Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 526/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 9 lutego 2023 r. sygn. akt II K19/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut apelacji prokuratora błędu w ustaleniach faktycznych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest niezasadny. Przede wszystkim jednak zwrócić trzeba uwagę, iż zarzut apelacji jak się zdaje po lekturze uzasadnienia tego zarzutu został postawiony nietrafnie, a w istocie winien dotyczyć rzekomo nietrafnej subsumbcji ustalonego stanu faktycznego w postaci ustalenia sądu rejonowego, iż oskarżony zachowaniem swoim nie wypełnił dyspozycji art.296§1 i 3 kk. w zw. z art.296§4 kk. Prokurator bowiem w żaden sposób nie polemizuje z ustaleniami faktycznymi sądu, iż , z aktu notarialnego z dnia 15 kwietnia 2004 r. ( k25) zawierającego tekst jednolity aktu założycielskiego (...)nie wynika by przedmiotem działalności było świadczenie usług dystrybucji energii podmiotom zewnętrznym tj. nie korzystającym z zasobów lokalowych (...). Nie kwestionuje też , iż (...) zgodnie z przepisami prawa energetycznego nie posiadało i nie mogło posiadać koncesji na dystrybucję energii elektrycznej. W istocie też prokurator nie kwestionuje , że kwestia dystrybucji i rozliczania faktur nigdy nie była ujęta w zadaniach (...) (...). Teza natomiast wynikająca z uzasadnienia apelacji prokuratora sprowadza się do konstatacji, iż skoro oskarżony był Prezesem to odpowiadał za całość faktycznych działań gospodarczych nawet tych nie ujętych w zadaniach spółki i skoro oskarżony wiedział o działalności w zakresie dystrybucji energii podmiotom zewnętrznym to winien prowadzić rzetelną kontrolę tego fragmentu działalności bowiem był zobligowany do zajmowania się sprawami majątkowymi spółki w sensie ogólnym. Jednocześnie prokurator zakwestionował ocenę przez sąd opinii biegłego T. K.. Sam jednak wskazuje, iż z opinii tego biegłego wynika , iż spółka (...) w latach 2009-2011 była nierentowna niemniej stopień deficytowości działalności gospodarczej ulegał stopniowemu zmniejszeniu , a w 2012 r. sytuację finansową spółki ocenić należało jako bardzo dobrą. Przypomnieć przy tym należy, iż zarzut aktu oskarżenia obejmuje okres 2010 r. do marca 2012 r.

Biorąc powyższe pod uwagę w ocenie skarżącego oskarżony wypełnił dyspozycję art.296 kk. ponieważ doprowadził do straty w kierowanej przez siebie spółce wynikającej z nieujętej w statucie spółki działalności noszącej znamiona bezprawnej bowiem prowadzonej bez wymaganej koncesji w sytuacji gdy w tym samym okresie spółka jako taka sukcesywnie zmniejszała swoją deficytowość by wreszcie w 2012 r. obejmującym okres zarzutu osiągnąć wynik finansowy oceniany jako bardzo dobry. Można by poczynić w takiej sytuacji uwagę, iż jak się zdaje w tym wypadku oskarżony był bardzo dobrym menagerem i dbał o stan finansów zarzadzanego podmiotu gospodarczego skoro spółka osiągała tak dobre wyniki pomimo strat w zakresie dystrybucji energii.

Odrębną kwestią jaką nie zajmował się sąd rejonowy jak też prokurator jest kwestia szkody majątkowej. Otóż w ocenie sądu odwoławczego nie można mówić o wyrządzeniu szkody majątkowej w ujęciu przepisu art.296 kk. jeżeli wynika ona z zadań nie ujętych w statucie podmiotu gospodarczego do którego nadzoru i prowadzenia osoba oskarżona nie była zobowiązana żadnym dokumentem a wręcz była nielegalna. Teza prokuratora jakoby oskarżony w tym przypadku był zobowiązany do szczególnego nadzoru nad takim zakresem faktycznej działalności spółki z ogólnego tytułu zajmowania się sprawami majątkowymi podmiotu gospodarczego jest w ocenie sądu odwoławczego niedopuszczalnym rozszerzeniem zakresu kryminalizacji zachowań ujętych w art.296 kk. W końcu jak wynika z wykładni gramatycznej tego przepisu wolą ustawodawcy była kryminalizacja zachowań osób zobowiązanych do określonego działania na podstawie odpowiedniego dokumentu w postaci ustawy, decyzji organu lub umowy. Przepis zatem w/w wyrażnie doprecyzowuje o jakie osoby i jakie zachowania ustawodawcy chodzi. Nieuprawnioną jest więc interpretacja rozszerzająca odpowiedzialność poprzez uznanie iż zajmowanie się sprawami majątkowymi ma charakter ogólny i można pod nie przypisać praktycznie każde zachowanie w kontekście każdej sytuacji występującej w życiu gospodarczym. Przechodząc na grunt tej sprawy stwierdzić by można , iż nie ważne, że określona działalność faktyczna spółki przyniosła stratę, nieważne że nie jest ona ujęta w zadaniach podmiotu gospodarczego i jest nielegalna, nieważne wreszcie że sam podmiot gospodarczy jako taki znajduje się w dobrej lub nawet bardzo dobrej kondycji finansowej, skoro owa działalność przyniosła szkodę. Na tej zasadzie można by pociągnąć do odpowiedzialności w istocie każdego sprawującego funkcję kierowniczą podmiotu gospodarczego. Doświadczenie bowiem życiowe i orzecznicze uczy, iż wielokrotnie działalność gospodarcza w pewnych fragmentach przynosi zyski w innych zaś straty, a w efekcie liczy się ogólny bilans finansowy. Jak jednak potraktować sytuację gdy owe straty przynosi działalność nie ujęta w ogóle w zadaniach gospodarczych danego podmiotu.

Oczywiście oskarżony miał świadomość , iż (...) (...) zajmuje się dystrybucją energii elektrycznej. Jak precyzyjnie sąd to opisał w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku fakt ten wynikał z zaszłości dotyczącej infrastruktury przesyłu energii elektrycznej na terenie Gminy (...) i nie ma potrzeby powielania tego opisu jako niekwestionowanego. Nie jest jednak tak, iż oskarżony w ogóle nie kontrolował tych kwestii. Jak sam wyjaśnił kontrola ta polegała na sprawdzeniu rocznego bilansu (...) przedstawianego przez główną księgową. Co zatem wynikało z owego bilansu. Odpowiedż na to daje wspomniana wyżej opinia biegłego T. K., mianowicie spółka zwiększała swoją rentowność a w 2012 r. jej sytuacja finansowa jak wspomniano wyżej była oceniana jako bardzo dobra. Jaki zatem powód miał by oskarżony do szczegółowej kontroli zagadnienia nie ujętego w zadaniach spółki tym bardziej , iż wystawianiem bieżących faktur zgodnie z uprawnieniami w tym zakresie zajmowała się główna księgowa, a ta nie zgłaszała jakichkolwiek zastrzeżeń. Nie było zatem powodów do szczególnej kontroli ani z powodu bilansu, ani zastrzeżeń głównej księgowej, ani też pracy J. B., który zajmował się fizycznym spisywaniem stanów liczników energii elektrycznej. Prokurator wskazuje, iż oskarżony nie powinien mieć nieograniczonego zaufania do J. B.. Zachodzi zatem pytanie jakie dla oskarżonego fakty miały wskazywać że takiego zaufania miał nie mieć i jak miała by wyglądać kontrola tego pracownika w sposób faktyczny. Mogła by ona polegać wyłącznie na osobistej kontroli przez oskarżonego liczników energii u poszczególnych odbiorców oraz analizie porównawczej zużycia energii przez nich zużywanej, by sprawdzić rzetelność dokonywanych przez J. B. rozliczeń. Rzecz jednak w tym że oskarżony nie miał do tego istotnych ,a w istocie żadnych powodów, a nadto jak wskazano wyżej pozostawało to poza zadaniami kierowanej przez niego spółki. Skoro zaś prokurator stawia tezę , iż J. B. winien był być ściślej kontrolowany, to równie dobrze z jego nierzetelnej pracy mogły wynikać straty lub też ich część, co na chwilę obecną nie jest do ustalenia, albowiem ten posługiwał się prywatnym w istocie zeszytem do zapisywania stanów liczników energii. Odnosząc się do realów życiowych i orzeczniczych zdarzają się nierzetelni inkasenci, co może powodować okresowe czy fragmentaryczne straty dla np. (...) czy innych spółek energetycznych nikt jednak rozsądny nie stawia zarzutów prezesom tych firm o braku szczególnego nadzoru, przy czym w stosunku do takich osób w odróżnieniu od oskarżonego taki nadzór należy do zadań spółki.

Reasumując więc wbrew twierdzeniom apelacji prokuratora sąd po pierwsze trafnie zrekonstruował stan faktyczny w sprawie, a na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego dokonał trafnej subsumbcji, iż oskarżony swym zachowaniem nie wypełnił dyspozycji art.296§1 kk. Odnosząc się do przytoczonego na koniec przez skarżącego orzeczenia Sądu Najwyższego zwrócić trzeba tylko uwagę na sformułowanie ..." wykorzystywanie mienia w procesie gospodarowaniaw taki sposób, by zostało ono powiększone lub wzrosłą jego wartość'... Otóż jeszcze raz przypomnieć trzeba, iż w akcie założycielskim (...) (...) brak jest zapisów o prowadzeniu działalności w zakresie dystrybucji energii podmiotom zewnętrznym tym bardziej o zarobkowaniu na nim , nie mówiąc już tym że była by to działalność nielegalna bez koncesji. Jak się zdaje zarówno ustawodawcy w art.296§1 jak i sądowi Najwyższemu w cytowanym orzeczeniu nie o takie wykorzystywanie i zarobkowanie chodziło, przypomnieć już na marginesie trzeba, iż cytowanie orzecznictwa winno mieć zastosowanie do okoliczności konkretnej sprawy.

Wniosek

wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku niezasadny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Powody wskazano w pkt.3.1

3.2.

zarzuty apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego błędu w ustaleniach faktycznych z pkt.5 i 6 apelacji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie zauważyć trzeba, iż pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, będącego organem założycielskim i kontrolnym kierowanej przez oskarżonego spółki (...) w sposób niedopuszczalny relatywizuje fakt braku koncesji spółki na dostarczanie energii elektrycznej podmiotom zewnętrznym uzasadniając to względami społecznymi. Otóż brak koncesji po pierwsze oznacza nielegalność działalności, a władze gminy (...) miały tego pełną świadomość. Oczywiście sad odwoławczy dostrzega swego rodzaju kontekst społeczny w tle tej sprawy, a więc konieczność doprowadzania energii dla istotnych dla funkcjonowania gminy instytucji takich choćby jak sam Urząd Gminy (...), szkoła, poczta, instytucje związane z gospodarką rolną na terenie gminy i inne wyliczone w zarzucie aktu oskarżenia, a związane także z zatrudnieniem mieszkańców gminy. Sąd odwoławczy ma też świadomość , iż Gmina (...) toczyła postępowanie sądowe z (...) Grupą (...) o przejęcie transformatora znajdującego się w majątku (...). Nie może jednak być tak, iż ów kontekst społeczny prowadzi do innej oceny prawnej zachowania lub też zaniechania oskarżonego. Nie jest też tak jak w pkt.6 apelacji twierdzi skarżący, iż wyłącznie brak koncesji na dystrybucję energii elektrycznej przez (...) (...) był jedyną przyczyną uznania przez sąd braku wypełnienia znamion art.296§1 kk. przez oskarżonego o czym wyżej w pkt.3.1 i uzasadnieniu sądu rejonowego. W pkt.7 zarzutów apelacji także uproszczone zostało ustalenie sądu rejonowego o braku odpowiedzialności oskarżonego za działania konkretnych pracowników o czym szerzej w pkt.3.1. Na marginesie tylko zauważyć trzeba, iż to decyzją organu założycielskiego główna księgowa (...) (...) miała samodzielne stanowisko z prawem wystawiania faktur bez koniecznej akceptacji Prezesa (...).

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.3.

Zarzut apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego z pkt.1 obrazy przepisów postępowania tj. art 366§1 w zw. z art.167 kpk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut niezasadny biorąc pod uwagę przesłanki, dla jakich sąd uznał, iż oskarżony nie wypełnił ustawowych znamion czynu z art.296§1 kk. Wysokość bowiem szkody nie ma znaczenia w sytuacji jeśli sąd uznaje, iż osoba oskarżona nie popełniła zarzucanego jej czynu.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.4.

Zarzut obrazy przepisów postępowania art. 410 kpk. z pkt.2 apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest niezasadny, albowiem sąd bardzo dokładnie przeanalizował opinię biegłego T. K., o czym w pkt.3.1. Nadto zarzut zawiera tezę skarżącego wynikająca z jednostronnej interpretacji w/w opinii bowiem choć faktycznie jeśli chodzi o lata 2010-11 (...) wykazywał się nierentownością to jednocześnie w tych latach deficyt był systematycznie zmniejszany by w 2012 r. uzyskać od biegłego w tym zakresie opinie bardzo dobrą , a przecież rok 2012 jest także objęty zarzutem aktu oskarżenia. Tak więc jak wskazano zarzut tak skonstruowany nie może być zasadnym skoro autor apelacji wskazaną opinię biegłego interpretuje na swój jednostronny sposób.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.5.

Zarzut obrazy przepisów postępowania tj. art.410 kpk. z pkt.3 apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest niezasadny i podobnie jak zarzut z pkt.2 oparty na własnej to jest skarżącego interpretacji materiału dowodowego. Fakt podpisów oskarżonego na części faktur za energię elektryczną w żaden sposób nie wskazuje , iż dokonywał on samodzielnych rozliczeń w tym zakresie. Schemat tych rozliczeń, rola J. B., który swoje zapiski z zeszytu przekazywał do działu księgowości, który następnie dokonywał obliczeń i sporządzał faktury a następnie przekazywał do podpisu albo głównej księgowej lub faktycznie w przypadkach jej nieobecności prezesowi wynika z materiału dowodowego w sposób jasny. Przytoczyć tu trzeba choćby zeznania pracowników działu księgowości. Tymczasem konstrukcja zarzutu wskazuje jakoby oskarżony samodzielnie spisywał liczniki odbiorców, następnie samodzielnie sporządzał obliczenia co do należnej kwoty, po czym sporządzał fakturę i przesyłał ją klientom, a wynikać to by miało z faktu jego podpisów na owych fakturach. Odsyłając do punktu 3.1 wskazać trzeba, iż leżało to poza obowiązkami oskarżonego jako prezesa (...), nie wiadomo po co miał by to robić oskarżony dysponując działem technicznym i działem księgowości w kierowanej przez siebie spółce. Wreszcie jak wskazano wyżej z materiału dowodowego wynika inny schemat rozliczeń w tym zakresie jak interpretuje to autor apelacji.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.6.

zarzuty obrazy art.7 kpk. z pkt.4 i 5 apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oba zarzuty są niezasadne. Oba też wskazują na powstałe w (...) straty z tytułu dystrybucji energii. Rzecz w tym , iż sąd nie zakwestionował faktu powstania tych strat. Podstawą rozstrzygnięcia sądu było uznanie, iż powstanie owych strat nie koresponduje z odpowiedzialnością oskarżonego jak prezesa (...) przewidzianą w art.296§1 kk. Oba też zarzuty stawiają tezy nie znajdujące potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym. Autor apelacji bowiem sam w innych zarzutach odwołuje się do opinii biegłego T. K., która to opinia wskazywała, iż ocena sytuacji finansowej (...) (...) w 2012 r. obejmującym zarzut aktu oskarżenia zasługiwała na ocenę bardzo dobrą w takim razie co najmniej dysonansem jest argumentowanie, iż oskarżony doprowadził do nierentowności spółki.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Brak tego rodzaju okoliczności.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sadu Rejonowego w Legionowie z dnia 9 lutego 2023 r. sygn. akt II K 19/21

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty jak i argumentacja obu apelacji nie mogły spowodować uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach postępowania rozstrzygnięto na podstawie art.632 pkt.2 kpk.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 9 lutego 2023 r. sygn. akt II K 19/21

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 9 lutego 2023 r. sygn. akt II K 19/21

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana