Sąd Okręgowy wskazuje, iż użyty w powyższym przepisie zwrot „zatrudniona” oznacza istnienie między pracownikiem a pracodawcą szczególnej więzi prawnej o charakterze zobowiązaniowym, tj. stosunku pracy. Istotą tegoż stosunku jest – w świetle art. 22 § 1 k.p. – uzewnętrznienie woli umawiających się stron, z których jedna deklaruje chęć wykonywania pracy określonego rodzaju w warunkach podporządkowania pracodawcy, natomiast druga – stworzenia stanowiska pracy i zapewnienia świadczenia pracy za wynagrodzeniem. Celem i zamiarem stron umowy o pracę winna być faktyczna realizacja treści stosunku pracy, przy czym oba te elementy wyznaczają: ze strony pracodawcy – realna potrzeba ekonomiczna i umiejętności pracownika, zaś ze strony pracownika – ekwiwalentność wynagrodzenia uzyskanego za pracę. Opierając się jedynie na powyższych zapisach ustawowych zauważyć należy, że nawiązanie przez ubezpieczoną A. D. (1) stosunku pracy z M. i M. S., prowadzących spółkę cywilną (...) M. i M. S. skutkowało objęciem odwołującej ubezpieczeniem społecznym.

Jednakże z uwagi na charakter decyzji organu rentowego w zakresie przedmiotowej sprawy, naczelnego ustalenia wymagało czy faktycznie wyczerpana została dyspozycja art. 83 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku k.c., zgodnie z którym nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Jeżeli oświadczenie takie zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej, ważność oświadczenia ocenia się według właściwości tej czynności. Tym samym organ rentowy podważył w trybie postępowania administracyjnego zasadność objęcia odwołującej ubezpieczeniem społecznym wskazując, iż umowa o pracę zawarta pomiędzy stronami w dniu 13 czerwca 2013 roku zawarta została pozornie w celu obejścia przepisów prawa (tj. w swojej istocie nawiązanie stosunku pracy zmierzało tylko do uzyskania przez odwołującą zabezpieczenia z tytułu ubezpieczenia społecznego). W związku z powyższym Sąd Okręgowy w toku postępowania musiał ustalić ponad wszelką wątpliwość czy umowa o pracę zawarta pomiędzy ubezpieczoną a M. i M. S. zmierzała do obejścia przepisów prawa oraz czy doszło do pozornego zawarcia umowy o pracę. Podnoszone przez ZUS zarzuty zogniskowały się na kwestii: braku potwierdzenia faktycznego świadczenia pracy przez ubezpieczoną oraz ustalenia zbyt wysokiej kwoty wynagrodzenia za prace na stanowisku ubezpieczonej.

Sąd Okręgowy odnosząc się w pierwszej kolejności do elementu dotyczącego pozorności umowy o pracę zauważa, iż w tym aspekcie odwołać się należy do słusznego stanowiska Sądu Najwyższego z dnia 8 lipca 2009 roku (wyrok - sygn. akt I UK 43/09), w myśl którego pozorność umowy o pracę (art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p.) ma miejsce nie tylko wówczas, gdy mimo jej zawarcia praca w ogóle nie jest świadczona, ale również wtedy, gdy jest faktycznie świadczona, lecz na innej podstawie niż umowa o pracę. W każdym przypadku decydujące znaczenie ma treść umowy i okoliczności faktyczne jej wykonywania. Dokonując analizy niniejszej sprawy przez pryzmat powołanego orzeczenia Sądu Najwyższego, zauważyć należy, że istotne dla sprawy było ustalenie czy faktycznie była świadczona praca w związku z umową zawartą pomiędzy ubezpieczoną a płatnikiem składek (...) S.C. M. i M. S. oraz czy umowa ta miała charakter umowy o pracę. Oceniając powyższe kwestie Sąd w oparciu o przeprowadzone postępowanie dowodowe stwierdza, że umowa zawarta pomiędzy stronami miała zdecydowanie charakter umowy o pracę, albowiem spełniała naczelne przesłanki wynikające z art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku – Kodeks pracy. W myśl tego przepisu (art.22 § 1 k.p.) przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Postępowanie dowodowe przeprowadzone w niniejszej sprawie w tym przede wszystkim dowód z wiarygodnych, korespondujących ze sobą zeznań świadków K. Z. oraz S. F. (k. 64-65 a.s), a także korespondujących z nimi zeznań odwołującej A. D. (1) oraz odwołującej M. S. (1) – płatnika zatrudniającego A. D. (1) w spółce (...) S.C. ( k. 6-67 a.s) potwierdziło wykonywanie obowiązków specjalisty ds. sprzedaży, przez ciężarną A. D. (1). Świadkowie w niniejszej sprawie potwierdzili faktyczne przedstawianie ofert sprzedaży, odbieranie i rozwożenie materiałów reklamowych przez odwołującą. Przeprowadzone posterowanie wykazało, że ubezpieczona świadczyła pracę na rzecz (...) S.C. M. i M. S., w miejscu i czasie przez pracodawcę wyznaczonym, a płatnik składek zatrudniał odwołującą za wynagrodzeniem (okoliczność bezzporna). Ustalono, że umowa łącząca strony stosunku pracy była umową o pracę na okres próbny a następnie z dniem 12 lipca przekształciła się na mocy ustaleń stron w umowę na czas nieokreślony i w żadnym wypadku nie miała cech np. umowy cywilnoprawnej oraz niebyła to forma współpracy w ramach działalności gospodarczej. Podkreślenia wymaga, iż odwołująca zatrudniona była firmie (...) S.C. M. i M. S. za wynagrodzeniem. Podnieść należy, iż ustalenie przez strony wynagrodzenia za pracę, nie może przemawiać za pozornością zawartej umowy o pracę i stanowić podstawy do uznania, że faktycznym celem tej umowy było uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 11 lipca 2007 roku w sprawie o sygn. akt III AUa 341/07). Zdaniem tutejszego Sądu, wysokość wynagrodzenia ustalonego w umowie stron na kwotę 2.000,00 zł nie stanowi wygórowanej stawki zapłaty za pracę na stanowisku odwołującej. Sąd Okręgowy podkreśla, iż odwołująca ponosiła koszty tankowania samochodu, których kompensatę pracodawca przewidział w kwocie wynagrodzenia, a ponadto Sąd Okręgowy zważył, iż odwołująca posiada doświadczenie w pracy klientami, nabyte w wykonywanego wcześniej zatrudnienia w charakterze ekspedientki. Co więcej pracodawca w toku postępowania sądowego zeznał, iż planuje kontynuować współpracę z odwołującą w ramach umowy o pracę, po powrocie A. D. (1) z urlopu macierzyńskiego.

Reasumując w toku sprawy potwierdzono, że odwołującą i płatnika składek (...) S.C. M. i M. S. (2) łączył stosunek pracy na podstawie umowy o pracę oraz, że praca była przez odwołującą faktycznie świadczona. Zaznaczenia wymaga, że z tytułu tego zatrudnienia zainteresowana opłacała za ubezpieczoną obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne, a wynikające z nieterminowych (kilkudniowych opóźnień) zapłaty składek do ZUS, nie uzasadnia w ocenie Sądu stanowiska organu rentowego, iż płatnik nie posiadał finansowych możliwości zatrudnienia pracownicy.

Dokonując analizy zasadności stanowiska ZUS co do fikcyjności umowy o pracę z dnia 13 czerwca 2013 roku, Sąd Okręgowy zauważył, że okoliczności wskazywane przez organ rentowy w treści decyzji z dnia 4 grudnia 2013 r. uzasadniające stwierdzenie o nie podleganiu przez odwołującą obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu wykonywania umowy o pracę (...) S.C. M. i M. S. są niewystarczające do zajęcia takiego stanowiska. Przede wszystkim tezy organu rentowego nie zostały poparte jakimikolwiek uzasadnionymi okolicznościami i stanowią jedynie kompilację niezależnych od siebie czynników. Zdaniem Sądu Okręgowego zarzuty przedstawione przez organ rentowy, które legły u podstaw spornej decyzji są całkowicie nieuzasadnione,

Konkludując Sąd Okręgowy w oparciu o materiał dowodowy zebrany w przedmiotowej sprawie po przeprowadzeniu postępowania sądowego zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku w punkcie 1.

Sąd Okręgowy w punkcie 2 wyroku zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz A. D. (1) kwotę 60.00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 11 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

J.R

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Łukasz Kusiak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Zbigniew Szczuka
Data wytworzenia informacji: