Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI Ka 673/23 - uzasadnienie Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2024-04-22

Warszawa, dnia 27 marca 2024 r.

Sygn. akt VI Ka 673/23

1.

2.WYROK

2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3.Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:SSO Adam Bednarczyk

protokolant: protokolant sądowy - stażysta Sylwia Pulkowska

4.przy udziale prokuratora Ewy Prostak

po rozpoznaniu dnia 27 marca 2024 r.

5.sprawy A. B. syna T. i S., ur. (...) w O.

6.oskarżonego o przestępstwo z art. 209 § 1a kk w zw. z art. 209 § 1 kk

7.na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

8.od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

9.z dnia 29 marca 2023 r. sygn. akt VIII K 22/22

11.zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 673/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 29 marca 2023 r., wydany w sprawie VIII K 22/22

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść orzeczenia, polegającego na przyjęciu, że oskarżony nie uchylał się od obowiązku alimentacyjnego i nie naraził syna na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, co doprowadziło do przyjęcia, że czyn zarzucany oskarżonemu nie wypełnia znamion czynu zabronionego z art. 209 § 1 i 1a i do jego uniewinnienia

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut prokuratora nie zasługuje na uwzględnienie. Ocena czy Sąd meriti dokonując ustaleń faktycznych nie wykroczył poza ramy zakreślone treścią art. 7 k.p.k. winna obejmować całokształt okoliczności sprawy, rozważenie okoliczności przemawiających na korzyść i niekorzyść oskarżonego oraz czy przytoczona przez sąd orzekający argumentacja jest wyczerpująca i logiczna, a także czy uwzględnia wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego. O tym czy sąd rozpoznający sprawę spełnił powyższe wymogi świadczy treść uzasadnienia zapadłego orzeczenia. Odnosząc te uwagi do niniejszej sprawy należy jednoznacznie stwierdzić, że przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna nie wykazała uchybień sądu I instancji, które mogłyby skutkować wzruszeniem zaskarżonego wyroku.

Sąd I instancji przeprowadził przewód sądowy zgodnie z wymogami procedury karnej i nie dopuścił się żadnych – ani wskazanych przez skarżącego, ani podlegających uwzględnieniu z urzędu uchybień, które skutkowałyby koniecznością uchylenia zaskarżonego wyroku, w tym niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, stosownie do wymogów art. 439 k.p.k. lub art. 440 k.p.k.

Sąd Rejonowy zasadnie stwierdził, iż analiza zgromadzonego w przedmiotowej sprawie materiału dowodowego nie daje podstaw do przypisania oskarżonemu sprawstwa i winy w zakresie postawionego mu zarzutu z art. 209 § 1 i 1a k.k. W orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazuje się bowiem, iż dla bytu przestępstwa niealimentacji nie wystarczy samo potwierdzenie, że oskarżony nie płaci alimentów, do których łożenia był zobowiązany, lecz konieczne jest równoczesne ustalenie, iż od tego obowiązku "uchyla się" (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2022 r., sygn. III KK 64/22, LEX nr 3409745). W świetle natomiast ugruntowanego orzecznictwa, w zastosowanym przez ustawodawcę pojęciu "uchyla się" zawarty jest zawsze negatywny stosunek psychiczny osoby zobowiązanej do świadczenia - sprawca obowiązku tego nie wypełnia, gdyż go wypełnić nie chce lub lekceważy ten obowiązek. Musi to więc być zachowanie umyślne, w którym wyraża się szczególne nastawienie psychiczne sprawcy (element subiektywny), a z drugiej strony - stan uchylania się trwający przez określony dłuższy czas (element obiektywny). Przenosząc powyższe na realia niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż w okresie objętym zarzutem podsądny doświadczał braku płynności finansowej, albowiem z uwagi na dolegliwości zdrowotne (niedowład palców prawej ręki) nie mógł wykonywać systematycznie pracy i będąc zatrudnionym w firmie (...) otrzymywał wynagrodzenie w kwocie ok 1800 zł miesięcznie, które było dodatkowo obciążone egzekucją komorniczą. Powyższe okoliczności spowodowały, że A. B. miał problemy z utrzymaniem siebie, skutkujące przyznaniem mu świadczeń przez gminny ośrodek pomocy społecznej. Mając to wszystko na względzie nie sposób zatem uznać, że od maja 2018 roku do września 2019 roku oskarżony miał obiektywną możliwość wywiązania się z nałożonego na niego obowiązku alimentacyjnego wobec syna w całości. Brak jest w materiale dowodowym okoliczności, które wskazywałyby, że oskarżony lekceważył ciążący na nim obowiązek alimentacyjny i nie płacił alimentów w wysokości ustalonej przez sąd ze złej woli. Z prawidłowo ocenionego przez sąd meriti materiału dowodowego wynika wniosek wręcz przeciwny – A. B. w miarę swoich możliwości finansowych przekazywał P. B. drobne kwoty pieniężne. Wobec odmowy złożenia zeznań przez A. K. (matkę P. B.) w realiach niniejszej sprawy brak jest możliwości dokonania precyzyjnych ustaleń w kwestii rozliczeń z tytułu należnych alimentów między podsądnym a matką jego syna. Należy zatem przyjąć, iż jakkolwiek oskarżony uiszczał tytułem alimentów kwoty mniejsze, aniżeli wynikające z orzeczenia sądu, to powyższe okoliczności wskazują na brak przesłanek do przyjęcia, aby A. B. czynił to ze złej woli, niezależnie od swoich możliwości finansowych i zarobkowych, uchylając się tym samym się od wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego.

Słusznie zatem uznał Sąd Rejonowy, że oskarżonego należało uniewinnić od popełnienia zarzucanego mu przestępstwa, bowiem zachowanie A. B. w zarzucanym mu okresie nie wyczerpało wszystkich znamion przepisu art. 209 § 1 i 1a k.k.

Wniosek

uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na stwierdzoną wyżej niezasadność zarzutu apelacji, skorelowany z nim wniosek również nie mógł zostać uwzględniony.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

W realiach niniejszej sprawy nie stwierdzono istnienia takich okoliczności.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 29 marca 2023 r., wydany w sprawie VIII K 22/22

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Podniesiona w apelacji argumentacja prokuratora nie mogła podważyć prawidłowości rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego. W ocenie Sądu odwoławczego, Sąd I Instancji, rozpoznał sprawę, w sposób prawidłowy. Wyczerpująco rozważono wszystkie okoliczności oraz dowody ujawnione w toku rozprawy, a następnie na ich podstawie zasadnie stwierdzono, iż oskarżonemu w realiach niniejszej sprawy nie można przypisać popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 209 § 1 i 1a k.k.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Zgodnie z art. 632 pkt 2 k.p.k. koszty postępowania w sprawie w przypadku uniewinnienia oskarżonego ponosi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

SSO Adam Bednarczyk

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

uniewinnienie oskarżonego

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Rafał Kwaśniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Data wytworzenia informacji: