VI Ka 245/19 - wyrok Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2020-02-11

Warszawa, dnia 28 stycznia 2020 r.

Sygn. akt VI Ka 245/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: sędzia Ludmiła Tułaczko

protokolant: protokolant sądowy- stażysta Paulina Smoderek

przy udziale prokuratora Mariusza Ejflera

po rozpoznaniu dnia 28 stycznia 2020 r. w Warszawie

sprawę A. R. syna T. i T. urodzonego (...) w W. oskarżonego z art. 178a § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w(...)

z dnia 14 grudnia 2018 r. sygn. akt V K 664/18

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w (...) do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 245/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Rejonowy w (...) wyrok z dnia 14 grudnia 2018r. sygn. V K 664/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia , mający wpływ na jego treść, poprzez przyjęcie, iż elementy przedmiotowe i podmiotowe czynu oskarżonego uzasadniają warunkowe umorzenie postępowania karnego, w sytuacji gdy rodzaj i charakter naruszonego dobra w postaci bezpieczeństwa w komunikacji, nagminność tego rodzaju przestępstw, poruszanie się przez oskarżonego samochodem w obszarze zabudowanym wskazują, iż stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego jest znaczny, a ponadto błąd polegający na przyjęciu, że postawa oskarżonego uzasadnia przypuszczenie, że będzie on przestrzegał porządku prawnego w sytuacji, gdy z okoliczności zdarzenia i z zachowania oskarżonego wynika, iż nie wykazuje on poszanowania dla obowiązującego porządku prawnego.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest zasadny bowiem sąd I instancji nie rozważył wszystkich okoliczności istotnych dla prawidłowej oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz stopnia winy oskarżonego. Zgodnie z art. 115 § 2 k.k. o stopniu społecznej szkodliwości czynu decydują między innymi waga naruszonych przez sprawcę obowiązków, motywacja sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia.

Jak wynika z badania trzeźwości przeprowadzonego w dniu 4 lipca 2018r. zawartości alkoholu w wydychanym przez oskarżonego A. R. powietrzu wynosiła 0,57 mg/l. Jest to wartość przekraczająca ponad dwukrotnie normę wskazaną w art. 115 § 16 pkt 2 k.k. Przepis ten stanowi, że stan nietrzeźwości powstaje gdy zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przekracza 0,25 mg/l. Należy więc stwierdzić, że oskarżony prowadząc samochód w ruchu lądowym znacznie naruszył obowiązujący go przepis art. 45 ust. 1 Prawa o ruchu drogowym. Sąd I instancji nie rozważył okoliczności wynikających z zeznań świadka T. W. – policjanta, który zatrzymał oskarżonego do kontroli drogowej w dniu 4 lipca 2018r. na ulicy (...) w J.. Z zeznań tych wynika, że kontrola została przeprowadzona z uwagi na tor jazdy samochodu R. (...) nr rej. (...) 82, który wskazywał na stan nietrzeźwości kierowcy- oskarżonego A. R.. (k-18) Te zeznania podważają wyjaśnienia oskarżonego, który twierdził, że wypił tyko litr piwa, czuł się dobrze i nie zaobserwował negatywnego wpływu alkoholu na swój organizm. (k-16) A. R. został zatrzymany do kontroli drogowej w terenie zabudowany, gdzie nawet pomimo późnej pory czyli około godziny 22. 00 jest duże prawdopodobieństwo spotkania innych uczestników ruchu drogowego, dla których nietrzeźwy kierowca stanowi potencjalne zagrożenie dla życia lub zdrowia. Oskarżony planował jazdę samochodem do miejsca swojego zamieszkania oddalonego o 26 km od Jadowa czyli na dość długim odcinku drogi, co z kolei świadczy o lekceważącym podejściu do zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Decyzja oskarżonego o prowadzeniu samochodu w stanie nietrzeźwości nie była wynikiem nadzwyczajnych okoliczności. Została podjęta w wykonaniu normalnej czynności dojazdu do domu. Z tych powodów należy dojść do wniosku, że sąd I instancji błędnie ocenił stopień winy i stopień społecznej szkodliwości tego czynu gdyż nie rozważył przedstawionych powyższej okoliczności.

Wniosek

Wniosek o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest zasadny. Sąd I instancji wydał wyrok na posiedzeniu. Oskarżony nie miał możliwości złożenia wyjaśnień. Nie został przesłuchany świadek – policjant T. W. (k- 18), posiadający istotne wiadomości dotyczące sposobu prowadzenia samochodu przez oskarżonego. Należało, więc wyrok uchylić i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwi ęź le o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

..

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Sąd I instancji błędnie ocenił stopień zawinienia oskarżonego i stopień społecznej szkodliwości czynu. Należy przeprowadzić postępowanie dowodowe. Umożliwić oskarżonemu złożenie wyjaśnień i przesłuchać świadka policjanta T. W., który zatrzymał oskarżonego do kontroli drogowej.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Należy w sposób prawidłowy ustalić stopień zawinienia oskarżonego i dostosować do niego wymiar kary.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

sędzia Ludmiła Tułaczko

Załącznik

1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Warunkowe umorzenie postępowania.

1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

Uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Hejduk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Ludmiła Tułaczko
Data wytworzenia informacji: