Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 649/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 16 lutego 2023 r. w sprawie o sygn. akt III K 1093/21.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

K. G.

Dotychczasowa karalność

Sytuacja majątkowa

Potwierdzenie przez świadka P. J. wyjaśnień złożonych w postępowaniu przygotowawczym

Skazanie świadka P. J. za czyny, których miał się dopuścić wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym

Karta karna

Informacja

e - (...)

Wyjaśnienia świadka P. J. złożone w sprawie o sygn. akt IV K 1019/20

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 19 października 2022 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1019/20 wraz z uzasadnieniem i wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie z dnia 26 lipca 2023 r. w sprawie o sygn. akt VI Ka 199/23

k.502-504

k.501

k.456

k.512-530, 531

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

K. G.

Popełnienie czynów zarzucanych oskarżonemu wspólnie i w porozumieniu ze świadkiem P. J.

Wyjaśnienia świadka P. J. złożone w sprawie o sygn. akt IV K 1019/20

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 19 października 2022 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1019/20 wraz z uzasadnieniem i wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie z dnia 26 lipca 2023 r. w sprawie o sygn. akt VI Ka 199/23

k.456

k.512-530, 531

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.

Karta karna

Informacja e - (...)

Wyjaśnienia świadka P. J. złożone w sprawie o sygn. akt IV K 1019/20

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 19 października 2022 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1019/20 wraz z uzasadnieniem i wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie z dnia 26 lipca 2023 r. w sprawie o sygn. akt VI Ka 199/23

Dokumenty sporządzone przez uprawnione osoby i podmioty. Nie były kwestionowane i nie budziły żadnych wątpliwości. Wyjaśnienia świadka P. J., w których jedynie potwierdził te złożone w postępowaniu przygotowawczym nie budziły wątpliwości.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.2.1.

Wyjaśnienia świadka P. J. złożone w sprawie o sygn. akt IV K 1019/20

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w W. z dnia 19 października 2022 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1019/20 wraz z uzasadnieniem i wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie z dnia 26 lipca 2023 r. w sprawie o sygn. akt VI Ka 199/23

Wyjaśnienia świadka P. J., w których jedynie potwierdził te złożone w postępowaniu przygotowawczym nie świadczyły o winie oskarżonego.

Nie oświadczyło o niej także skazanie świadka P. J. za czyny, których miał się dopuścić wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym. Wskazana sprawa dotyczyła wyłącznie w/w. Nawet jeśli uznano, że mężczyźni ze sobą współdziałali, to Sąd Rejonowy rozpoznający niniejszą sprawę nie był tym związany. Tym bardziej, że w przeciwieństwie do świadka P. J. nie było na to wystarczających dowodów.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść orzeczenia polegający na przyjęciu, że oskarżony nie popełnił zarzuconych mu czynów, co doprowadziło do jego uniewinnienia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew twierdzeniom prokuratora Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił zgromadzony materiał dowodowy, a co za tym idzie poczynił trafne ustalenia faktycznie, słusznie uniewinniając oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów.

Jak słusznie wskazał Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 10 listopada 2022 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 143/22, wykazanie błędu w ustaleniach faktycznych nie może polegać jedynie na prezentowaniu poglądu, że te same dowody pozwalałyby na przyjęcie odmiennej wersji zdarzeń lecz na wykazaniu, że przy ustalaniu faktów sąd I instancji posłużył się rozumowaniem logicznie nieprawidłowym bądź sprzecznym ze wskazaniami doświadczenia życiowego. Jak z kolei zasadnie stwierdził Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 28 listopada 2022 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 81/22, warunkiem koniecznym wykazania błędów w ustaleniach faktycznych, jest bowiem uprzednie dowiedzenie, że sąd I instancji ustalając fakty, naruszył konkretne zasady procesowe. Błąd w ustaleniach faktycznych nie może bowiem wynikać wyłącznie z wątpliwości strony, czy też z przyjęcia przez nią odmiennej oceny i wersji zdarzeń, ale musi mieć konkretną przyczynę, a przyczyną taką jest właśnie naruszenie reguł procedowania, w tym np. pominięcie przez sąd niektórych dowodów, albo przeciwnie – oparcie się na dowodach niewprowadzonych do procesu, czy też w końcu dokonanie tychże dowodów wadliwej oceny - to jest odbywającej się z przekroczeniem granice swobodnej ich oceny, a zatem np. obrażającej zasady logicznego rozumowania, zasady wiedzy, czy doświadczenia życiowego.

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy, jedynym dowodem, jaki miałby wskazywać na sprawstwo oskarżonego były wyjaśnienia mającego współdziałać z nim świadka P. J.. Tyle, że zdaniem Sądu Okręgowego, w pełni podzielającego pogląd Sądu Rejonowego, były one oczywiście niewystarczające. Po pierwsze, były zbyt ogólne w kontekście współsprawstwa oskarżonego, nie pozwalając stwierdzić, o które dokładnie samochody, w których dokładnie miejscach zaparkowanych i w których dokładnie dniach chodziło. Samo wskazanie jedynie dzielnic, marek pojazdów lub ich kolorów w sytuacji, gdy tego typu przestępstw było z pewnością więcej, nie koniecznie popełnionych przez w/w, a większość z nich dotyczyło samochodów japońskich marek, które są popularnym przedmiotem czynów zabronionych, nie mogło prowadzić do stwierdzenia winy. Po drugie, relacje świadka P. J. pozostawały w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym. Wskazał on, że wszystkich kradzieży dopuścił się razem z oskarżonym (k.122-123). Tymczasem w odniesieniu do jednej z nich, dotyczącej samochodu marki N. (...) (zarzut z punktu 8) stwierdził, że działał sam (k.123). Powyższe było z kolei niezgodne z zeznaniami naocznego świadka J. W., który wyraźnie widział co najmniej trzech mężczyzn, którzy mieli na głowach kaptury, a na twarzach maseczki (k.169v-170). Co więcej, świadek P. J. nigdy, przy żadnej z kradzieży, nie wspominał o trzecim mężczyźnie. Po trzecie, jedynie świadek J. W. odnotował chwilę kradzieży. W odniesieniu do pozostałych samochodów nikt, w tym w szczególności pokrzywdzeni, nie widział tego momentu, a co za tym idzie sprawców. Nie zostali oni też zarejestrowani na nagraniach z monitoringu. Wyjaśnienia świadka P. J. były de facto jedynymi, które złożył. W dwóch pozostałych złożonych w postępowaniu przygotowawczym w sprawie o sygn. akt IV K 1019/20 nie zajmował stanowiska procesowego, wyrażając jedynie wolę dobrowolnego poddania się karze. Z kolei w postępowaniu sądowym w/w sprawy, co według prokuratora miało być kluczowe, jedynie potwierdził pierwsze wyjaśnienia (k.508). Co więcej, oskarżony nie był w tym postępowaniu w ogóle przesłuchiwany. Wprawdzie P. J. był świadkiem w niniejszej sprawie i potwierdził pierwotnie złożone wyjaśnienia, o których mowa już była wyżej, po czym skorzystał z prawa odmowy składania zeznań (k.387, 404). Z kolei oskarżony, w przeciwieństwie do świadka P. J. w jego własnej sprawie, konsekwentnie nie przyznawał się do winy (k.249-249v, 251, 386-387, 404).

Mając powyższe na uwadze, nie ulega wątpliwości, że zgromadzony materiał dowodowy nie dostarczył obiektywnych, wiarygodnych i jednoznacznych dowodów winy oskarżonego. Takim dowodem, wbrew twierdzeniom prokuratora, oczywiście nie jest wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w W. z dnia 19 października 2022 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1019/20, który dotyczył wyłącznie świadka P. J.. Wprawdzie w opisach czynów pozostały stwierdzenia, że dopuścił się ich wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym, co stanowiło błąd w/w sądu, który powinien był ewentualnie przyjąć, że działał sam bądź współdziałał z innym ustalonym mężczyzną, jednak w żadnym razie nie przesądzało to jego winy. Tym bardziej, o czym mowa była już wyżej, że nie został w tej sprawie w ogóle przesłuchany. Co więcej, Sąd Rejonowy rozpoznający niniejszą sprawę nie był tym poglądem związany i mógł poczynić własne ustalenia faktyczne. Argumentację prokuratora w tym zakresie należy uznać za całkowicie błędną i jedynie potwierdzającą brak podstaw do podważenia zaskarżonego wyroku. Taką podstawą nie może być wiedza operacyjna funkcjonariusza Policji typującego oskarżonego jako jednego ze sprawców. W dodatku znajdująca odzwierciedlenie jedynie w notatce urzędowej (k.230). To samo tyczyło się faktu znajomości obu mężczyzn, którzy zamieszkiwali w nieznacznej odległości od siebie i mogli mieć ze sobą do czynienia w różnych, nie koniecznie przestępczych, okolicznościach, na co zresztą wskazywano. Poza tym nie można zapominać, że chodziło o te konkretne kradzieże, wymienione w zarzutach 1-8, a nie inne. Rolą oskarżyciela było to udowodnić, czemu nie sprostał.

Wniosek

Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zarzutu brak było podstaw do uwzględnienia skorelowanego z nim wniosku.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 16 lutego 2023 r. w sprawie o sygn. akt III K 1093/21.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok był prawidłowy, a co za tym idzie należało go utrzymać w mocy. Jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, o co wnosił prokurator mogłoby mieć miejsce w sytuacji, kiedy Sąd Okręgowy doszedłby do wniosku, że oskarżony popełnił zarzucane mu czyny. Na powyższe nie pozwalał zgromadzony materiał dowodowy, nie dostarczając dowodów jego winy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy. Konsekwencją bezzasadności apelacji wniesionej przez prokuratora było obciążenie Skarbu Państwa kosztami sądowymi w postępowaniu odwoławczym.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 16 lutego 2023 r. w sprawie o sygn. akt III K 1093/21.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana