Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Zenon Stankiewicz

protokolant: protokolant sądowy stażysta Anna Tarasiuk

przy udziale prokuratora Iwony Zielińskiej

po rozpoznaniu dnia 13 listopada 2018 r.

sprawy L. B. syna L. i J., ur. (...) w W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 207 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zb. z art. 162 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie

z dnia 24 sierpnia 2017 r. sygn. akt III K 535/16

zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 72 § 1 pkt 5 kk oraz art. 73 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres trzech lat, poddając oskarżonego w tym czasie dozorowi kuratora oraz zobowiązując go do powstrzymywania się w okresie próby od nadużywania alkoholu; w pozostałym zakresie utrzymuje wyrok w mocy; zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa; zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie na rzecz adw. M. O. kwotę 516,60 zł obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu w II instancji oraz podatek od towarów i usług.

Sygn. akt VI Ka 301/18

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie

z dnia 13 listopada 2018r.

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie
z dnia 24 sierpnia 2017r. został zaskarżony przez obrońcę oskarżonego L. B.. Apelacja ta jest zasadna wyłącznie w zakresie, w którym zarzuca Sądowi orzeczenie kary niewspółmiernie surowej (o czym niżej). Bezzasadne jest natomiast żądanie uchylenia wyroku i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania. Jedynym argumentem wskazującym na konieczność podjęcia decyzji tego rodzaju jest zarzut naruszenia przepisu art. 410 kpk poprzez pominięcie w rozważaniach Sądu części materiału dowodowego – a to dokumentów wskazanych w pkt. 1a apelacji. Rzecz w tym, że z owych dokumentów znane Sądowi było jedynie pismo Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w P. odnośnie kontaktu oskarżonego z pokrzywdzoną już po terminie zakreślonym granicami zarzutu, a więc dla bytu przestępstwa prawnie irrelewantne (k. 405 akt sprawy). Z lektury akt sprawy wynika natomiast, że pozostałe wskazane przez obronę dokumenty nie zostały Sądowi Rejonowemu przedstawione, a zatem nie sposób podzielić zastrzeżeń skarżącego w tej mierze. Nie jest też uprawniony pogląd autora apelacji, jakoby Sąd dopuścił się naruszenia przepisu art. 5§2 kpk, poprzez zaniechanie rozstrzygnięcia na korzyść oskarżonego istniejących w sprawie wątpliwości co do tego, by oskarżony w sierpniu 2014r. miał głodzić i stosować przemoc fizyczną wobec swojej matki. Zarzutu takiej treści oskarżonemu nie postawiono. Sierpień 2014r. jest datą początkową czynu przypisanego, kiedy to oskarżony znęcał się fizycznie i psychicznie nad swoją matką min. grożąc jej, bijąc pięściami po głowie, popychając i podduszając – do czego się zresztą przyznał – zaś kwestionowane przez niego głodzenie pokrzywdzonej miało miejsce od 9 do 12 maja 2016r. – co nader oczywiście wynika z treści tak wyroku, jak i stosownej części uzasadnienia w tej mierze.

Wbrew wywodom środka odwoławczego Sąd Rejonowy nie poprzestał na treści przyznania się oskarżonego, powołującego się jednocześnie na niepamięć wywołaną nadużywaniem alkoholu. Uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera szczegółowe i wyczerpujące odniesienie się do zeznań przesłuchanych w sprawie świadków, którzy jednoznacznie potwierdzają treść zarzutu. Nie powtarzając obszernych wywodów Sądu Rejonowego w tej mierze, wskazać tu należy na depozycje sąsiadek pokrzywdzonej – B. R. i K. T. odnośnie urządzanych przez oskarżonego awantur oraz śladów pobicia na ciele J. S., pracownicy (...) A. M. co do uprzednich interwencji oraz śladów pobicia, pracowników (...) J. Ł. i R. M. odnośnie stanu pokrzywdzonej w czasie interwencji w dniu 12 maja 2016r., wreszcie lekarzy opisujących stan zdrowia pokrzywdzonej po przywiezieniu jej do szpitala na skutek wygłodzenia
i odwodnienia. Tego rodzaju materiał dowodowy, przy braku dowodów przeciwnych, w pełni uprawniał Sąd I instancji do przypisania oskarżonemu sprawstwa zarzuconego czynu zabronionego.

Trafny jest zarzut apelacji wymierzenia kary rażąco surowej. Oskarżony nie był dotychczas karany sądownie. Obecnie ustabilizował swą sytuację życiową, min. poddając się kuracji odwykowej oraz podejmując stale zatrudnienie. Jak wynika ze wskazanej wyżej informacji Dyrektora (...)
w P., przed śmiercią pokrzywdzonej nawiązał z nią kontakt, odwiedzając ją w ośrodku. Istnieją zatem podstawy do wysnuwania wobec niego pozytywnej prognozy społecznej, uzasadniając zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia orzeczonej kary. Zważywszy na uprzedni nieakceptowalny społecznie tryb życia sprawcy zobowiązano go do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, poddając też dozorowi kuratora.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów sądowych postępowania odwoławczego uzasadnione jest ustaloną przez Sąd Rejonowy trudną sytuacją materialną oskarżonego.