Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Anita Jarząbek - Bocian

protokolant: protokolant sądowy stażysta Paulina Sobota

przy udziale prokuratora Mariusza Ejflera

po rozpoznaniu dnia 14 listopada 2018 r.

sprawy Z. B., syna F. i M., ur. (...) w K.

oskarżonego o czyn z art. 82 § 1 k.k.s.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

z dnia 8 listopada 2017 r. sygn. akt III K 366/17

utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 160 zł tytułem opłaty za drugą instancję oraz pozostałe koszty sądowe za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt VI Ka 404/18

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja obrońcy oskarżonego jako bezzasadna nie podlegała uwzględnieniu.

Wbrew bowiem twierdzeniom apelującego w sprawie nie doszło do naruszenia prawa materialnego tj. art. 82 § 1 kks.

W pierwszej kolejności wskazać bowiem należy, że Sąd meriti w sposób prawidłowy przeprowadził postępowanie dowodowe, wprowadzając do procesu wszystkie niezbędne dla ustalenia istotnych okoliczności sprawy dowody. Nadto, dokonana przez Sąd Rejonowy ocena materiału dowodowego, znajdująca odzwierciedlenie w sporządzonym uzasadnieniu, jest wszechstronna, ma na względzie jego całokształt i jest zgodna z dyrektywami swobodnej oceny, o jakich traktuje norma art. 7 k.p.k. Sąd I instancji, przeprowadzając ocenę dowodów, uczynił to bowiem w sposób zgodny z prawidłowym rozumowaniem, a także wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego. Na podstawie tak przeprowadzonej analizy materiału dowodowego dokonał trafnych i wynikających z nich ustaleń faktycznych. Ponadto, Sąd ten wziął pod uwagę wszystkie okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego. Także sporządzone przez Sąd uzasadnienie spełnia wszelkie wymogi dla niego przewidziane w art. 424 § 2 i 3 k.p.k. Ustaleń faktycznych w sprawie nie kwestionował także apelujący. W ocenie Sądu odwoławczego za prawidłową należy także uznać subsumpcję ustalonych w sprawie faktów pod przepis prawa materialnego tj. art. 82 § 1 kks.

Przepis art. 82 kks penalizuje narażenie finansów publicznych na uszczuplenie przez:

a) nienależną wypłatę lub pobranie dotacji bądź subwencji;

b) niezgodne z przeznaczeniem wykorzystanie dotacji lub subwencji, a więc gdy samo ich pobranie było należne i nienadmierne, ale wykorzystano je bezprawnie, częściowo lub w całości, na inne cele niż zakładane.

W rozpoznawanej zatem sprawie mamy do czynienia z sytuacją opisaną pod punktem b, czego skarżący nie kwestionuje, a zatem, że pobrana dotacja została, w części, wykorzystana niezgodnie z jej konkretnym, określonym umową, przeznaczeniem. Słusznie podnosi apelujący, iż omawiany delikt karnoskarbowy ma charakter skutkowy. Do dokonania bowiem tego występku dochodzi dwuetapowo tj. wówczas, gdy sprawca zachowa się w sposób opisany w punktach a lub b, a następnie powinien wystąpić skutek w postaci niebezpieczeństwa uszczuplenia finansów publicznych. Do realizacji znamion omawianego deliktu dojdzie także wówczas, gdy zachowanie sprawcy doprowadza do, już nie tylko do narażenia, ale uszczuplenia finansów publicznych (por. Kodeks karny skarbowy z komentarzem, pod red. P. Kardasa, Wolter Kluwer, Warszawa 2017r., str. 903-908). Trafnie przyjął Sąd Rejonowy, iż w rozpoznawanym przypadku mamy do czynienia z wynikającym z przypisanego zachowania oskarżonego „narażeniem finansów publicznych na uszczuplenie”. Narażeniem na uszczuplenie finansów publicznych jest bowiem samo spowodowanie niebezpieczeństwa takiego stanu niezależnie od zastosowanego manewru zachowania. Narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej czynem zabronionym jest to spowodowanie konkretnego niebezpieczeństwa takiego uszczuplenia - co oznacza, że zaistnienie uszczerbku finansowego jest wysoce prawdopodobne, choć nie musi nastąpić. Wynika to z tego, iż przy przestępstwach z narażenia nie wymaga się nastąpienia skutku w postaci wystąpienia uszczerbku, wystarczy bowiem wysokie prawdopodobieństwo jego zaistnienia i tak też było w rozpoznawanym przypadku. Nie można także zgodzić się z obrońcą oskarżonego, iż w ustalonych okolicznościach sprawy mamy do czynienia jedynie z abstrakcyjnym, a nie konkretnym narażeniem na uszczuplenie należności publicznej. (...) owego narażenia wynika tu przecież tego, iż oskarżony faktycznie i fizycznie przeznaczył otrzymaną dotację na cel niezgodny z jej przeznaczeniem. Fakt, że oskarżony zwrócił całą otrzymaną od (...) W. na mocy umowy z dnia 15 lutego 2011 roku dotację prawidłowości przyjętych ustaleń faktycznych, a skutkujących przyjętą kwalifikacją prawną z art. 82 § 1 kk, nie zmienia, a trafnie okoliczność ta został ujęta przez Sąd Rejonowy w rozstrzygnięciu o wysokości kary i potraktowana jako swego rodzaju łagodząca. Dobrowolny zwrot dotacji nie tworzy bowiem podstaw prawnych do ekskulpowania oskarżonego od zarzucanego mu czynu. Doceniając oczywiście to zachowanie oskarżonego jednocześnie odnotować trzeba, iż niezależnie od dobrowolnego w tym zakresie działania podsądnego i tak musiałby tę część dotacji wykorzystanej niezgodnie z jej przeznaczeniem zwrócić. Wynika to nie tylko z postanowień wyżej przywołanej umowy jaką zawarł z (...) W. tj. w § 9 ust. 4, ale także przepisów Ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 ze zm.), bo to właśnie źródłem i efektem naruszenia norm z tej ustawy jest występek z art. 82 kks.

W świetle powyższych rozważań należy, zatem podsumować, iż kontrola odwoławcza wykazała, że ocena materiału dowodowego dokonana została przez Sąd Rejonowy z zachowaniem zasad wynikających z art. 4, 5, 7 k.p.k. Prawidłowo poczynione ustalenia faktyczne skutkowały również prawidłowo przyjętą kwalifikacją prawną zachowania oskarżonego jako wypełniającego dyspozycję art. 82 § 1 kks w kształcie przyjętym w zaskarżonym wyroku. Także wymierzoną oskarżonemu karę grzywny należy uznać za karę stosunkowo łagodną, ale i sprawiedliwą o czym przekonują przywołane, w pisemnym uzasadnianiu sporządzonym przez Sąd Rejonowy, na ten temat argumenty.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy orzekł jak wyroku.