Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 maja 2023 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie II Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia SO Piotr Rempoła

po rozpoznaniu w dniu 4 maja 2023 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W.

przeciwko B. S. (1) i B. S. (2)

o zapłatę

I.  uchyla nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym w dniu 30 kwietnia 2015 roku w sprawie o sygn. akt II Nc 84/15 w zakresie kwoty głównej 65.939,23 zł i odsetek ustawowych od tej kwoty i oddala powództwo w tej części oraz uchyla w całości orzeczenie o kosztach procesu z nakazu, utrzymuje w mocy nakaz zapłaty w zakresie kwoty głównej 29.636,34 zł i odsetek ustawowych od tej kwoty od dnia 11 marca 2015 roku do dnia zapłaty, z tym zastrzeżeniem, że część tego świadczenia i odsetek została już wyegzekwowana od pozwanych przez komornika w toku egzekucji nakazu zapłaty;

II.  obciąża kosztami procesu pozwanych B. S. (1) i B. S. (2) łącznie w 31%, zaś powoda (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. w 69% i pozostawia szczegółowe wyliczenie kosztów procesu referendarzowi sądowemu, z zastrzeżeniem, iż pozwani zostali zwolnieni z opłaty sądowej od zarzutów;

III.  w zakresie wydatków uiszczonych częściowo z sum Skarbu Państwa obciąża nieuiszczonymi wydatkami pozwanych B. S. (1) i B. S. (2) łącznie w 31%, zaś powoda (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. w 69% na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie i pozostawia szczegółowe wyliczenie tych wydatków referendarzowi sądowemu.

Sygn. akt II C 1372/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 1 kwietnia 2015 roku (...) sp. z o.o. w W. wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym, by pozwani B. S. (1) i B. S. (2) zapłacili solidarnie powódce z weksla kwotę 95.575,57 wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 marca 2015 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanych na rzecz powódki kosztów postępowania. Powódka wskazała, że jest remitentem weksli własnych wystawionych przez B. S. (1) i poręczonych przez B. S. (2), zgodnie z treścią których pozwani byli zobowiązani do zapłaty powodowej spółce do dnia 11 marca 2015 roku łącznie kwoty 95.575,57zł, co nie nastąpiło do dnia wniesienia pozwu (k.2-2v.).

W dniu 30 kwietnia 2015 roku tut. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym sygn. II Nc 84/15, uwzględniając żądanie pozwu (k.22).

W ustawowym terminie pozwani złożyli zarzuty od nakazu zapłaty, domagając się uchylenia nakazu w całości, oddalenia powództwa, zasądzenia od powódki na rzecz pozwanych kosztów procesu według norm przepisanych oraz wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty z uwagi na grożącą stronie pozwanej niepowetowaną szkodę. W przypadku uwzględnienia przez tut. Sąd powództwa, pozwani wnieśli o rozłożenie roszczenia na raty. Uzasadniając swoje stanowisko, pozwana przyznała, że zawarła z powodem umowę pożyczki nr (...), na zabezpieczenie której został wystawiony weksel własny in blanco oraz umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie, ustanowiona na przedmiocie dostawy i umowa o ustanowienie zastawu rejestrowego. Wskutek zaprzestania spłaty pożyczki, umowa została wypowiedziana i postawiona w stan natychmiastowej wymagalności w kwocie 380 575,57zł. Z uwagi jednak na sprzedaż przedmiotu zabezpieczenia za kwotę 350 550zł do zapłaty powinna pozostać kwota 30 025,57zł. Finalnie, pozwani nie uznali roszczenia, co do tej kwoty. (k. 32-33, k. 59-60)

Postanowieniem z dnia 28 lipca 2015 roku tut. Sąd oddalił wniosek pozwanych o wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty. (k. 75)

(...) sp. z o.o. wyraził wolę spłaty roszczenia w 18 ratach, przy czym pierwsza rata miała wynosić 20.000zł, zaś każda następna miała być płatna po 5.000zł, wyjaśniając iż weksle dołączone do pozwu istotnie były wekslami in blanco zabezpieczającymi wierzytelności powódki wobec pozwanego B. S. (1) z umowy pożyczki z dnia 12 czerwca 2013 roku, zaznaczając iż zostały one wypełnione zgodnie z porozumieniem wekslowym oraz przedkładając dokumenty prywatne obrazujące sposób obliczenia sumy wekslowej (k.139-141)

Pismem z dnia 16 listopada 2022 roku pozwani wnieśli o orzeczenie w przedmiocie zwrotu wyegzekwowanego od pozwanych świadczenia w kwocie 34.500 na podstawie art. 338§1 k.p.c. (k. 657)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 lipca 2013 roku powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jako pożyczkodawca i pozwany B. S. (1), prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...), jako pożyczkobiorca zawarli umowę pożyczki nr (...), której przedmiotem była pożyczka kwoty 96.402,23 CHF. Strony przewidziały, iż pozwany w okresie od października 2013 roku do września 2016 roku zapłaci na rzecz powódki 72 raty pożyczki, zgodnie z harmonogramem stanowiącym załącznik do umowy. Pożyczona kwota miała zostać przeznaczona na zakup kombajnu zbożowego (...) wraz z wyposażeniem w postaci hederu – któremu nie nadano numeru fabrycznego oraz stołu do rzepaku o numerze fabrycznym (...), którego wartość jako przedmiotu dostawy strony określiły na 528.900zł brutto (z podatkiem VAT). Nie zapłacenie przez pożyczkobiorcę jakiejkolwiek kwoty należnej na podstawie umowy w czasie i w sposób określony w umowie uprawniało powódkę do wypowiedzenia umowy w całości lub w części poprzez pisemne zawiadomienie skierowane do pożyczkobiorcy. Strony przewidziały, iż z momentem doręczenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, niespłacona kwota pożyczki wraz z odsetkami i innymi kwotami należnymi od pożyczkobiorcy stanie się wymagalna i będzie podlegać spłacie w terminie określonym w zawiadomieniu (ust. 12 1a OWU).

Zgodnie z umową, marża wynosiła 5,8748%, a stopa oprocentowania LIBOR 1M (CHF).

Jako zabezpieczenie roszczeń wynikających z umowy pożyczki strony przewidziały: 1) weksel in blanco z wystawienia pożyczkobiorcy na zlecenie pożyczkodawcy, poręczony przez współmałżonkę B. S. (2), 2) warunkową umowę przewłaszczenia na zabezpieczenie ustanowioną na w/w przedmiocie dostawy (przedmiocie sprzedaży), 3) ustanowienie zastawu rejestrowego na w/w przedmiocie dostawy. Warunkowa umowa przewłaszczenia i porozumienie wekslowe były załącznikami do umowy pożyczki. W punkcie 11.15 warunkowej umowy przewłaszczenia określono, iż umowa przewłaszczenia wygasa w przypadku skutecznego i prawomocnego ustanowienia zastawu rejestrowego na przedmiocie dostawy. W porozumieniu wekslowym przewidziano, iż (...) sp. z o.o. w W. będzie uprawniona do uzupełnienia treści weksla w razie nie wywiązywania się przez pozwanego B. S. (1) z zobowiązań przewidzianych w umowie pożyczki, poprzez wpisanie na wekslu m.in. sumy wekslowej w wysokości pokrywającej całość roszczenia pieniężnego (...) sp. z o.o. do pożyczkobiorcy z tytułu nie terminowego wywiązywania się z zobowiązań wynikających z umowy.

Zawarta przez B. S. (1) umowa pożyczki miała związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą o charakterze rolniczym. Kwota uzyskana z tytułu umowy pożyczki była przeznaczona na zakup kombajnu (...) (...) (...) (...) przy pomocy którego pozwany świadczył odpłatne usługi na rzecz osób trzecich.

Dowody: umowa pożyczki z załącznikami k. 148-150, aneksy do umowy pożyczki k.154-156, ogólne warunki umowy pożyczki k.158-160v. dowód z przesłuchania pozwanego B. S. (1) k.647-647verte oraz dowód z przesłuchania pozwanej B. S. (2) k. 647verte

Strony przystąpiły do realizacji umowy pożyczki nr (...). Pozwany B. S. (1) przekazał powódce podpisany przez siebie jako wystawcę oraz przez B. S. (2) jako poręczyciela weksel in blanco. Niesporne oraz k.3-4 weksel wraz z poręczeniem wekslowym na wekslu B. S. (2)

W dniu 31 lipca 2013 roku między B. S. (1), jako zastawcą a (...) sp. z o.o., jako zastawnikiem została zawarta umowa zastawu rejestrowego – B. S. (1) obciążył nabyty kombajn zastawem rejestrowym na rzecz (...) sp. z o.o. w celu zabezpieczenia spłaty wierzytelności wynikających z umowy pożyczki nr (...) do najwyższej sumy zabezpieczenia w kwocie 96.402,23 CHF. Strony w punkcie 2.3 umowy określiły wartość przedmiotu zastawu jako równą kwocie 528.900zł brutto. W punkcie 5.2 umowy określono, iż zastawnik jest uprawniony do wyboru sposobu zaspokojenia, w szczególności zaspokojenie może nastąpić przez przejęcie przez zastawnika sprzętu na własność, zgodnie z art. 22 ustawy o zastawie w drodze stosownego oświadczenia i w takim wypadku zabezpieczone wierzytelności ulegną zaspokojeniu do wysokości wartości sprzętu, ustalonej w punkcie 2.3 umowy.

Dowód: umowa o ustanowienie zastawu rejestrowego k.34-35

Dnia 25 lipca 2014 roku strony zawarły aneks nr (...) do umowy pożyczki nr (...) z dnia 12 czerwca 2013 roku na mocy którego została zmieniona wysokość marży i wynosiła ona 6,3748%, a także ustalono wartość skapitalizowanych odsetek na lipiec 2014 w wysokości 477,34 CHF. B. S. (2) wyraziła zgodę na utrzymaniu w mocy poręczenia wekslowego na wekslu własnym in blanco wystawionym przez B. S. (1) tytułem zabezpieczenia wykonania umowy pożyczki nr (...), zmienionej aneksem nr (...).

Dowód: aneks nr (...) z dnia 25 lipca 2014 roku k. 156, oświadczenie poręczyciela wekslowego k. 157v.

W dniu 18 listopada 2014 roku (...) sp. z o. o. wezwał B. S. (1) do zapłaty kwoty 34.731,14zł z tytułu nieuiszczonej faktury nr (...) w kwocie 300zł, faktury nr (...) w kwocie 1.557,23zł, faktury nr (...) w kwocie 29.964,91zł oraz faktury nr (...) w kwocie 2.909zł pod rygorem rozwiązania umowy pożyczki, realizacji świadczenia z zabezpieczeń takich jak zastaw rejestrowy oraz wypełnienia weksla łączną kwotą roszczeń wynikającą z zapisów umowy lub skierowania sprawy na drogę sądową.

Dowód: wezwanie do zapłaty k. 338

Pismem z dnia 14 stycznia 2015 roku (...) sp. z o.o. wypowiedziała pozwanemu (...) B. S. (1) umowę pożyczki nr (...) oraz złożyła oświadczenie, iż przejmuje na własność przedmioty zastawu rejestrowego ustanowionego na zabezpieczenie umowy pożyczki nr (...), a ponadto wezwała do zwrotu przedmiotu zastawu rejestrowego.

Dowód: oświadczenie o wypowiedzeniu oraz o przejęciu na własność przedmiotu zastawów rejestrowych k.161

W dniu 6 lutego 2015 roku upoważniony przedstawiciel powodowej spółki odebrał od B. S. (1) kombajn zbożowy marki D. - (...) (...) (...).

Dowód: protokół zdawczo – odbiorczy k. 420

B. S. (1) w dniu 8 lutego 2019 roku zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej, a z dniem 9 lutego 2019 roku firma (...) została wykreślona z rejestru CEIDG.

Dowód: wydruk z CEIDG k. 455

W dniu 23 lutego 2015 roku powodowa spółka dokonała rozliczenia umowy pożyczki nr (...), określając swoją wierzytelność o zapłatę wobec B. S. (1) na kwotę 380.575,57zł. W jej skład wchodziły: należności zafakturowane a niezapłacone na dzień wystawienia noty w kwocie 16.985,74zł, odsetki od wymagalnych należności w kwocie 8.212,41zł, pozostały do spłaty kapitał pożyczki w kwocie 341.212,19zł i koszty windykacji w kwocie 14.165,23zł, Dowód: nota rozliczeniowa i rozliczenie umowy k.162, faktury k. 165-166, zawiadomienie o uzupełnieniu weksla k. 16

Pismem z dnia 2 marca 2015 roku B. S. (1), jako wystawca i B. S. (2), jako poręczyciel zostali poinformowani przez (...) sp. z o.o. o dokonanym w tym dniu uzupełnieniu weksla in blanco, wystawionego na zabezpieczenie roszczeń z umowy pożyczki nr (...), poprzez wpisanie jako sumy wekslowej kwoty 380.575,57zł i daty 10 marca 2015 roku jako terminu płatności weksla, oraz wezwani do wykupu weksla. niesporne, nadto weksel k. 3, zawiadomienia o uzupełnieniu weksla wraz z potwierdzeniem nadania k.16 i 17 oraz k. 169-170

W zakreślonym terminie pozwani nie dokonali wykupu weksla. niesporne

W dniu 24 marca 2015 roku (...) sp. z o. o. po przejęciu na własność kombajnu zbożowego (...)-(...) (...) (...), sprzedał w/w kombajn zbożowy za kwotę 350.550zł brutto ( 285.00zł netto, 65.550zł podatku VAT ).

Dowód: faktura VAT k. 164

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodu z dokumentów oraz z dowodu z przesłuchania stron ograniczonego do przesłuchania powodów.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione w części.

Powódka powoływała się na odpowiedzialność pozwanego B. S. (1) jako wystawcy weksla i na odpowiedzialność pozwanej B. S. (2) jako poręczyciela weksla. Podstawą prawną żądania pozwu był przepis art. 47 ustawy prawo wekslowe (określający, iż wystawca i poręczyciel weksla ponoszą solidarną odpowiedzialność wobec posiadacza weksla), art. 103 ust. 1 w zw. z art. 28 ust. 1 ustawy prawo wekslowe (określający, iż wystawca weksla własnego jest zobowiązany do bezwarunkowej zapłaty weksla w terminie płatności) i art. 32 w/w ustawy (określający, iż poręczyciel wekslowy odpowiada tak samo, jak ten, za kogo poręczył).

W rozpoznawanej sprawie jest niesporne, iż pozwany B. S. (1) podpisał jako wystawca weksel niezupełny w chwili wystawienia, stanowiący załącznik do pozwu. Na zwrotnej stronie spornego weksla znajduje się zwrot o treści (...), co spełnia wymogi ważności poręczenia wekslowego, określone w art. 31 powołanej ustawy. Przedstawiony przez powódkę weksel in blanco, został uzupełniony w sposób konieczny dla powstania ważnego weksla własnego, sprecyzowane w art. 101 ustawy prawo wekslowe. Wobec powyższego lapidarny zarzut pozwanych o nieważności weksli okazał się nietrafny.

Nie było przedmiotem sporu, iż weksel przedstawiony przez powódkę był wekslem in blanco o charakterze gwarancyjnym – miał zabezpieczać wierzytelności (...) sp. z o.o. wobec B. S. (1) z tytułu umowy pożyczki nr (...) (weksel na k.3). Gwarancyjny charakter weksli ma istotne znaczenie z uwagi na zakres przysługujących pozwanym zarzutów. Stosownie do art. 10 ustawy prawo wekslowe, jeżeli weksel, niezupełny w chwili wystawienia, uzupełniony został niezgodnie z zawartym porozumieniem, nie można wobec posiadacza zasłaniać się zarzutem, że nie zastosowano się do tego porozumienia, chyba że posiadacz nabył weksel w złej wierze albo przy nabyciu dopuścił się rażącego niedbalstwa.

(...) sp. z o.o. i B. S. (1) zamieszczone w porozumieniu wekslowym oznaczają, iż powódka była uprawniona do uzupełnienia otrzymanego weksla in blanco m.in. poprzez wpisanie jako sumy wekslowej kwoty pokrywającej całość roszczenia pieniężnego (...) sp. z o.o. do B. S. (1) z tytułu nieterminowego wywiązywania się z zobowiązań pieniężnych wynikających z umowy pożyczki. Oznacza to, iż suma wekslowa miała odzwierciedlać wysokość zobowiązania pozwanego z umowy pożyczki istniejącego w dacie uzupełnienia weksla. Weksel został uzupełniony przez stronę powodową, o czym poinformowano pozwanych w zawiadomieniu o wypełnieniu i w tzw. rozliczeniu umowy pożyczki nr (...) na kwotę 380.575,57zł.

B. S. (1) oraz B. S. (2) kwestionowali jednak skuteczność doręczonego im wypowiedzenia umowy, twierdząc, iż na przedłożonym do akt sprawy zwrotnym potwierdzeniu odbioru nie widnieje podpis B. S. (1) (k. 346). W ślad za wiodącymi poglądami judykatury stwierdzić należy, iż zwrotne potwierdzenie odbioru winno traktować się jako dokument urzędowy, korzystający z domniemania prawdziwości na podstawie art. 244 k.p.c. (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 12 czerwca 2018 r., I ACz 563/18). Zatem skoro pozwani kwestionowali powyższy fakt, obowiązani byli do wykazania, że na potwierdzeniu odbioru nie figuruje podpis pozwanego (o czym świadczy treść art. 252 k.p.c.). Brak inicjatywy dowodowej po stronie pozwanej w tym zakresie świadczył o tym, że powodowie nie sprostali ciężarowi dowodowemu i nie wykazali swoich twierdzeń. W takim wypadku, tut. Sąd uznał, że wypowiedzenie zostało powodom dostarczone skutecznie, a umowa pożyczki nr (...) została wypowiedziana w sposób zgodny z przepisami prawa. Niezależnie od powyższego, tut. Sąd zauważa, iż następcze działania, jakie podejmowali pozwani w toku windykacji świadczą o tym, że mieli wiedzę o złożonym wypowiedzeniu. B. S. (1) i B. S. (2) wydali bowiem w dniu 6 lutego 2015 roku przedmiot dostawy upoważnionemu pracownikowi powodowej spółki, nie kwestionując przy tym podejmowanych przez niego czynności. Przyjęta przez pozwanych postawa, wskazuje, iż mieli oni świadomość złożonego wypowiedzenia, a także jego następczych zdarzeń.

Pozwani kwestionowali również kwotę, jaką winni zapłacić na rzecz powódki z tytułu zawartej umowy. Strona powodowa, przedkładając notę rozliczeniową, rozliczenie umowy i zawiadomienie o uzupełnieniu weksla wykazała wysokość zobowiązania pozwanego wobec niej z tytułu umowy pożyczki, a więc i zasadność wpisania kwoty tego zobowiązania jako sumy wekslowej na wystawionym przez pozwanego wekslu in blanco mającym zabezpieczać wierzytelności z tej umowy. Wskazywany przez stronę powodową sposób obliczenia wysokości owych należności znajdował podstawy w postanowieniach zamieszczonych w ogólnych warunków umowy pożyczki i ogólnych warunkach umowy pożyczki, natomiast przedstawione obliczenia nie były poprawne pod względem rachunkowym.

W toku postępowania pozwani powoływali się bowiem m.in. na przejęcie na własność przez powodową spółkę kombajnu i konieczność uwzględnienia korzyści stąd wynikających przy rozliczaniu umowy. Sama okoliczność nie była przez powódkę kwestionowana, jednak toczący się pomiędzy stronami spór skupiał się m. in. na tym, czy kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotu dostawy winna być rozliczona w kwocie netto, czy w kwocie brutto.

Zgodnie z punktem 5.2 umowy o ustanowieniu zastawu rejestrowego (k.35), zaspokojenie z przedmiotu zastawu mogło nastąpić, przez przejęcie przez zastawnika sprzętu na własność zgodnie z art. 22 ustawy o zastawie w drodze stosownego oświadczenia. W takim przypadku zabezpieczenie wierzytelności ulegną zaspokojeniu do wysokości wartości sprzętu ustalonej w punkcie 2.3 niniejszej umowy równej 528.900,00 zł brutto.

W umowie zastawu zatem jednoznacznie określono, iż wartość przedmiotu zastawu ma stanowić kwota w złotych brutto.

Również z opinii biegłego rewidenta z zakresu audytu, ekonomii, finansów, rachunkowości, księgowości i podatków wynika, iż kwoty rozliczeń między stronami w zakresie pożyczki i rozliczenia przedmiotu zastawu powinny być kwotami brutto (k.426verte).

W ocenie tut. Sądu, podnoszone przez pozwanych zarzuty, iż pozwany powinien zaliczyć na poczet spłaty pożyczki, aktualną wartość (przedmiotu zastawu rejestrowego) kombajnu w kwocie brutto, zamiast netto, zasługiwały na uwzględnienie. Trzeba zaznaczyć, iż w wyniku wypowiedzenia przez (...) sp. z o. o. umowy pożyczki i przejęcia przedmiotu zastawu rejestrowego na własność w trybie punktu 5.2 umowy o ustanowieniu zastawu rejestrowego i art. 22 ustawy o zastawie rejestrowym, powódka uzyskała korzyść majątkową równą wartości przedmiotu zastawu (kombajnu zbożowego) o aktualnej wartości z chwili przejęcia. Bez znaczenia pozostaje zatem kwestia powinności uiszczenia przez powódkę podatku VAT z tytułu sprzedaży kombajnu, bowiem samo przejęcie ww. rzeczy stanowi o uzyskaniu korzyści majątkowej, co już na tym etapie rodzi obowiązek rozliczenia wartości przewłaszczonej rzeczy z wierzytelnością pieniężną z umowy pożyczki jaka mu przysługuje. Nie należy zapominać o tym, że podmiot dokonujący przejęcia na własność rzeczy w trybie art. 22 ustawy o zastawie rejestrowym, nie ma prawnego obowiązku jej sprzedaży, może bowiem oddać ją w najem czy też za pomocą innych działań pranych uzyskać z niej przychód. Zatem, skoro powódka zdecydowała się na sprzedaż rzeczy, winna w tym zakresie rozliczyć się z wartości brutto uzyskanej z sprzedaży i pomniejszyć kwotę pożyczki o wartość brutto rzeczy przejętej na własność, bowiem wartość brutto odzwierciedla wartość rynkową tej rzeczy.

Nota rozliczeniowa była również uzupełniona o koszty windykacji w kwocie 14.165,23zł (k.162 w zakresie kosztów windykacji oraz k.16 zawiadomienie o uzupełnieniu weksla), przy czym te koszty windykacji zostały wykazane jedynie w części w kwocie 615zł koszty wizyty u klienta, oraz w kwocie 13.161zł koszty usługi transportowej, co wynika z załączonych faktur VAT (k.165 i k.166), zatem koszty windykacji były zawyżone w nocie o kwotę 389,23zł (14.165,23zł – 615zł – 13161 zł = 389,23 zł). Sąd uznał zatem, że koszty windykacji wynosiły 13.776 zł (14.165,23zł - 389,23 zł = 13.776 zł), a nie jak wskazała powódka w nocie 14.165,23zł. Powództwo co do kwoty 389,23zł kosztów windykacji zostało oddalone.

Powód w pozwie wskazał, że weksel został uzupełniony na kwotę 380.575,57 zł z tytułu zaległości z umowy pożyczki i kosztów windykacji z przedmiotu zabezpieczenia pożyczki tj. z zastawu rejestrowego. Natomiast w pozwie powód dochodził jedynie kwoty 95.575,57 zł bowiem kwotę 380.575,57 zł pomniejszył o kwotę 285.000,00 zł netto uzyskaną ze sprzedaży przejętego przez powoda na własność kombajnu (380.575,57 zł - 285.000,00 zł = 95.575,57 zł).

Uwzględniając zarzuty pozwanych, Sąd uznał, iż kwotę 380.575,57 zł zaległości z umowy pożyczki na jaką uzupełniono weksel, należało obniżyć o wartość brutto przedmiotu zastawu (kombajnu) przejętego na własność tj. o kwotę 350.550 zł brutto (285.000,00 zł netto + 65.550,00 zł VAT), jako kwotę równą korzyści uzyskanej w wyniku przejęcia na własność przedmiotu zastawu przez powodową spółkę. Ponadto tę kwotę należało pomniejszyć o niezasadnie naliczoną kwotę 389,23zł z tytułu kosztów windykacji (380.575,57 zł - 350.550 zł - 389,23zł = 29.636,34 zł).

Zatem kwotą objętą pozwem 95.575,57 zł należy pomniejszyć o kwotę podatku VAT 65.550,00 zł z faktury VAT ze sprzedaży kombajnu przez powoda, który przejął kombajn na własność. A ponadto pomniejszyć o kwotę niezasadnie naliczonych kosztów windykacji 389,23zł (95.575,57 zł - 65.550,00 zł - 389,23zł = 29.636,34 zł).

Powyższa kwota 29.636,34 zł jest zasadna z umowy pożyczki i z weksla, dlatego, na podstawie art. 493§4 k.p.c. Sąd uchylił nakaz zapłaty w zakresie kwoty głównej 65.939,23 zł i odsetek ustawowych od tej kwoty i oddalił powództwo w tej części oraz uchylił w całości orzeczenie o kosztach procesu z nakazu oraz utrzymał w mocy nakaz zapłaty w zakresie kwoty głównej 29.636,34 zł i odsetek ustawowych od tej kwoty.

Odsetki ustawowe za opóźnienie należą się na podstawie art. 481§1 i §2 k.c.

Rozszerzenie powództwa po wniesieniu zarzutów w postępowaniu nakazowym jest niedopuszczalne, co wynika z art. 493§3 pkt 3 k.p.c., dlatego Sąd pominął twierdzenia powoda oraz pominął wnioski uzupełniającej opinii biegłego w zakresie nowych pozycji nie objętych pozwem pierwotnym takich jak koszty ubezpieczenia pojazdu z 2013 i 2014 roku, opłaty manipulacyjne oraz wszystkie pozycje nie objęte pierwotnym pozwem i przedstawione po wniesieniu zarzutów przez pozwanych.

Pozwani pismem z dnia 14 listopada 2022 roku wnieśli o zwrot wyegzekwowanego od nich na rzecz powoda świadczenia przez komornika w oparciu o nakaz zapłaty będący tytułem zabezpieczenia (art.338 k.p.c.).

Jednocześnie Sąd nie orzekł w wyroku w przedmiocie zwrotu wyegzekwowanego od pozwanych świadczenia w kwocie 34.500 na podstawie art. 338§1 k.p.c. uznając, iż powództwo zostało uwzględnione w części co do kwoty 29.636,34 zł i odsetek ustawowych od tej kwoty i dlatego sąd zastrzegł w wyroku, że ta część świadczenia została już wyegzekwowana przez komornika z nakazu zapłaty (orzecznictwo dopuszcza takie zastrzeżenie vide: Uchwała Sądu Najwyższego 4 stycznia 1979 roku III CZP 91/78).

Strony muszą dokonać szczegółowego rozliczenia wzajemnie swoich świadczeń zasądzonego na rzecz powoda oraz wyegzekwowanego od pozwanych.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. rozdzielając pomiędzy stronami koszty procesu stosownie do wyniku wygrania i przegrania sprawy przez każdą ze stron, obciążając kosztami procesu pozwanych B. S. (1) i B. S. (2) łącznie w 31%, zaś powoda (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. w 69% i pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie na podstawie art. 108 § 1 zd. 2 k.p.c. referendarzowi sądowemu, z zastrzeżeniem, iż pozwani zostali zwolnieni z opłaty sądowej od zarzutów.

W zakresie wydatków uiszczonych częściowo z sum Skarbu Państwa, Sąd na podstawie art. 83 ust. 2 u.k.s.c. w zw. z art. 113 ust. 1 u.k.s.c. w zw. z art. 100 k.p.c. obciążył proporcjonalnie do wyniku wygrania i przegrania sprawy, nieuiszczonymi wydatkami pozwanych B. S. (1) i B. S. (2) łącznie w 31%, zaś powoda (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. w 69% na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie i pozostawił ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu na podstawie art. 108 § 1 zd. 2 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 u.k.s.c.

Sędzia SO Piotr Rempoła

ZARZĄDZENIE

(...)

Sędzia SO Piotr Rempoła