Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 16/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 30 września 2022 r. sygn. akt II K 475/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

T. P., D. S.

uprzednia karalność

informacja KRK

K-331, K-312

2.1.1.2.

T. P., D. S.

dochody

informacja e - (...)

K-277, K-278

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut apelacji obrońcy oskarżonego D. S. obrazy prawa procesowego t. art.7 w zw. z art. 410 kpk.. ( pkt.1 apelacji).

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest niezasadny, co do wszystkich podpunktów. Oparty jest on w istocie na poddaniu w wątpliwość obu opinii biegłych z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych A. P. i J. S. (1). i to zarówno pod względem merytorycznym jak i procesowym. Oraz na w ocenie skarżącego oparcie przez sąd ustaleń faktycznych w tym dotyczących zwłaszcza oskarżonego D. S. na tych wadliwych opiniach.

Na wstępie wskazać trzeba, iż choć faktycznie opinie wskazane wyżej stanowiły dla sądu istotny materiał dowodowy do ustaleń faktycznych, to nie jest tak jak chce autor apelacji iż sąd podszedł do nich bezkrytycznie i nie oceniał ich w sposób wskazany w art.7 kpk. Sąd też dokonywał analizy porównawczej obu opinii w zakresie zgodności wyciąganych przez biegłych wniosków. Jak się zdaje analizę szczegółowych zarzutów zacząć należy od zarzutów natury procesowej odnośnie opinii pisemnej biegłego A. P. sporządzonej jeszcze na etapie postępowania przygotowawczego. Faktem, jest iż na owym wstępnym etapie oskarżony S. był przesłuchany w charakterze świadka, który to protokół znajdował się w aktach analizowanej przez biegłego sprawy i niewątpliwie zenanie to było brane przez biegłego pod uwagę. Nie ulega też wątpliwości że owa opinia biegłego P. przyczyniła się do postawienia oskarżonemu przez prokuratora zarzutu. Analizując jednak zeznanie oskarżonego wówczas jako świadka porównawczo w ową opinią pisemną zauważyć trzeba, iż w istocie dowód ten w żaden sposób nie wpłynął na treść opinii. Przede wszystkim taka ocena wynika z wyjątkowej enigmatyczności tych zeznań które nie zawierały informacji które nie wynikały z innego materiału dowodowego. Zauważyć też trzeba, iż biegły A. P. był wielokrotnie i obszernie przesłuchiwany w toku postepowania jurysdykcyjnego, zaś autor apelacji który także zadawał biegłemu szereg pytań nie podnosił na żadnym etapie zarzutu jakoby biegły swoje oceny wywodził z treści zeznań oskarżonego złożonych jako świadek. Wreszcie zauważyć trzeba, iż sąd w toku rozprawy dopuścił dowód z opinii innego biegłego to jest J. S. (1), a więc na etapie gdy D. S. miał inną już rolę procesową i doszedł do tożsamych wniosków jak biegły P. bez ewentualnego korzystania z dowodu z zeznań oskarżonego.

Jeśli chodzi o opinię biegłego J. S. (2) faktem jest iż w opinii pisemnej przyjął on iż oskarżony miał przestrzeń 44 m. na wykonanie manewrów obronnych niemniej w czasie opinii ustnej skorygował swój błąd. Nie można też zgodzić się ze skarżącym , iż ten biegły w swej rekonstrukcji przyjął błędnie czas reakcji psychofizycznej w sposób błędny. Autor apelacji przy tym zarzucie cytuje wyniki badań I. S. rzecz jednak w tym , iż cytuje wyniki badań dotyczące kierowców samochodów nie zaś motocyklistów jakim był oskarżony, a dla nich czas reakcji jest inny tj. krótszy, zaś wskazany w rekonstrukcji czas 0,8 sekundy jest uśrednionym czasem reakcji dla kierującego motocyklem sprawnego człowieka a takim niewątpliwie był oskarżony. Wzięte było przy opiniowaniu także to , iż samochód M. mógł być przesłonięty przez samochód dostawczy stąd bowiem skrócenie drogi do wykonania manewru do 29 m. Wreszcie powołując się na opinię biegłego J. S. (2) autor apelacji stawia z gruntu błędną tezę jakoby oskarżony nawet przy dopuszczalnej prędkości 50km/h nie mógł uniknąć wypadku. Otóż po pierwsze biegły S. ową problematykę wyjaśnił i również wynikająca z doświadczenia życiowego analiza czasoprzestrzenna wskazuje, że gdyby oskarżony jechał faktycznie z dopuszczalną prędkością to znalazł by się w miejscu zderzenia póżniej , a zatem samochód M. kontynuował by manewr skrętu w lewo i oddalał by się od miejsca w którym doszło do zetknięcia obu pojazdów. Nie mówiąc już o tym iż mniejsza prędkość stwarzała by o wiele większe szanse na podjęcie innych manewrów obronnych. W tej sytuacji wersja oskarżonego D. S. nie mogła być obdarzona przymiotem wiarygodności.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.2.

zarzut obrazy przepisów prawa procesowego tj. art. 201 i 170§1 pkt.5 kpk. apelacji obrońcy oskarżonego D. S..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest niezasadny, a nawet niespójny z zarzutami samej apelacji, w której jej autor odwołuje się do opinii zwłaszcza biegłego J. S. (1). Sąd słusznie nie uwzględnił wniosku o dopuszczenie dowodu z innego biegłego w przedmiotowej sprawie, albowiem zasadnie uznał, iż dotychczasowe dwie opinie są wyczerpujące i fachowe. Przypomnieć nadto trzeba, iż obaj biegli byli przesłuchiwani na rozprawie na okoliczność swoich opinii w tym zwłaszcza biegły A. P. wielokrotnie. Nie można motywować wniosku o dopuszczenie opinii innych biegłych tylko z tego powodu, iż dotychczasowe są niekorzystne w mniemaniu autora wniosku dla niego samego. Natomiast wątpliwości czy też podważanie fachowości obu biegłych przez skarżącego ma żródło w wyimaginowanych faktach jak wspomniane w pkt.3.1 kwestie reakcji motocyklisty nie zaś jak tezuje apelacja kierowcy samochodu, czy też odległości na podjęcie manewrów obronnych przez oskarżonego o czym również w pkt.3.1

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.3.

Zarzut obrazy przepisu art.389§1 kpk. z pkt.3 apelacji obrońcy oskarżonego D. S.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut niezasadny, zaś sąd odwoławczy odniósłś się do niego w pkt.3.12

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.4.

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych z pkt.4 apelacji obrońcy oskarżonego D. S..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest niezasadny. Na wstępie zauważyć trzeba, iż autor powołuje się w nim na opinię biegłego J. S. (1) i poczynione w niej ustalenia. Tymczasem jak w skazano w pkt. 3.2 skarżący kwestionuje opinię tego biegłego. Ponadto skarżący w tym zarzucie powołuje się na ustaloną przez w/w biegłego długość drogi jaką miał oskarżony na zareagowanie na niebezpieczeństwo lecz w opinii ustnej. W innej części zaś apelacji pkt.1a zarzutów jej autor podważając opinię tego biegłego wskazuje na inną odległość z opinii pisemnej. Jest to wybiórcze traktowanie opinii jako całości w zależności od tego czy podważamy opinię biegłego czy też powołujemy ją na korzyść oskarżonego. Nie sposób z taką konstrukcją zarzutów apelacji polemizować. W tym miejscu jednak dla odniesienia się do jedynego w pkt.4 zarzutów apelacji argumentu przypomnieć trzeba o czym wspomniano w pkt.3.1 , iż w przypadku gdyby oskarżony jechał z prędkością administracyjnie dopuszczalną to znajdujący się w ruchu pojazd M. oddalałby się od miejsca faktycznego zderzenia z motocyklem kierowanym przez oskarżonego. Nie można ustalonych danych dopasowywać do innych prędkości i innych okoliczności zdarzenia. Te bowiem dane ustalone są i obliczone dla określonych warunków konkretnego zdarzenia.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.5.

Zarzut apelacji prokuratora odnośnie ustaleń faktycznych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut odnośnie ustaleń faktycznych pomimo modyfikacji rozprawie odwoławczej, nie jest zasadny. Z treści bowiem wyjaśnień oskarżonej T. P. jak i opinii biegłych P. i S. nie wynika w sposób jednoznaczny i oczywisty, iż do przerzucenia samochodu H. na drugą stronę jezdni doszło z powodu uderzenia motocykla. Przypomnieć trzeba, iż oskarżona była w momencie zdarzenia w ruchu i jak tezują biegli na widok motocykla podjęła prawdopodobnie odruchowo manewr obronny ucieczki skręcając kierownicę w ten sposób by zjechać z toru jego jazdy mając jednocześnie wciśnięty pedał gazu i to mogło być przyczyną zjechania w zatoczkę parkingową nie zaś samo uderzenie motocykla lub tylko i wyłącznie uderzenie motocykla. Ponieważ nie sposób ustalić jakie było by położenie powypadkowe samochodu H. gdyby oskarżona nie wykonała opisanych wyżej manewrów obronnych nie sposób modyfikować ustaleń faktycznych sądu orzekającego

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.6.

Drugi z zarzutów apelacji prokuratora.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut niezasadny. W istocie nie sposób stwierdzić czy w odniesieniu do kary i środków karnych wymierzonych T. P. faktycznie apelacja zawiera zarzut niewspółmierności. Apelacja pisemna taki zarzut zawiera niemniej podyktowany był on jak się zdaje pierwszym zarzutem, który prokurator na rozprawie odwoławczej zmodyfikował, odnośnie zaś kary wniósł o rozważenie jej zaostrzenia, bez wskazania w jaki sposób. W tej sytuacji sąd odwoławczy zajmuje stanowisko , iż wymierzone oskarżonej kara i środki karne nie noszą cech rażącej niewspółmierności pod względem ich łagodności w rozumieniu art.438 pkt.4 kpk.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 30 września 2022 r. sygn. akt II K 475/19

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty jak i wywody obu apelacji nie mogły spowodować zmiany lub uchylenia zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez jej autorów. Natomiast kara wymierzona oskarżonemu D. S. nie nosi cech rażącej niewspółmierności w rozumieniu art.438 pkt.4 kpk. i uwzględnia wszystkie okoliczności sprawy zarówno w zakresie prewencji ogólnej jak też indywidualnej dotyczącej oskarżonego. W tym miejscu zaznaczyć trzeba, iż wbrew twierdzeniom obrońcy oskarżonego D. S. orzeczony wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w oparciu o art.42§1 kk. ograniczony przecież do pojazdów dla których wymagane jest prawo jazdy kategorii A jest jak najbardziej uzasadniony, bowiem oskarżony po pierwsze kierował tego rodzaju pojazdem nie posiadając nigdy prawa jazdy a nawet nie uczęszczając na jakikolwiek kurs, a nadto sam wypadek i jego tragiczny skutek spowodowany był także nadmierną prędkością z jaką w momencie zdarzenia oskarżony pojazd taki prowadził. Wymiar tego środka nie jest nadmiernie surowy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

o kosztach postępowania odwoławczego orzeczono w odniesieniu do oskarżonej T. P. na podstawie art.636§1 kpk. natomiast w odniesieniu do oskarżonego D. S. na podstawie art.624§1 kpk.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku z dnai 30 września 2022 r. sygn. akt II K 475/19

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego D. S.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana