Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V K 46/22 - wyrok Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2022-12-29

Sygn. akt V K 46/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2022 roku

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący - SSO Piotr Janiszewski / spraw./

SSO Sławomir Bielecki

Ławnicy - Jadwiga Galas ; Anna Jarocka ; Włodzimierz Pawlak

Protokolant : Iwona Wydrzyńska ; Magdalena Górka ; Edyta Orłowska

w obecności Prokuratora - Katarzyny Leszczyńskiej ; Michała Magier ; Sylwia Muzyczko-Wołosik

przy udziale oskarżyciela posiłkowego K. W.

po rozpoznaniu w dniu : 19.05.2022 r. ; 3.06.2022 r. ; 23.06.2022 r ; 27.07.2022 r oraz 20.12.2022 r.

sprawy:

K. A. urodz. (...) w W., syna D. i M. z d. W.

oskarżonego o to, że :

w dniu 3 czerwca 2021 r. w K. pow. (...) , woj. (...) , działając w zamiarze ewentualnym pozbawienia życia , usiłował pozbawić życia K. W. w ten sposób , że dźgnął K. W. nożem o długości ostrza 9 cm w okolice szyi , przytrzymując ją jednocześnie za ubrania, czym spowodował u pokrzywdzonej obrażenia ciała w postaci rany ciętej szyi powierzchownej po stronie prawej stanowiącej naruszenie czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni , narażając swoim zachowaniem pokrzywdzoną na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia oraz ciężkiego uszczerbku na zdrowiu , przy czym do dokonania nie doszło . ze względu na aktywną obronę pokrzywdzonej K. W. oraz interwencję obecnego na miejscu P. B.

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zb. z art. 160 § 1 kk zw. z art. 11 § 2 kk

orzeka

I. W ramach zarzucanego czynu oskarżonego K. A. uznaje za winnego tego, że w dniu 3 czerwca 2021 r. w K. pow. (...) , woj. (...) , przy użyciu noża spowodował u K. W. obrażenia ciała w postaci rany ciętej szyi powierzchownej po stronie prawej stanowiącej naruszenie czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni tj. przestępstwa z art. 157 § 2 kk i za to na podstawie tego przepisu skazuje oskarżonego na karę 2 / dwóch / lat pozbawienia wolności

II. Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności zalicza mu okres zatrzymania oraz rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 3 czerwca 2021 r godz. 18.00 do dnia 6 czerwca 2021 r, godz. 11.55 oraz od dnia 30 października 2021 r godz. 20.10 do dnia 29 grudnia 2022 r.

III. Na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej K. W. kwotę 5000 / pięć tysięcy / złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę , a w pozostałym zakresie wniosek oddala

IV. Na podstawie art. 44 § 2 kk orzeka przepadek dowodu rzeczowego wymienionego pod poz. 2 w wykazie na k. 670

V. Na podstawie art. 230 § 2 kpk nakazuje zwrócić : oskarżonemu K. A. dowód rzeczowy wymieniony pod poz. 4 w wykazie na k. 670 , pokrzywdzonej K. W. dowód rzeczowy wymieniony pod poz. 1 w wykazie na k. 670 , zaś D. A. dowód rzeczowy wymieniony pod poz. 1 w wykazie na k. 672 ; natomiast wszystkie pozostałe dowody rzeczowe wymienione pod poz. 5 oraz 1 – 6 w wykazie na k. 670 v akt sprawy nakazuje pozostawić w miejscu ich dotychczasowego przechowywania

VI. Zasądza od oskarżonego opłatę na rzecz Skarbu Państwa w kwocie 300 złotych i obciąża go kosztami postępowania w sprawie

SSO Piotr Janiszewski SSO Sławomir Bielecki

Jadwiga Galas Anna Jarocka Włodzimierz Pawlak

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V K 46 / 22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1

K. A.

Czyn przypisany :

W dniu 3 czerwca 2021 r. w K. pow. (...) , woj. (...) , przy użyciu noża spowodował u K. W. obrażenia ciała w postaci rany ciętej szyi powierzchownej po stronie prawej stanowiącej naruszenie czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni tj. przestępstwa z art. 157 § 2 kk

- raportów

- raportów m

- rapor

- n

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dow ó d

Numer karty

1.1.1

1/. Na początku 2020 roku K. W. za pośrednictwem Internetu poznała K. A. , a pod koniec miesiąca sierpnia 2020 roku stanowili już parę i pomimo różnych nieporozumień i kłótni pomiędzy nimi związanych z różnicą ich charakterów , a także faktem, iż K. A. był przesadnie zazdrosny o K. W. związek ten trwał , aż do dnia objętego zarzutem aktu oskarżenia , kiedy to pokrzywdzona zamierzała definitywnie rozstać się z oskarżonym.

2/. W dniu 3.06.2020 roku około godziny 13 – tej K. W. wraz ze swoją koleżanką N. T. i jej bratem M. T. udała się na teren glinianek w Z. . W pewnym momencie skontaktował się z nią K. A. i oboje umówili się na spotkanie o godzinie 17- tej podczas celem oddania K. W. przechowywanych przez oskarżonego jej rzeczy wykorzystanych przez nią w zawodach wojskowych w (...) : munduru , czapki, butów i koca.

3/. Na umówione spotkanie K. A. udał się użytkowanym przez siebie samochodem marki R. (...) nr. Rej. (...) do którego zapakował wspomniane wyżej rzeczy K. W. , a towarzyszył mu jego kolega P. B.. Oskarżony zatrzymał pojazd na parkingu znajdującym się przy gliniankach dokąd doszła K. W. wraz z N. T. i M. T.. Ponieważ K. W. nie wyraziła chęci rozmowy z K. A. domagając się od niego jedynie zwrócenia jej rzeczy, oskarżony odjechał samochodem w inne miejsce, jednakże po chwili wrócił na parking, ponieważ pokrzywdzona telefonicznie powiadomiła , że zgadza się na rozmowę z K. A.. Pokrzywdzona wsiadła do pojazdu oskarżonego zajmując miejsce na tylnym siedzeniu za pasażerem , natomiast N. T. i jej brat udali się do toalety. K. A. odjechał w inne miejsce znajdujące się kilka metrów dalej , gdzie zatrzymał samochód. Rozmowa pomiędzy stronami przerodziła się w kłótnię , gdyż oskarżony zarzucił K. W., że traktowała go lekceważąco poświęcając więcej uwagi swoim znajomym, zaś pokrzywdzona oświadczyła , że chce już zakończyć z nim związek, ponieważ męczy się z nim. W pewnym momencie oskarżony A. uruchomił samochód i odjechał na koniec drogi szutrowej , gdzie zatrzymał pojazd , po czym wysiadł na zewnątrz i obchodząc samochód , otworzył drzwi od tej strony , gdzie pośrodku tylnej kanapy siedziała K. W. i ponieważ nie chciała ona opuścić samochodu , próbował wyciągnąć ją na zewnątrz, jednakże bezskutecznie. K. W. poinformowała K. A., że całe zdarzenie nagrywa na dyktafon , w związku z czym oskarżony usiłował zabrać jej telefon . Wówczas pokrzywdzona wyjęła noszony zwykle przez siebie składany czerwony nóż ratowniczy z przecinakiem , który trzymała w drugim ręku. W odpowiedzi na to K. A. z kieszeni spodni wyjął z kolei swój nóż ratowniczy koloru czarnego otwierany z boku.

W dalszej kolejności doszło do szarpaniny mającej charakter dynamiczny w trakcie której K. A. usiłując wyciągnąć pokrzywdzoną z samochodu przy użyciu noża spowodował u niej obrażenia ciała w postaci rany ciętej szyi, a ponadto drobne przecięcie kurtki pokrzywdzonej w górnej jej części , natomiast K. W. posiadanym przez siebie nożem skaleczyła oskarżonego w rękę oraz uderzyła i kopnęła go. Całe opisywane tu zdarzenie odbywało się w obecności świadka P. B. , który zajmował miejsce na przednim siedzeniu samochodu i dopiero później wyszedł z pojazdu. Po zakończeniu zdarzenia K. A. i P. B. próbowali udzielić siedzącej cały czas w pojeździe K. W. pomocy , podając jej znajdujące się w samochodzie bandaże , jednakże pokrzywdzona odmówiła przyjęcia tej pomocy. K. A. przekazał P. B. swój nóż, który ten schował pod siedzenie samochodu , jednakże po chwili nóż ten zabrał wyrzucając go w pobliskie krzaki. Ponadto w rozmowach ze świadkiem B. oskarżony wypowiadał myśli samobójcze , trzykrotnie próbując wcielić te zamiary w czyn i każdorazowo będąc skutecznie odwiedziony od tegoż przez P. B..

4/. Na skutek złożonego przez N. T. powiadomienia organów policji o powyższym zdarzeniu, około godziny 17.55 na polecenie dyżurnego KP K. na miejsce udali się funkcjonariusze policji P. G. (1) i M. G. , którzy między innymi dokonali rozpytania zastanych tam osób na temat przebiegu tegoż zdarzenia. Dodatkowo P. B. wskazał policjantom rejon , gdzie mógł znajdować się wyrzucony przez K. A. nóż i w wyniku penetracji wskazanego miejsca funkcjonariusze ujawnili wspomniany nóż , który zabezpieczyli . O przebiegu interwencji i poczynionych ustaleniach został poinformowany dyżurny KP , który wezwał pogotowie ratunkowe , a także wysłał technika kryminalistyki wraz z ekipą dochodzeniowo-śledczą.

5/. W dniu 3.06.2021 funkcjonariusze policji dokonali zatrzymania K. A. i P. B. , a przeprowadzone tego samego dnia o godzinie 18.21 i 18.23 badanie stanu ich trzeźwości wykazało , że byli oni całkowicie trzeźwi

6/. Funkcjonariusze policji w dniu 3.06.2021 przeprowadzili także oględziny samochodu osobowego marki R. (...) nr rej (...), a ponadto zatrzymali od K. W. telefonu H. i kurtki skórzanej , która następnego dnia tzn. 4.06.2021 została poddana oględzinom, ujawniając w górnej części przecięcie . Także w dniu 4.06.2021 r. przeprowadzone zostały oględziny noża sprężynowego koloru czarnego ujawnionego jak podano w okolicach miejsca zdarzenia, a ponadto ponowne oględziny wspomnianego samochodu marki R. (...), zabezpieczając nagranie z kamery samochodowej jak też zawartości telefonu komórkowego użytkowanego przez K. W.. Z odczytu różnych zapisów znajdujących się w tym telefonie wynika w szczególności , że w okresie bezpośrednio poprzedzającym zdarzenie objęte zarzutem aktu oskarżenia K. W. i K. A. pozostawali ze sobą w dużym konflikcie , a oskarżony nie był w stanie pogodzić się z tym, że ich związek zakończył się , nie akceptując stanowiska pokrzywdzonej w tym względzie. Odtworzono również nagranie z kamery samochodowej na którym to nagraniu można usłyszeć kłótnię pomiędzy kobietą i mężczyzną oraz głos innego mężczyzny , który stara się uspokoić obie kłócące się osoby.

7/. Pokrzywdzona K. W. została przewieziona karetką pogotowia ratunkowego do Szpitala w W. , gdzie stwierdzono u niej drobną ranę ciętą szyi , na którą został założony został opatrunek, po czym pokrzywdzona w dniu 4.06.2021 r. została wypisana do domu. Tego samego dnia w Komisariacie Policji w K. zostały przeprowadzone oględziny osoby K. W. ujawniając za znajdującym się w okolicy szyi z prawem strony plastrem w odległości 3 cm widoczną ranę o długości jednego centymetra.

8/. W trakcie postępowania przygotowawczego została wydana przez biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej M. R. opinia z której wynika, że K. W. doznała w wyniku zdarzenia zaistniałego w dniu 3.06.2021 r. obrażeń ciała w postaci

rany ciętej szyi powierzchownej po stronie prawej. Obrażenia jakich doznała K. W. w wyniku zdarzenia zaistniałego w dniu 3.06.2021 r. w opinii biegłego stanowią naruszenie czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni w myśl art. 157 par 2 kk. Obrażenia jakich doznała K. W. w opinii biegłego mogły powstać w okolicznościach podanych przez pokrzywdzoną w protokole przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie i protokole przesłuchania świadka. W opinii biegłego obrażenia jakich doznała K. W. nie naraziły pokrzywdzoną na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 par. 1 kk lub w art. 157 par 1 kk. Natomiast okoliczności zdarzenia w opinii biegłego narażały pokrzywdzoną na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 par. 1 kk lub w art. 157 par 1 kk.

Opinię tą biegły R. podtrzymał na rozprawie w dniu 27.07.2022 roku i ponownie podał w szczególności , że obrażenia jakich pokrzywdzona doznała – powierzchowna rana szyi po stronie prawej została zakwalifikowana jako obrażenia ciała na okres poniżej 7 dni i te lekkie obrażenia nie naraziły pokrzywdzonej na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub art. 157 § 1 kk. Doktor R. sprecyzował ponadto, że pkt 5 jego opinii pisemnej mówi o okolicznościach zdarzenia i nie odnosi się bezpośrednio do faktycznych obrażeń doznanych przez pokrzywdzoną.

9/. Z wydanej w trakcie śledztwa opinii wydanej na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań genetycznych wynika, że na nożu sprężynowym koloru czarnego zabezpieczonego od oskarżonego K. A. nie ujawniono obecności śladów krwi. Podkreślenia wymaga, że wspomniany tu nóż stanowił także przedmiot opinii wydanej na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań daktyloskopijnych i wydający ową opinię biegły R. Ł. podał, że na podstawie przeprowadzonych badań daktyloskopijnych stwierdził, że na materiale dowodowym w postaci noża sprężynowego koloru czarnego o długości całkowitej 21 cm nie ujawniono odwzorowań linii papilarnych. Obie te opinie biegli podtrzymali na rozprawie sądowej , dodając w szczególności , że nieujawnienie na zabezpieczonym od oskarżonego nożu zarówno śladów krwi , jak też śladów daktyloskopijnych było spowodowane wytarciem /wyczyszczeniem/ przedmiotowego noża , z tym, że biegły Ł. zaznaczył , że ewentualnie mogło być to wynikłem tego, że osoba, która użytkowała tenże nóż charakteryzuje się niską potliwością , co powoduje, że kontakt z użytkowanym przedmiotem nie pozostawia swoich odbitek

10/. Wspomniany biegły P. K. wydał w niniejszej sprawie jeszcze jedną opinię z zakresu badań genetycznych , której celem było ustalenie, czy na przekazanym do badań materiale dowodowym w postaci kurtki skórzanej znajdują się ślady biologiczne pochodzące od człowieka , w tym ślady krwi ludzkiej , a jeżeli tak, to czy pochodzą one od K. W., K. A. bądź P. B.. I z opinii tej wynika między innymi, że na przekazanym do badań materiale dowodowym wykazano obecność krwi ludzkiej, a materiał genetyczny uzyskany z dwóch próbek jest mieszaniną pochodzącą od co najmniej trzech lub dwóch osób i uzyskana mieszanina zawiera DNA K. W. oraz K. A.. Biegły K. podtrzymał opinię także na rozprawie sądowej.

11/. W trakcie postępowania przygotowawczego została także wydana opinia sądowo – psychiatryczna i psychologiczna dotycząca oskarżonego K. A.. We wnioskach tejże opinii biegli podali, że po analizie akt sprawy oraz badaniu ambulatoryjnym sądowo – psychologiczno – psychiatrycznym nie stwierdzają u badanego K. A. objawów niedorozwoju umysłowego ani choroby psychicznej. Badany K. A. funkcjonuje intelektualnie w zakresie normy intelektualnej oraz nie przejawia on zaburzeń funkcji poznawczych , które mogłyby świadczyć o organicznym uszkodzeniu oun. U badanego K. A. biegli stwierdzili zaburzenia osobowości o typie dyssocjalnym, a jeżeli dopuścił się on zarzucanych mu czynów to mógł rozpoznać ich znaczenie lub pokierować swoim postępowaniem / nie zachodzą warunki art. 31 § 1 i 2 kk/. Stan zdrowia psychicznego badanego umożliwia mu branie udziału w czynnościach procesowych / np. przesłuchaniu, konfrontacji, okazaniu, udziału w rozprawach sądowych/ i pozwala mu na prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny. Jeżeli badany zostanie skazany za popełnienie zarzucanych mu czynów, powinien odbywać karę w warunkach pozwalających mu udział w procesie psychoterapii zaburzonej osobowości. U badanego biegli nie stwierdzają przesłanek uzasadniających stwierdzenie u niego niepoczytalności określonej w art. 31 § 1 kk

- zeznania świadka K. W.

- częściowo zeznania świadka N. T.

- częściowo zeznania świadka P. B.

- zeznania świadka K. W.

-częściowo zeznania świadka P. G. (1)

- zeznania N. T.

- wyjaśnienia oskarżonego K. A.

- zeznania świadka M. T.

- zeznania świadka K. W.

- częściowo zeznania świadka P. G. (1)

- częściowo zeznania świadka N. T.

- częściowo zeznania świadka P. B.

- wyjaśnienia oskarżonego K. A.

- częściowo zeznania świadka M. T.

- zeznania świadka

M. G.

- zeznania świadka P. G. (1)

- zeznania świadka P. B.

- protokół oględzin nagrania dotyczącego zgłoszenia interwencji na numer alarmowy

- częściowo zeznania świadka N. T.

- protokół zatrzymania osób

- protokół badania stanu trzeźwości

- protokół oględzin samochodu wraz z dokumentacją fotograficzną

- protokół zatrzymania rzeczy od K. W.

- protokół oględzin noża sprężynowego wraz z dokumentacją fotograficzną

- protokół oględzin kurtki skórzanej wraz z dokumentacją fotograficzną

- protokół oględzin zawartości telefonu komórkowego

- protokół oględzin nośnika pamięci karty micro znajdującej się w kamerce samochodowej

- karta informacyjna leczenia szpitalnego

- protokół oględzin osoby wraz z dokumentacją fotograficzną

- opinia pisemna biegłego M. R.

- opinia ustna biegłego M. R.

- opinia wydana na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań genetycznych

- opinia wydana na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań daktyloskopijnych

- opinie biegłych z rozprawy

- opinia wydana na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań genetycznych

- opinia z rozprawy sądowej

- kompleksowa ekspertyza sądowa dotycząca K. A. wydana przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów i biegłego psychologa

k. 100 v ; k. 243 ;k. 677 v

k. 110 v ; k. 687 – 687 v

k. 120 v ; k. 251 ; k. 688 v – 689 v

k. 16 ; k. 100 v ; k. 243 ; k. 677 – 678 v

k. 31 v ; k. 686 – 686 v

k. 110 v ; k. 686 v – 687 v

k. 134 ; k. 145 ; k. 676 v – 6772

k. 204 v ; k. 670

częściowo. k. 16 i k.100 v – 101 ; k. 243 - 244

k. 527 – 534 ; k. 677 – 678 v ; k 680 – 681

k. 31 v ; k. 686 – 686 v

k. 110 v – 111 ; k. 686 v – 687 v

k. 120 v – 121 ; k. 251 – 252 ; k. 687 v – 689 v

k. 134 – 136 ; k. 145 – 146

k. 535 – 538 ; częściowo k. 676 v – 677 ; k. 680

k. 204 v ; k. 670

k. 27 v – 28 ; k. 685 v – 686

k. 31 v – 32 ; k. 686 – 686 v

k.121 v ; k. 252 ; k. 688 – 689 v

- k. 98 – 99

k. 111 ; k. 687 – 687 v

k. 2 ; 4

k. 6 – 9

k. 10 – 11 ; k. 45 – 46 ; k. 191 – 192

k. 12 – 14

k. 35 – 36 ; k. 40 – 41

k. 47 – 48 ; k. 52 – 53

k. 57 - 91

- k. 92 – 93

k. 103 – 104

k. 105 – 108

k. 116 – 117

k. 708 v - 709

k. 171 – 173

k. 176 – 178

k. 824 v - 826

k. 181 – 186

k. 825 – 825 v

k. 436 – 501

1.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

1.1.1

K. A.

Czyn przypisany :

W dniu 3 czerwca 2021 r. w K. pow. (...) , woj. (...) , przy użyciu noża spowodował u K. W. obrażenia ciała w postaci rany ciętej szyi powierzchownej po stronie prawej stanowiącej naruszenie czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni - art. 157 § 2 kk

W ok

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1/. Fakt, że w trakcie przedmiotowego zdarzenia pokrzywdzona K. W. wyjęła posiadany przez siebie nóż dopiero po wyjęciu noża przez oskarżonego K. A.

2/. Fakt, że oskarżony A. miał zadawać pokrzywdzonej zamaszyste uderzenie nożem w szyję , a wcześniej miał usiłować ugodzić K. W. nożem w klatkę piersiową , starając się zadawać zamaszyste ciosy

3/. Fakt, że oskarżony miał w ogóle nie spowodować u pokrzywdzonej K. W. rany ciętej szyi

- zeznania świadka P. B.

- zeznania świadka K. W.

- zeznania świadka P. B.

- wyjaśnienia oskarżonego K. A.

k. 688

k. 16 ; k. 678

k. 121 ; k. 251 – 252

k. 676 v – 677

2.  OCena DOWOdów

1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad 1

Ad 2/.

Ad 3/.

Ad 4 /.

Ad 5 – 7 /.

Ad 8 – 11/.

- zeznania świadka K. W.

- częściowo zeznania świadka N. T.

- częściowo zeznania świadka P. B.

- zeznania świadka K. W.

-częściowo zeznania świadka P. G. (1)

- zeznania N. T.

- wyjaśnienia oskarżonego K. A.

- zeznania świadka M. T.

- zeznania świadka K. W.

- częściowo zeznania świadka P. G. (1)

- częściowo zeznania świadka N. T.

- częściowo zeznania świadka P. B.

- wyjaśnienia oskarżonego K. A.

- częściowo zeznania świadka M. T.

- zeznania świadka

M. G.

- zeznania świadka P. G. (1)

- zeznania świadka P. B.

- protokół oględzin nagrania dotyczącego zgłoszenia interwencji na numer alarmowy

- częściowo zeznania świadka N. T.

- protokół zatrzymania osób

- protokół badania stanu trzeźwości

- protokół oględzin samochodu wraz z dokumentacją fotograficzną

- protokół zatrzymania rzeczy od K. W.

- protokół oględzin noża sprężynowego wraz z dokumentacją fotograficzną

- protokół oględzin kurtki skórzanej wraz z dokumentacją fotograficzną

- protokół oględzin zawartości telefonu komórkowego

- protokół oględzin nośnika pamięci karty micro znajdującej się w kamerce samochodowej

- karta informacyjna leczenia szpitalnego

- protokół oględzin osoby wraz z dokumentacją fotograficzną

- opinia pisemna biegłego M. R.

- opinia ustna biegłego M. R.

- opinia wydana na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań genetycznych

- opinia wydana na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań daktyloskopijnych

- opinia wydana na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań genetycznych

- opinie biegłych z rozprawy

- kompleksowa ekspertyza sądowa dotycząca K. A. wydana przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów i biegłego psychologa

- zeznania świadka K. W. oraz częściowo dwóch pozostałych świadków dotyczące wymienionej w pkt. 1 faktów uznanych przez sąd za udowodnione korespondują ze sobą i wzajemnie się wspierają

- wyjaśnienia oskarżonego oraz zeznania dwóch pozostałych wymienionych tu świadków są konsekwentne , wspierają się wzajemnie oraz korespondują ze sobą

- wyjaśnienia oskarżonego A. i zeznania pokrzywdzonej K. W. oraz częściowo zeznania świadków P. G. (2), N. T. , P. B. i M. T. dotyczące opisywanych w pkt 3 faktów są konsekwentne i wzajemnie wspierają się oraz korespondują ze sobą , a ponadto brak jest innych podstaw do kwestionowania ich wiarygodności

- wyjaśnienia wymienionych tu świadków korespondują ze sobą i wzajemnie wspierają się , a ponadto są konsekwentne i brak jest podstaw do poddawania w wątpliwość ich wiarygodności , zaś dowód w postaci protokołu oględzin nagrania ma charakter materialny i obiektywny

- wszystkie wymienione tu protokoły , a także karta informacyjna leczenia szpitalnego stanowią dowody o charakterze obiektywnym i materialnym ; a ponadto zostały sporządzone na podstawie obowiązujących przepisów .

- wszystkie wymienione w tym miejscu opinie biegłych są jasne, logiczne, pełne, nie zawierają wewnętrznych sprzeczności , a ponadto nie istnieją jakiekolwiek przesłanki do poddawania w wątpliwość obiektywizmu . kompetencji oraz wiedzy biegłych

1.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

Ad 1

Ad 2/.

Ad 3/.

- zeznania świadka P. B.

- zeznania świadka K. W.

- zeznania świadka P. B.

wyjaśnienia oskarżonego K. A.

Zeznania świadka P. B. z rozprawy sądowej w których podał, że pokrzywdzona K. W. wyciągnęła swój nóż dopiero po wcześniejszym wyjęciu go przez oskarżonego / k. 688 / nie mogą być zdaniem sądu uznane za wiarygodne ponieważ pozostają w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego A. , z których wynika, że było zupełnie odwrotnie / vide – k. 135 ; k. 535 ; k. 677 /. W ocenie sądu wypowiedzi K. A. w tym względzie mogą być uznane za wiarygodne , ponieważ są one nie tylko konsekwentne, ale także – a może przede wszystkim - znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadka – pokrzywdzonej K. W.. Pokrzywdzona wyraźnie zaznaczyła bowiem, że w momencie , gdy K. A. chciał jej zabrać telefon, wyciągnęła swój czerwony ratowniczy nóż składany z przecinakiem otwierany z boku , który trzymała w jednym ręku. Oskarżony widział, że ma ona ten nóż w ręku i wówczas wyciągnął swój nóż ratowniczy koloru czarnego otwierany z boku./ k. 244 /. Nie może zatem ulegać kwestii, że wypowiedzi oskarżonego oraz pokrzywdzonej – których wiarygodności nie sposób byłoby kwestionować choćby dlatego, że korespondują ze sobą i wzajemnie wspierają - zadają kłam omawianym tu sugestiom świadka B.. W tym miejscu godzi się zauważyć, że na rozprawie sądowej świadek W. wprawdzie początkowo podała, że nie pamięta tego momentu kiedy został wyciągnięty nóż i które z nich jako pierwsze wyciągnęło nóż. / k. 677 v – 678 / , jednak po odczytaniu swoich wypowiedzi z k. 244 , oświadczyła, że je potwierdza. / k. 678 v /. Dodać też wypada, że z uwagi na sprzeczność z zeznaniami z k. 244 oraz k. 678 v , sąd nie potraktował jako wiarygodnych wypowiedzi świadka W. z rozprawy z dnia 23.06.2022 roku , kiedy to niespodziewanie zmieniając swoje poprzednie zeznania podała, że „wyciągnęła nóż dopiero jak zobaczyła go u drugiej strony, aby się bronić”. / k. 680 / .

Zeznania świadków W. i B. , w których stwierdzili, że oskarżony A. miał zadawać pokrzywdzonej zamaszyste uderzenie nożem w szyję , a wcześniej miał usiłować ugodzić K. W. nożem w klatkę piersiową , starając się zadawać zamaszyste ciosy nie mogą być w ocenie sądu przyjęte jako wiarygodne , ponieważ pozostają one w sprzeczności nie tylko z wyjaśnieniami oskarżonego , ale także , a może przede wszystkim z zeznaniami samego świadka B. z rozprawy sądowej.

I tak jeśli chodzi o oskarżonego K. A. , to będąc przesłuchiwany w dniu 5.06.2021 roku w Prokuraturze Rejonowej w Wołominie wyjaśnił w szczególności , że „zahaczenie” szyi pokrzywdzonej trzymanym przez niego nożem miało miejsce w trakcie szarpaniny między nimi. / k. 135 / i wypowiedzi te potwierdził podczas posiedzenia w Sądzie Rejonowym w Wołominie. / k. 145 – 145 v /, a także w trakcie wizji lokalnej . / k. 535 /.

Również świadek P. B. na rozprawie sadowej potwierdził, że do „draśnięcia” K. W. po szyi doszło w istocie rzeczy w tym momencie , gdy zarówno oskarżony, jak i pokrzywdzona „wyciągnęli” swoje noże i doszło do szarpaniny pomiędzy nimi, gdy oskarżony zaczął „atakować” K. W., która z kolei próbowała „go wykopać z auta”. / vide – k. 688 /.

Nie może zatem ulegać w ocenie sądu kwestii, że w świetle cytowanych tu wypowiedzi oskarżonego K. A. oraz świadka B. spowodowanie przez oskarżonego obrażeń szyi pokrzywdzonej nastąpiło w trakcie mającej pomiędzy nimi szarpaniny.

Nie od rzeczy będzie też tu zwrócić uwagę na to, że fakt dojścia pomiędzy stronami do wspomnianej tu szarpaniny potwierdziła także świadek K. W.. / np. k. 244 /.

Godzi się w tym miejscu zauważyć, że w kontekście cytowanych powyżej wypowiedzi , w porównaniu z tymi , z których wynika jak podano, że doznanie przez K. W. obrażeń szyi nastąpiło w innych okolicznościach niż w czasie szarpaniny pomiędzy stronami , w najgorszym dla oskarżonego razie można by zdaniem sądu mówić o powstaniu istotnych nie dających się usunąć wątpliwości co do tego jak powstały stwierdzone u K. W. obrażenia , które to wątpliwości rzecz jasna nie mogłyby być absolutnie potraktowane na niekorzyść oskarżonego.

Wyjaśnienia oskarżonego z rozprawy sądowej w których sugerował, że nie spowodował u pokrzywdzonej K. W. obrażeń szyi / k. 676 v – 677 / nie mogą być zdaniem sądu uznane za wiarygodne ,ponieważ pozostają one w całkowitej sprzeczności z innymi dowodami zebranymi w sprawie o których była już mowa we wcześniejszej części niniejszego uzasadnienia , a w tym także – paradoksalnie – z wyjaśnieniami samego oskarżonego z postępowania przygotowawczego.

Ponadto podkreślenia wymaga , że sąd nie dał wiary sugestiom oskarżonego odnośnie powodów dla których jego wypowiedzi z rozprawy sądowej odnośnie omawianej tu kwestii. / vide – k. 676 v - 677 /, ponieważ są one nielogiczne i noszą wszelkie cechy nieprawdopodobieństwa. W szczególności nie sposób byłoby w ocenie sądu uznać, że oskarżony po przedmiotowym zdarzeniu znajdował się w tak silnym szoku, że będąc przesłuchiwanym w charakterze podejrzanego mógł wbrew rzeczywistemu stanowi rzeczy potwierdzić fakt spowodowania K. W. obrażeń szyi. Nieprawdopodobieństwo zaistnienia takiej sytuacji wynika w sposób dobitny chociażby z tego powodu, że w swoich wypowiedziach z postępowania przygotowawczego oskarżony A. podawał jak wiadomo cały szereg innych faktów związanych z przedmiotowym zdarzeniem , co oznacza , że wbrew swoim sugestiom z rozprawy sądowej nie znajdował się on w ocenie sądu w szoku uniemożliwiającym mu , względnie w istotny sposób utrudniającym mu zrelacjonowanie tego wszystkiego co dotyczyło zdarzenia objętego postawionym mu zarzutem.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W przekonaniu ewidentnym jest, że oskarżony K. A. działaniem swym wyczerpał dyspozycję przepisu art. 157 § 2 kk. Zachodzi zatem potrzeba dokonania zmiany zarówno opisu , jak też i kwalifikacji prawnej przedmiotowego czynu zawartej w akcie oskarżenia. Przemawia za tym zdaniem sądu w sposób jednoznaczny całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego. Przypomnieć należy , że oskarżony przez cały tok postępowania przygotowawczego konsekwentnie nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa tzn. usiłowania zabójstwa K. W., natomiast przyznał się do spowodowania w trakcie szarpaniny pomiędzy nimi rany na szyi pokrzywdzonej / k. 134 – 136 ; k. 145 – 146 ; k. 534 – 538 /. Również na rozprawie sądowej K. A. nie przyznał się do postawionego mu zarzutu. / k. 676 v /. Na marginesie dodać tu wypada, że oskarżony wyjaśnił również na rozprawie, że miał nie spowodować u pokrzywdzonej rany na szyi , jednakże z powodów podanych powyżej tym sugestiom K. A. sąd odmówił wiary.

W przekonaniu sądu wyjaśnienia oskarżonego w których zaprzeczył swojej winie co do popełnienia przestępstwa , które zostało mu zarzucone mogą zasługiwać na uwzględnienie i wiarę , ponieważ w świetle całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego brak jest ewidentnych podstaw do przyjęcia , że oskarżony działał w zamiarze ewentualnym pozbawienia życia pokrzywdzonej K. W..

Powyżej zasygnalizowany pogląd sąd opiera na fakcie , iż jak podano pokrzywdzona doznała obrażeń szyi w trakcie zaistniałej szarpaniny pomiędzy stronami, sama posiadając przy tym nóż ratowniczy , który wcześniej wyjęła. W ocenie sądu już same te okoliczności spowodowania przez oskarżonego A. u K. W. rany szyi wykluczają możliwość podzielenia poglądu oskarżyciela publicznego z aktu oskarżenia , a więc uznania – co należy raz jeszcze powtórzyć - , że oskarżony K. A. działał w zamiarze ewentualnym pozbawienia życia pokrzywdzonej K. W.. , a w każdym razie istnieją w tym względzie istotne , nie dające się usunąć wątpliwości , które oczywiście nie mogą być w żadnym razie potraktowane na niekorzyść oskarżonego.

Istotne znaczenie odnośnie omawianej tu kwestii kwalifikacji prawnej czynu posiada także wydana w tej sprawie opinia biegłego z zakresu medycyny M. R., z której wynika jak podano już wcześniej , że obrażenia ciała jakich doznała K. W. w wyniku zdarzenia zaistniałego w dniu 3.06.2021 r. w postaci rany ciętej szyi powierzchownej po stronie prawej w opinii biegłego stanowią naruszenie czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni w myśl art. 157 par 2 kk. Obrażenia jakich doznała K. W. w opinii biegłego mogły powstać w okolicznościach podanych przez pokrzywdzoną w protokole przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie i protokole przesłuchania świadka. W opinii biegłego obrażenia jakich doznała K. W. nie naraziły pokrzywdzoną na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 par. 1 kk lub w art. 157 par 1 kk. Natomiast okoliczności zdarzenia w opinii biegłego narażały pokrzywdzoną na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 par. 1 kk lub w art. 157 par 1 kk. / k. 116 – 117 /.

Opinię tą biegły R. podtrzymał na rozprawie w dniu 27.07.2022 roku i ponownie podał w szczególności , że obrażenia jakich pokrzywdzona doznała – powierzchowna rana szyi po stronie prawej została zakwalifikowana jako obrażenia ciała na okres poniżej 7 dni i te lekkie obrażenia nie naraziły pokrzywdzonej na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub art. 157 § 1 kk. Doktor R. sprecyzował ponadto, że pkt 5 jego opinii pisemnej mówi o okolicznościach zdarzenia i nie odnosi się bezpośrednio do faktycznych obrażeń doznanych przez pokrzywdzoną. / k. 708 v – 709 /.

Odnosząc się jeszcze do przypomnianej tu opinii biegłego podkreślić należy , że w kontekście pkt 5 tejże opinii sąd doszedł do przekonania, że brak jest podstaw do przyjęcia poglądu oskarżyciela publicznego zawartego w akcie oskarżenia odnośnie kwalifikacji prawnej czynu. A to przede wszystkim dlatego, że jak podano sąd z powodów przedstawionych już uprzednio uznał, że oskarżony spowodował u pokrzywdzonej ranę szyi w trakcie szarpaniny pomiędzy stronami i takie , a nie inne były zatem okoliczności przedmiotowego zdarzenia.

Biorąc więc wszystko powyższe pod uwagę sąd dokonując zmiany opisu i kwalifikacji prawnej przedmiotowego przestępstwa w ramach zarzucanego czynu uznał oskarżonego K. A. za winnego tego, że w dniu 3 czerwca 2021 r. w K. pow. (...) , woj. (...) , przy użyciu noża spowodował u K. W. obrażenia ciała w postaci rany ciętej szyi powierzchownej po stronie prawej stanowiącej naruszenie czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni tj. przestępstwa z art. 157 § 2 kk. Przyjęcie podanej tu kwalifikacji prawnej czynu wynika rzecz jasna z opinii biegłego R..

P

1

1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

1.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. A.

I

Zgodnie z treścią przepisu art. 53 § 1 k.k. sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, mając na względzie, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Uwzględniając powyżej przedstawione uwagi, wymierzając oskarżonemu K. A. karę sąd miał na względzie – jako przesłankę obciążającą przyjął przede wszystkim fakt popełnienia przez oskarżonego przestępstwa o wysokim stopniu społecznej szkodliwości.

Jako okoliczności łagodzące sąd przyjął natomiast fakt dotychczasowej niekaralności sądowej oskarżonego / k. 95; k. 280 / ; posiadanie przez niego pozytywnej opinii z miejsca zamieszkania / k. 254 – 255 / , a także przyznanie się oskarżonego w trakcie postępowania przygotowawczego do spowodowania u pokrzywdzonej rany szyi.

Mając wszystko powyższe na względzie sąd skazał oskarżonego K. A. na podstawie art. 157 § 2 na karę 2 lat pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu kara ta w orzeczonym wymiarze spełni swoje cele wychowawcze tak jak i zapobiegawcze, w pełni czyniąc przy tym zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. A.

II

II. Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności sąd zaliczył mu okres zatrzymania oraz rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 3 czerwca 2021 r godz. 18.00 do dnia 6 czerwca 2021 r, godz. 11.55 oraz od dnia 30 października 2021 r godz. 20.10 do dnia 29 grudnia 2022 r

III.

Na podstawie art. 46 § 2 kk sąd orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej K. W. kwotę 5000 / pięć tysięcy / złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę , a w pozostałym zakresie wniosek oddalił. Sąd uznał bowiem, że powyższa kwota zadośćuczynienia jest współmierna do doznanej przez pokrzywdzoną krzywdy , a nade wszystko do charakteru i rodzaju doznanych przez nią w wyniku działania oskarżonego obrażeń. Natomiast żądana przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej kwota 50.000 jest w ocenie sądu zdecydowanie wygórowana i niewspółmierna do doznanej przez K. W. krzywdy.

IV i V

Na podstawie art. 44 § 2 kk sąd orzekł przepadek dowodu rzeczowego wymienionego pod poz. 2 w wykazie na k. 670

Natomiast na podstawie art. 230 § 2 kpk sąd nakazał zwrócić : oskarżonemu K. A. dowód rzeczowy wymieniony pod poz. 4 w wykazie na k. 670 , pokrzywdzonej K. W. dowód rzeczowy wymieniony pod poz. 1 w wykazie na k. 670 , zaś D. A. dowód rzeczowy wymieniony pod poz. 1 w wykazie na k. 672 ; natomiast wszystkie pozostałe dowody rzeczowe wymienione pod poz. 5 oraz 1 – 6 w wykazie na k. 670 v akt sprawy nakazuje pozostawić w miejscu ich dotychczasowego przechowywania

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Sąd zasądził od oskarżonego opłatę na rzecz Skarbu Państwa w kwocie 300 złotych i obciążył go kosztami postępowania w sprawie

ą

8. podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Rafał Kwaśniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Piotr Janiszewski / spraw./,  Sławomir Bielecki ,  Jadwiga Galas ; Anna Jarocka ; Włodzimierz Pawlak
Data wytworzenia informacji: