VI Ka 703/24 - uzasadnienie Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2025-10-08

Warszawa, dnia 24 września 2025 r.

Sygn. akt VI Ka 703/24

1

2WYROK

2.1W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

4 Przewodniczący: SSO Agnieszka Wojciechowska-Langda

5

6protokolant: protokolant sądowy Małgorzata Jaworska

7po rozpoznaniu dnia 24 września 2025 r.

8sprawy M. T., córki M. i T., ur. (...) w W.

9oskarżonej o przestępstwo z art. 217 § 1 kk

10na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej

11od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie

12z dnia 19 marca 2024 r. sygn. akt IV K 446/22

14na podstawie art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. zaskarżony wyrok uchyla i na podstawie art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 61 § 2 k.p.k. umarza postępowanie karne przeciwko M. T. o czyn z art. 217 § 1 kk; koszty sądowe w sprawie przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 703/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 19 marca 2024 roku, sygn. akt IV K 446/22

1.2  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

Zgon oskarżycielki prywatnej

Zaświadczenie z systemu PESEL-SAD k. 468

Omawiany dowód jest dokumentem urzędowym, został sporządzony w przepisanej prawem formie i stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności tego dokumentu.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrońca oskarżonej na zasadzie art. 427 § 2 k.p.k. w zw. z art. 438 pkt 2 i 3 k.p.k. zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1. obrazę przepisów postepowania, która miała wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, w postaci art. 167, art. 169 § 2 i art. 170 § 1 pkt 2 oraz art. 6 k.p.k. w zw. z art. 6 ust. 1 i 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, polegającą na naruszeniu prawa oskarżonej do obrony poprzez oddalenie wniosków o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków M. D., E. S. oraz J. S. – na okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, w tym mające na celu weryfikację wersji podawanej przez oskarżycielkę prywatną, m.in. kierowania przez oskarżycielkę przed zdarzeniem stanowiącym przedmiot postępowania gróźb zrzucenia ze schodów wobec innych mieszkańców bloku, a tym samym uzasadnionej obawy po stronie oskarżonej zrzucenia jej ze schodów w dacie zdarzenia oraz weryfikacji wersji podanej przez oskarżycielkę jakoby wołała ona o pomoc w momencie zdarzenia, jak również wniosku o zwrócenie się do (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w W. o wydanie zabezpieczonych nagrań z monitoringu ze wskazanych dat, na których utrwalono oskarżycielkę prywatną – na okoliczność m.in. wiarygodności podawanej przez oskarżycielkę wersji zdarzeń, w świetle obiektywnie utrwalonej sytuacji, gdy dopuszcza się ona zachowań polegających na celowym zaśmiecaniu posprzątanych przez oskarżoną części wspólnych w okresie, gdy pracując dla spółdzielni mieszkaniowej zajmowała się ona utrzymaniem czystości, aby następnie składać skargi do organów spółdzielni mieszkaniowej na sposób utrzymanie czystości, co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, zarówno w sferze oceny dowodów, jak i poczynionych na ich podstawie ustaleń faktycznych.

2. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, w postaci art. 7 i 410 k.p.k., poprzez nieuwzględnienie całokształtu okoliczności mających znaczenie dla rozstrzygnięcia ujawnionych w toku rozprawy głównej, a jednocześnie dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny materiału dowodowego, z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, w tym przede wszystkim przy nieuwzględnieniu całokształtu okoliczności ujawnionych w toku postępowania, co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, zarówno w sferze oceny dowodów, jak i poczynionych na ich podstawie ustaleń faktycznych, w szczególności zaś:

1) brak odnotowania i przyznania należytej wagi przy dokonywaniu oceny wiarygodności dowodów i ustaleń faktycznych sprzeczności wewnętrznych w zeznaniach oskarżycielki złożonych przed Sądem, sprzeczności w zeznaniach oskarżycielki złożonych w momencie składania skargi w trybie art. 488 § 1 k.p.k. oraz złożonych przed Sądem, jak również sprzeczności wersji podawanych przez oskarżycielkę prywatną w zeznaniach i jej pismach, jak również z wersją wynikającą z dokumentacji sporządzonej przez funkcjonariuszy Policji, na podstawie relacji oskarżycielki, którzy przeprowadzili interwencję w miejscu i dniu zdarzenia;

2) odmowa przyznania wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonej co do kluczowych elementów zdarzenia, jako sprzecznym z zeznaniami oskarżycielki, stwierdzonymi u niej obrażeniami oraz zasadami logicznego rozumowania i doświadczeniem życiowym, a to w sytuacji, gdy wiarygodność wyjaśnień potwierdzają wnioski opinii biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej;

3) nieprzyznanie właściwej wagi, przy dokonywaniu oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonej, spójności relacji podawanych przez oskarżoną ustnie funkcjonariuszom Policji, którzy przeprowadzili interwencję w dniu zdarzenia, pisemnie w odpowiedzi na akt oskarżenia i ustnie w wyjaśnieniach złożonych przed Sądem;

4) nieprzyznanie jakiejkolwiek wagi, przy dokonywaniu oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonej, a następnie ustaleń faktycznych, dolegliwościom zdrowotnym, które nieprawdopodobnym czynią aby miała ona z premedytacją dokonać naruszenia nietykalności cielesnej oskarżycielki prywatnej w sposób ujęty w opisie przypisanego czynu.

3. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, w postaci art. 193 § 1 w zw. z art. 7 k.p.k., na skutek pominięcia dowodu w postaci całości opinii biegłego oraz wcielenia się przez Sąd w rolę biegłego i odmówienia wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonej w części, w jakiej relacjonowała ona przebieg zdarzenia w zakresie okoliczności dotyczących powodu i charakteru kontaktu fizycznego do jakiego doszło miedzy stronami, a to na zasadzie jej sprzeczności z zasadami logicznego rozumowania oraz doświadczeniem życiowym, przyjmując, że pokrzywdzona nie doznałaby w takich okolicznościach tak daleko idących obrażeń, gdy tymczasem z wniosków pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej – uznanej przez Sąd za w pełni wiarygodną – wynika, że obrażenia jakich doznała oskarżycielka prywatna mogły powstać zarówno w okolicznościach podawanych przez nią, jak i podanych przez oskarżoną, co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, zarówno w sferze oceny dowodów, jak i poczynionych na ich podstawie ustaleń faktycznych.

4. co w konsekwencji prowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia, polegającego na ustaleniu, że M. T. dopuściła się naruszenia nietykalności cielesnej oskarżycielki prywatnej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Zgodnie z treścią art. 436 k.p.k. Sąd ograniczył rozpoznanie środka odwoławczego do okoliczności, którą należało uwzględnić z urzędu tj. śmierci oskarżycielki prywatnej przed wydaniem wyroku przez Sąd Okręgowy, gdyż rozpoznanie sprawy w tym zakresie było wystarczające do wydania orzeczenia, a rozpatrywanie zarzutów apelacji stało się bezprzedmiotowe.

W toku postępowania odwoławczego ustalono, że w dniu 8 marca 2025 r. oskarżycielka prywatna S. C. zmarła. W tej sytuacji podjęto próbę ustalenia danych osób jej najbliższych w celu pouczenia o treści art. 61 k.p.k. tj. o tym, iż w terminie 3 miesięcy od daty śmierci oskarżycielki mogą wstąpić w jej uprawnienia oskarżyciela prywatnego
w przedmiotowej sprawie. Podjęto próbę identyfikacji, a także poinformowania wnuka oskarżycielki A. D. o treści art. 61 k.p.k. W powyżej wskazanym terminie nie złożono stosowego oświadczenia o wstąpieniu do sprawy. W tej sytuacji w sprawie, prowadzonej na skutek wniesienia prywatnego aktu oskarżenia, zabrakło strony oskarżycielskiej. Sytuacja taka jest równoznaczna z wystąpieniem w niniejszej sprawie negatywnej przesłanki procesowej w postaci braku skargi uprawnionego oskarżyciela
w rozumieniu art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k., która uzasadnia umorzenie postępowania.

W zaistniałej więc sytuacji, wobec brzmienia przepisu art. 61 § 1 i 2 k.p.k., zaskarżony wyrok należało uchylić, a przedmiotowe postępowanie karne wobec M. T. umorzyć.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonej od zarzucanego jej czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Śmierć oskarżycielki prywatnej.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

Śmierć oskarżycielki prywatnej skutkuje zaistnieniem okoliczności wyłączającej postępowanie określonej w art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 61 § 2 k.p.k. W związku z tym na etapie postępowania odwoławczego zachodzi bezwzględna przyczyna odwoławcza, o której mowa w art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. skutkująca koniecznością uchylenia wyroku i umorzenia postępowania.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.3  1

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.1  1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

Brak skargi uprawnionego oskarżyciela

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Stosownie do treści ary. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 61 § 2 k.p.k. uprzednio wszczęte postępowanie karne umarza się, jeżeli oskarżyciel prywatny zmarł, a na jego miejsce nie wstąpi do sprawy żaden z jego najbliższych. Oskarżycielka prywatna zmarła na etapie postępowania odwoławczego – 8 marca 2025 roku. W ustawowym terminie 3 miesięcy od śmierci S. C. w prawa zmarłej nie wstąpiła osoba, o której mowa w art. 61 § 1 k.p.k. Tym samym doszło do materializacji bezwzględnej przesłanki procesowej określonej w art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 61 § 2 k.p.k.

Z tego względu Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i postępowanie karne wobec oskarżonej – na podstawie art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. – umorzył.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

M. T.

-

O kosztach sądowych Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 632 a k.p.k.

7.  PODPIS

0.11.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonej

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 19 marca 2024 roku, sygn. akt IV K 446/22

0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

Uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Rafał Kwaśniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Data wytworzenia informacji: