Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V K 7/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. T.

w okresie od dnia 09 września 2013 roku do dnia 28 września 2013 roku w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w zamiarze, aby inne osoby dokonały czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu jednostki organizacyjnej prowadzącej na podstawie ustawy podobną działalność gospodarczą do banku, to jest (...) w W., z siedzibą przy ul. (...), (...)-(...) W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 998 000, 00 zł w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez wprowadzenie w błąd pracowników (...) w W. co do zdolności kredytowej A. T. oraz rzetelności dokumentów dotyczących jego zatrudnienia i osiąganych przez niego dochodów, a także co do tożsamości osób, na rzecz których kredyt został rzeczywiście udzielony, ułatwił jego popełnienie w ten sposób, że w placówce (...) w W., w celu uzyskania dla innych osób od (...) w W. kredytu w wysokości 998 000,00 zł, przedłożył nierzetelne dokumenty w postaci:

- zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach z dnia 05 września 2013 roku, z którego to dokumentu wynikało, iż A. T. pozostaje zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w firmie (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. na stanowisku dyrektora administracyjnego i osiąga z tego tytułu wynagrodzenie netto z ostatnich trzech miesięcy w wysokości 29 383,73 zł,

- umowy o pracę zawartej pomiędzy pracownikiem A. T. a pracodawcą firmą (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., z której wynikało, iż A. T. został zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony we wskazanej firmie na stanowisku dyrektora administracyjnego i określono wynagrodzenie miesięczne w wysokości 45 000,00 zł brutto,

- wyciągu z rachunku bankowego z dnia 04 września 2013 roku prowadzonego dla A. T. w (...) Bank SA, a także nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci wniosku o przyznanie kredytu z dnia 09 września 2013 roku, w którym podał nieprawdziwe informacje co do wysokości osiąganych dochodów miesięcznych w kwocie 29 383,00 zł z tytułu zatrudnienia na stanowisku dyrektora administracyjnego w firmie (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., na podstawie których to dokumentów zawarto umowę kredytu zabezpieczonej hipoteką nr (...), zabezpieczeniem której miała być hipoteka ustanowiona na nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości P. gmina C., woj. (...), działka nr (...) na mocy której to umowy (...) w W. udzieliła A. T. kredytu w kwocie 998 000,00 zł, które to środki zostały następnie przekazane na rzecz nieustalonej osoby, tj. czyn z art.18§3k.k. w zw. z art.286§1k.k. w zw. z art.294§1k.k. w zb. z art. 297§1k.k. w zw. z art.11§2k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. T. w 2013 roku był w trudnej sytuacji finansowej, posiadał zaległości w płatności czynszu. O pomoc zwrócił się do P. M. ( zmarłego w dniu 23.03.2016 roku). P. M. obiecał mu pomoc w uzyskaniu kredytu w kwocie 20.000 zł, z czego A. T. miał otrzymać kwotę 7.000 zł. A. T. przystał na tę propozycję. Następnie w dniu 29 lipca 2013 roku w placówce (...) w W. przy ul. (...), A. T., postępując zgodnie z uzyskanymi wskazówkami, złożył deklarację członkowską w (...). Uchwałą Zarządu (...) nr (...) (...) A. T. został przyjęty w poczet członków Kasy, otrzymując numer członkowski (...). Ponadto w dniu 29 lipca 2013 roku złożył oświadczenie o zadeklarowaniu dodatkowych udziałów w (...) w W., wniosek o otwarcie rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego w (...). Umowa o prowadzenie rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego została zawarta.

W dniu 09 września 2013r. A. T. złożył wniosek o udzielenie mu kredytu mieszkaniowo-remontowego w wysokości 998.000 zł na zakup domu i działki. - faktycznie w celu przekazania tak uzyskanych pieniędzy innym osobom w niewiadomym celu.

Do wniosku A. T. załączył sfałszowane zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach z dnia 05 września 2013 roku, z którego to dokumentu wynikało, iż A. T. pozostaje zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w firmie (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. na stanowisku dyrektora administracyjnego i osiąga z tego tytułu wynagrodzenie netto z ostatnich trzech miesięcy w wysokości 29 383,73 zł, operat szacunkowy dotyczący określenia wartości rynkowej nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości P., gm. C. na działce ewidencyjnej nr (...), wyciąg z rachunku bankowego z dnia 04 września 2013 roku prowadzonego dla A. T. w (...) Bank SA, umowę o pracę zawartą pomiędzy pracownikiem A. T. a pracodawcą firmą (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., z której wynikało, iż A. T. został zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony we wskazanej firmie na stanowisku dyrektora administracyjnego i określono wynagrodzenie miesięczne w wysokości 45 000,00 zł brutto. A. T. we wniosku złożył także nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci wniosku o przyznanie kredytu z dnia 09 września 2013 roku, w którym podał nieprawdziwe informacje co do wysokości osiąganych dochodów miesięcznych w kwocie 29 383,00 zł z tytułu zatrudnienia na stanowisku dyrektora administracyjnego w firmie (...) sp. z o.o. z siedzibą w W..

W oparciu o treść złożonego wniosku oraz przedłożone do wniosku o kredyt dokumenty, (...) w W. w dniu 27 września 2013 roku zawarła z A. T. umowę kredytu zabezpieczonego hipoteka Nr (...) na zakup działki, na podstawie której udzielono wskazanemu kredytu w wysokości 998.000 złotych.

Zabezpieczeniem umowy kredytu była hipoteka ustanowiona aktem notarialnym sporządzonym w dniu 27 września 2013 roku przez notariusza H. P. za Rep. A numer (...), na nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości P., działka nr (...) o pow. 2,4 ha, dla której Sąd Rejonowy w Otwocku prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Następnie w dniu 28 września 2013 r. na rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy dokonano wypłaty udzielonego kredytu. Następnie cała kwota została w dniu 28 września 2013 roku wypłacona. Żadnych innych czynności, w tym związanych ze spłatą pożyczki, wskazany nie podjął, nie interesował się więcej sprawą.

Kredyt udzielony A. T. nie został spłacony. Do uregulowania pozostała kwota 1.298 011,70 złotych.

Przedłożone przez A. T. zaświadczenia były nierzetelne i nie odzwierciedlały stanu rzeczywistego z uwagi na fakt, iż oskarżony nigdy nie był zatrudniony w firmie (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. na stanowisku dyrektora administracyjnego oraz nie osiągał z tego tytułu wynagrodzenia we wskazanych zaświadczeniach kwotach, które były sfałszowane.

Z pisma Urzędu Skarbowego W.-U. wynika, iż w latach 2009-2014 A. T. nie składał zeznań podatkowych. Jak wynika z informacji z ZUS, A. T. w latach 2008-2014 nie był zgłoszony do ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego. Nie posiadał również konta w (...) Bank.

Kredyt, który uzyskał A. T. miała być przeznaczona dla innych niż oskarżony osób i została częściowo spłacona. Do spłaty pozostaje kwota kapitału w wysokości 983 498,88 złotych.

Tym samym oskarżony w okresie kiedy złożył wniosek o przyznanie pożyczki oraz kiedy podpisał umowę, nie uzyskiwał wynagrodzenia w takiej wysokości jak zostało to wskazane w dokumentach dołączonych do umowy.

A. T. był dotychczas karany za przestępstwa z art. 208 dkk, z art.163§1 pkt 3 kk, z art.291§1kk, z art.270§1kk, z art.289§1kk, z art.178a§1kk, z art.289§2 kk, z art.62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

W toku jednorazowego badania sądowo-psychiatrycznego A. T. nie rozpoznano u niego upośledzenia umysłowego ani innej choroby psychicznej upośledzającej rozpoznawanie znaczenia czynu lub zdolności pokierowania swoim postepowaniem. W czasie czynu mógł on rozpoznać jego znacznie i pokierować swoim postępowaniem.

odpis skrócony aktu zgonu P. M.

kopia deklaracji członkowskiej (...)

kopia uchwały nr (...) Zarządu (...)

oświadczanie o zadeklarowaniu dodatkowych udziałów w (...) w W.

wniosek o otwarcie rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego

umowa o prowadzenie rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego

wniosek o przyznanie kredytu

zaświadczenie o zarobkach i zatrudnieniu

operat szacunkowy

wyciąg z rachunku bankowego

akt notarialny z dnia 27 września 2013 roku umowa sprzedaży i oświadczenie o ustanowieniu hipoteki

plan kredytu

zestawienia operacji na rachunku

umowa o pracę

umowa kredytu zabezpieczonego hipoteką nr (...) wraz z regulaminem

zeznania świadka M. B.

zeznania świadka A. B.

zeznania świadka K. B.

zestawienie operacji na rachunku

pismo z (...) Bak

pismo (...)

pismo z Urzędu Skarbowego W.-U.

pismo z ZUS

opinia z zakresu badań dokumentów

częściowo wyjaśnienia A. T.

informacja z K.

odpis wyroku łącznego

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 367

k.141-144

k.142-143

k.144

k.145-154

k.162-163

k.164

k.165, 208-227

k.198-207

k.194-196

k.155-156

k.169-173

k.183-193

k.370-372

k.374-377

k.380-382

k.155-156

k.326

k.139-140

k.243-244

k.245

k.449-463

k.266-269,342,354,430-432,662-662v

k.646-647

k.287-290

k.322-325

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia A. T.

zeznania M. B.

zeznania A. B.

zeznania K. B.

Dokumenty

Wszystkie dowody, zarówno osobowe jak i rzeczowe, wzajemnie się uzupełniają, tworząc pełną, logiczną całość dając podstawę faktyczną do poczynienia zaprezentowanych, znajdujących odzwierciedlenie w opisie przypisanego oskarżonemu czynu ustaleń, niebudzących jakichkolwiek racjonalnych, w świetle zasad logiki i doświadczenia życiowego, wątpliwości, w tym co do istotnych z punktu widzenia przedmiotu procesu okoliczności przebiegu zdarzeń oraz roli w nich A. T.. Oskarżony na etapie postępowania przygotowawczego nie potrafił wskazać, czy się przyznaje do popełnienia zarzucanego mu czynu, czy też nie. Na etapie postępowania sądowego nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie dotyczącym okoliczności zawarcia umowy kredytowej ze (...) w W., tj. okoliczności zwrócenia się przez oskarżonego z problemami finansowymi do P. M. jak też co do faktu, że do (...) w W. trafił przez P. M.. Oskarżony wyraził zgodę na zaciągnięcie kredytu w (...) w W.. Był bez pracy, miał zobowiązania. Oskarżony przyznał, że podpisywał dokumenty w (...) w W.. Oskarżony przyznał, że nigdy nie pracował w firmach o jakich mowa w zarzutach, co jest zgodne z dokumentacją z ZUS oraz Urzędu Skarbowego. Przyznał też, że na okazanych mu dokumentach znajdują się jego podpisy. Potwierdził fakt zawarcia umowy notarialnej zakupu działki.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka. Świadek ten opisał proceder zaciągania kredytów w (...) w W. oraz rolę mężczyzny o imieniu P.. Z jego zeznań wynika, że oskarżony wziął kredyt w (...) w W.. W tej części zeznania są zgodne z treścią wyjaśnień oskarżonego. Świadek zeznał również, że oskarżony także zawoził inne osoby do (...) w W., która następnie zaciągały zobowiązania finansowe w (...) w W..

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom złożonym przez świadków A. i K. B.. Świadkowie ci wskazali w jakich okolicznościach doszło do zawarcia umowy sprzedaży działki, że nabywcy kupują działkę z przeznaczeniem na zabezpieczenie kredytu.

Sąd uwzględnił również wszystkie ujawnione w toku rozprawy głównej, stanowiące materiał dowody zebrany w sprawie, dokumenty. Oczywiście dokonując ich oceny Sąd miał na uwadze, iż te które przedstawione zostały przez oskarżonego do uzyskania przez niego kredytu stanowiącej przedmiot zarzucanego mu czynu, warunkowały pozytywna decyzję w tym przedmiocie, były nierzetelne, sfałszowane, jednak, właśnie w tym zakresie, także one stanowiły podstawę dokonanych ustaleń. Pozostałe dokumenty w sprawie zostały zaś sporządzone w sposób rzetelny i fachowy, w przepisanej formie, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, przez uprawnione do tego osoby o właściwych kwalifikacjach i stosownej wiedzy, zaś ich treść nie budzi wątpliwości. Przy tym wszystkie dokumenty korespondują tak z dowodami ze źródeł osobowych, w tym z wyjaśnieniami samego oskarżonego, jak i między sobą, tworząc spójną całość, dającą podstawę do poczynienia pewnych ustaleń. Żadne z dowodów przeprowadzonych w sprawie nie podważają dokonanych ustaleń.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia A. T.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w części w jakiej oskarżony stwierdził, że nie wie jakie dokumenty podpisywał w (...) w W. i że były one podstawą udzielenie mu kredytu w wysokości 998.000 zł. Wskazać należy, że oskarżony nie uzyskiwał dochodów pozwalających mu na wzięcie kredytu w tak znacznej kwocie, z czego doskonale zdawał sobie sprawę jako osoba dorosła i w pełni poczytalna. Podpisał umowę kredytu, która miała być przeznaczona dla innych osób, co nie było zgodne z treścią umowy. Inny był też cel udzielenia kredytu, niż wynikający z treści umowy. W związku z zawarciem umowy, oskarżony liczył na określone profity dla siebie, tj. otrzymanie kwoty 7.000 zł.

W ocenie Sądu trudno wyobrazić sobie, że przy podpisaniu umowy pracownik (...) uniemożliwiałby kredytobiorcy zapoznanie się z dokumentacją w sytuacji gdy ten chciałby takiej czynności dokonać. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego, oskarżony w żaden sposób groźbą czy też przemocą, nie został zmuszony przez nikogo do podpisania umowy. Uzyskał obietnicę otrzymania pieniędzy i to skłoniło go do podpisania umowy.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał, iż zebrany materiał bez żadnych wątpliwości pozwala na przyjęcie, że oskarżony A. T. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa kwalifikowanego z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Art. 18 § 3 k.k. stanowi, iż ten, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji - odpowiada za pomocnictwo, które jest jedną ze zjawiskowych form popełnienia przestępstwa. Każdy bowiem ze współdziałających w popełnieniu przestępstwa odpowiada za własne bezprawie. Przestępstwo popełnione w formie pomocnictwa ma zawsze charakter bezskutkowy (formalny), co oznacza, że pomocnik popełnił własne przestępstwo już w chwili gdy udzielił innej osobie pomocy w popełnieniu czynu zabronionego. Od strony podmiotowej pomocnik może działać w zamiarze bezpośrednim albo ewentualnym, którym to powinien obejmować wszystkie znamiona strony przedmiotowej pomocnictwa, a więc tak jego formę, tj. np. że udziela określonej informacji, czy dostarcza określony środek, jak i związek przedsiębranych czynności pomocniczych z przestępstwem, tj. że posłuży to do popełnienia określonego, skonkretyzowanego przestępstwa, które ma dzięki niemu popełnić inna osoba.

Przechodząc do przestępstwa oszustwa stypizowanego w art. 286 § 1 k.k. wskazać należy, iż jego ustawowe znamiona strony przedmiotowej wypełnione są gdy sprawca działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie jej w błąd, wyzyskanie błędu lub niezdolności osoby do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Znamię czynności sprawczej, z którym mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, czyli wprowadzenie w błąd oznacza zachowanie sprawcy prowadzące do wywołania u danej osoby błędu, a więc fałszywego odzwierciedlenia rzeczywistości w jej świadomości. Przy czym ustawodawca nie określa na czym ma polegać działanie lub zaniechanie sprawcy, które mogłoby doprowadzić do powstania u osoby rozporządzającej mieniem błędnego wyobrażenia o rzeczywistości. Wprowadzenie w błąd może przybierać więc najrozmaitsze formy, nawet konkludentne. Przy czym wprowadzenie w błąd może dotyczyć zarówno okoliczności zewnętrznych czyli cech przedmiotowych oraz stanów wewnętrznych takich jak zamiar. Przestępstwo to jest przestępstwem skutkowym do dokonania, którego konieczne jest niekorzystne rozporządzenie mieniem czyli powodować zmniejszenie stanu majątkowego podmiotu, który dokonał rozporządzenia. Od strony podmiotowej przestępstwo to może być popełnione tylko umyślnie w zamiarze bezpośrednim. Nadto jest ono przestępstwem kierunkowym. Sprawca podejmując działanie od strony intelektualnej musi wyobrażać sobie cel jako pożądaną dla siebie sytuację a od strony woluntatywnej musi dążyć do jego osiągnięcia, co stanowić ma rezultat jego zachowania. Dla realizacji strony podmiotowej konieczne jest więc ustalenie zamiaru bezpośredniego sprawcy, czyli, że miał on świadomość sposobu swojego działania i działał w celu doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem dla osiągnięcia korzyści majątkowej. Podkreślić należy, iż przez korzyść majątkową należy rozumieć korzyść zarówno dla sprawcy jak i innej osoby fizycznej lub prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej.

Z kolei art. 294 § 1 wprowadza obostrzenie odpowiedzialności sprawcy, który dopuszcza się jednego z enumeratywnie wymienionych w artykule przestępstw, w tym przestępstwa z art. 286 § 1 k.k., w stosunku do mienia znacznej wartości. Art. 115 § 5 k.k. stanowi, że mieniem znacznej wartości jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200.000 złotych.

Przepis art. 297 § 1 k.k. statuuje tzw. oszustwo kredytowe. Od strony przedmiotowej zachowanie się sprawcy może przybierać formę jedynie wyliczonych tam taksatywnie czynności czyli polegać na przedkładaniu dokumentów podrobionych, przerobionych, poświadczających nieprawdę albo nierzetelnych bądź przedkładaniu nierzetelnych, pisemnych oświadczeń dotyczących okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia, tj. kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, elektronicznego instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego. Przy tym osoba taka musi działać w celu uzyskania powyższego dla siebie lub kogoś innego od banku albo innego wskazanego w tym przepisie podmiotu. Zatem od strony podmiotowej przestępstwo to może być popełnione jedynie umyślnie i to z zamiarem bezpośrednim gdyż właśnie cel działania wyklucza zamiar ewentualny. Ma ono charakter formalny, dla jego realizacji nie jest konieczne wystąpienie skutku w postaci uzyskania kredytu, a tym bardziej zaistnienia szkody majątkowej. W przypadku zatem wykazania, że w chwili przedkładania pracownikowi banku "sfałszowanego" dokumentu i następnie podpisywania umowy kredytowej sprawca miał jednocześnie zamiar nieuiszczania rat kredytu dla odzwierciedlenia w pełni całej ujemnej kryminalnej jego zawartości winno się dokonać kumulatywnej kwalifikacji z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. (vide: wyrok SA w Katowicach z 23.08.2013r., sygn. II AKa 262/13).

Biorąc zatem pod uwagę całą zawartość stanu faktycznego i prawnego w ocenie Sądu pozwala on, bez żadnych wątpliwości w tym zakresie i konieczności przeprowadzania innych dowodów, na uznanie oskarżonego A. T. za winnego tego, że we wskazanym wyżej okresie czasu i miejscu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie jak i innej osoby, działając w zamiarze aby ustalona osoba oraz inne osoby popełniły przestępstwo oszustwa polegające na doprowadzenia, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, (...) z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci kredytu w kwocie 998.000 złotych, udzielił pomocy w jego popełnieniu, poprzez wprowadzenie w błąd przy podpisywaniu umowy kredytu zabezpieczonej hipoteką nr (...), zabezpieczeniem której miała być hipoteka ustanowiona na nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości P. gmina C., woj. (...), działka nr (...) na mocy której to umowy (...) w W. udzieliła A. T. kredytu w kwocie 998 000,00 zł, m.in. co faktu swojego zatrudnienia, wysokości osiąganych dochodów oraz możliwości i zamiaru jej spłaty zgodnie z warunkami umowy, jak i przeznaczenia, w celu otrzymania której przedłożyły sfałszowane, wskazane w zarzucie dokumenty, które miały istotne znaczenie do jej uzyskania, były bezwzględnie wymagane, podpisał stosowne dokumenty, w tym wskazaną umowę kredytu, czym ułatwił jego popełnienie, wywołując w tym zakresie niezgodne z rzeczywistością wyobrażenie, m.in. właśnie co do miejsca zatrudnienia, wysokości zarobków, czyli swojej sytuacji majątkowej, a tym samym możliwości spłaty zaciągniętych zobowiązań, nie mając od początku ani zamiaru ani możliwości jej spłacania, doprowadzając tym pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Bezsprzecznie bowiem, co wynika z całokształtu dowodów, w tym jego wyjaśnień, wiedział, iż wskazane dokumenty, które przedłożył celem uzyskania wskazanej kredytu nie odzwierciedlają prawdy, są podrobione, nie miał też zamiaru ani możliwości jej spłacać zgodnie z warunkami umowy, od początku pieniądze z pożyczki były przeznaczone dla nieznanych mu osób, na niewiadomy mu cel, a dokonał tego w zamian za obietnice przekazania mu kwoty 7.000 zł , następnie zupełnie nie interesując się jego spłatą. W tej sytuacji, wobec faktu, iż zachowaniem swoim stanowiącym jeden czyn w rozumieniu prawa karnego zrealizował jednocześnie znamiona ustawowe przestępstw z dwóch przepisów, oczywiście w formie zjawiskowej pomocnictwa, należało zakwalifikować przypisany mu czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. T.

1.

kara

Wymierzając wskazaną karę Sąd uwzględnił zarówno okoliczności łagodzące jak i obciążające. Jako okoliczność obciążającą uznano znaczny stopień winy oskarżonego bowiem w sprawie w świetle ocenianych w odniesieniu do powszechnie przyjętych norm społecznych nie zaszły żadne anormalne okoliczności motywacyjne, które mogłyby usprawiedliwić takie zachowanie, a także wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu stanowiącego przedmiot osądu. Przepis art. 115 § 2 k.k. nakazuje bowiem, aby przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu brać pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Tak więc na niekorzyść wskazanego przemawia zwłaszcza sposób w jaki czyn mu przypisany został popełniony, fakt, iż był on przygotowany, zaplanowany, dwuetapowy, oskarżony dwukrotnie był w siedzibie (...), zatem miał czas na zastanowienie, zweryfikowanie i zmianę zachowania, czego nie uczyniły. Nadto, jako obciążające oskarżonego, Sąd bez wątpienia wziął także po uwagę rodzaj naruszonych przestępstwem dóbr oraz fakt, iż przypisanym mu czynem godził w dobra prawne chronione w różnych przepisach, co znalazło wyraz w jego kumulatywnej kwalifikacji, co z kolei oddaje stopień jego bezprawia. Nie bez znaczenia pozostaje też rozmiar szkody. Analogicznie Sąd ocenił to, iż działał on w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zatem kierując się motywami, które zasługują na potępienie oraz niskimi pobudkami i motywami, nie znajdującymi żadnego zrozumienia i usprawiedliwienia.

Natomiast na korzyć oskarżonego, jako okoliczności pozwalające na skorzystanie z art.37 b k.k. i wymierzenie kary w systemie mieszanym , tj. kary 6 miesięcy pozbawienia wolności i kary 1 roku ograniczenia wolności, Sąd uwzględnił w głównej mierze fakt, iż oskarżony złożył wyjaśnienia, nie utrudniał postępowania, nie unikał odpowiedzialności karnej. Sąd miał również na uwadze jego właściwości i warunki osobiste, aktualny sposób życia oraz rzeczywistą rolę w przestępstwie. W ocenie Sądu krótkotrwała kara pozbawienia wolności oraz praca społeczna powinny odnieść wobec skazanego większą dolegliwość aniżeli jedynie kara pozbawienia wolności. Sąd nie rozważał- z uwagi na uprzednią karalności oskarżonego – możliwości wymiaru kary pozbawienia wolności z dobrodziejstwem jej warunkowego zawieszenia.

W ocenie Sądu, wymierzona kara jest odpowiednia do stopnia społecznej szkodliwości czynu, stopnia zawinienia oskarżonego, spełnia cele wychowawcze i zapobiegawcze w zakresie prewencji szczególnej jak i w zakresie prewencji ogólnej, ze względu na kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa. Pozwoli ona też oskarżonemu na zrozumienie wagi oraz skutków czynu jakiego się dopuścił, tym samym będzie w stanie odnieść wobec niego rolę wychowawczą i wdroży wskazanego do życia w poszanowaniu prawa i zapobiegnie ponownemu wchodzeniu w konflikt z nim.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. T.

2

Dowody rzeczowe

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. Sąd orzekł o dowodach rzeczowych wyszczególnionych w wykazie dowodów rzeczowych z dnia 01 grudnia 2020 roku, wskazanych pod poz. Drz 7149/20-7157/20 nakazując ich zwrócenie Syndykowi masy upadłości (...) w W. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W. L. K., pozostawiając w aktach sprawy kserokopie wskazanych dokumentów poświadczone za zgodność z oryginałem

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

4.

Na podstawie art.618§1 pkt 11 kpk zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. D. T.– Kancelaria Adwokacka, ul. (...), (...)-(...) W. kwotę 1107 złotych, w tym stawka podatku VAT, tytułem pomocy prawnej udzielanej oskarżonemu z urzędu.

Sąd zwolnił oskarżonego na podstawie art.624§1 k.pk. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, uznając, że ich poniesienie byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację majątkowo.

7.  Podpis

SSO Agnieszka Brygidyr-Dorosz