Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI Ka 807/23 - uzasadnienie Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie z 2024-07-10

Warszawa, dnia 21 czerwca 2024 r.

Sygn. akt VI Ka 807/23

1.

2.WYROK

2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3.Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Adam Bednarczyk

Sędziowie: SO Beata Tymoszów

SR (del.) Izabela Kościarz - Depta,

protokolant: protokolant sądowy- stażysta Dominika Mroczka

4.przy udziale prokuratora Marii Jaskuły

po rozpoznaniu dnia 21 czerwca 2024 r.

5.sprawy K. S. syna M. i A., ur. (...) w W.

6.oskarżonego o przestępstwo z art. art. 280 § 1 kk i inne

7.na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

8.od wyroku Sądu Rejonowego w Wołominie

9.z dnia 24 marca 2023 r. sygn. akt II K 1060/20

11.zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że na podstawie art. 280 § 1 kk w.zw. z art. 11 § 3 kk w.zw. z art. 37b kk wymierza K. S. karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności z obowiązkowym wykonywaniem prac na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie; w pozostałej części wyrok utrzymuje w mocy; na postawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary zalicza K. S. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 4 maja 2020 roku godz. 20:35 do dnia 6 maja 2020 roku godz. 16:28; zwalnia K. S. od kosztów sądowych w sprawie przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

SSO Adam Bednarczyk SSR (del.) Izabela Kościarz – Depta SSO Beata Tymoszów

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 807/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sadu Rejonowego w Wołominie z dnia 24 marca 2023 r. sygn. akt II K1060/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

K. S.

uprzednia karalność i dochody oskarżonego

informacje KRK i ePUAP

249, 255

2.1.1.2.

K. S.

sytuacja rodzinna oskarżonego

zaświadczenie KRUS, karta leczenia szpitalnego matki oskarżonego

261,263-264

2.1.1.3.

K. S.

zachowanie oskarżonego po wyroku Sądu I instancji, naprawienie szkody

kopia przekazu pocztowego

262

2.1.1.4.

K. S.

sytuacja rodzinna i finansowa oskarżonego

przesłuchanie matki oskarżonego A. S.

266

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej kary

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie zaznaczyć trzeba , iż w apelacji osobistej oskarżonego w pkt.2 zarzutów pojawił się także zarzut obrazy przepisów postepowania tj. art.2§2 ,410 i 7 kpk.. Nie został on jednak w żaden sposób uzasadniony czy też uargumentowany. Biorąc zatem pod uwagę petitum apelacji, jej wniosek, jak też uzasadnienie oraz stanowisko samego oskarżonego na rozprawie odwoławczej spójne ze stanowiskiem jego obrońcy z którego pomocy korzystał oskarżony w postepowaniu odwoławczym stwierdzić trzeba, iż przedmiotowa apelacja skierowana została wyłącznie przeciwko rozstrzygnięciu o karze.

Zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec oskarżonego kary jest w dużym stopniu zasadny. Wprawdzie sąd orzekający w sposób precyzyjny i trafny wskazał szereg okoliczności mających wpływ na zaostrzenie wymiaru kary, jak też trafnie ocenił społeczną szkodliwość tego typu czynu jaki przypisano oskarżonemu, niemniej zdaniem sądu odwoławczego nie do końca właściwie ocenił z kolei okoliczności mające wpływ na jej złagodzenie. Nadto na etapie postępowania odwoławczego ujawniły się okoliczności, które miały wpływ na uznanie zarzutu apelacji za zasadny. W pierwszym rzędzie zauważyć trzeba, co zresztą wiadome było sądowi orzekającemu, iż oskarżony nie był uprzednio karany, a więc uznać można iż z jego strony popełniony czyn był ekscesem. Po wtóre oskarżony choć w świetle art.115 §10 kk. nie był w momencie czynu sprawcą młodocianym to odpowiedni wiek do takiej kwalifikacji jego osoby przekroczył zaledwie o rok, co skłania do takiego ukształtowania kary, aby miała ona przede wszystkim charakter wychowawczy. Zadając sobie zatem pytanie czy kara orzeczona wobec oskarżonego o charakterze wyłącznie bezwzględnym w sytuacji tak młodego wieku i uprzedniej niekaralności faktycznie podziała na niego wychowawczo i odniesie pożądany skutek w zakresie prewencji szczególnej która ma priorytet. W ocenie sądu odwoławczego odpowiedż na to pytanie jest negatywna zwłaszcza jeżeli weżmie się pod uwagę szereg innych okoliczności dotyczących sytuacji rodzinnej i osobistej oskarżonego. Otóż jak wynika z zeznań matki oskarżonego A. S. oskarżony wraz ze swoimi rodzicami opiekuje się i wychowuje samodzielnie bez matki córkę ze spektrum autyzmu, jednocześnie wraz z rodzicami bez udziału matki partycypuje finansowo w owym wychowaniu. Dochody czerpie z pomocy rodzicom w gospodarstwie rolnym. Sąd zatem nie wziął pod uwagę , iż długotrwały pobyt oskarżonego w zakładzie karnym w istocie spowoduje, iż dziecko oskarżonego pozostanie na ich wyłącznym wychowaniu i utrzymaniu. Oczywiście argumenty te same w sobie nie były by wystarczające dla uznania nawet najniższej ustawowo kary orzeczonej wobec oskarżonego za rażąco niewspółmiernie surową w końcu winien on był w momencie popełniania czynu jako osoba dorosła przewidywać możliwe konsekwencje. Zauważyć jednak trzeba także i wziąć pod uwagę zachowanie oskarżonego po wyroku Sądu I instancji mianowicie fakt naprawienia szkody wobec pokrzywdzonego jak też wpłatę na jego rzecz zasądzonego zadośćuczynieni. Biorąc zatem pod uwagę wskazane wyżej okoliczności jak też fakt, że oskarżony na rozprawie przed Sądem I instancji wyraził skruchę i przeprosił pokrzywdzonego zdaniem sądu odwoławczego zasługuje on na danie mu szansy poprzez orzeczenie wobec niego kary mieszanej przy czym wyższej jak wnioskowana w apelacji jeśli chodzi o czasokres kary ograniczenia wolności, bowiem nie można zapominać jak słusznie wskazał to sąd orzekający, iż oskarżony dopuścił się czynu o znacznej społecznej szkodliwości. Zdaniem sądu odwoławczego tak ukształtowana kara powinna podziałać na K. S. wychowawczo przez co spełnić swoje zadania w zakresie prewencji, a jednocześnie da mu szansę na wychowywanie i opiekę nad autystyczną córką i pomoc rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa rolnego stanowiącego żródło utrzymania całej rodziny.

Wniosek

pkt.3.1

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

pkt.3.1

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

brak tego rodzaju okoliczności

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmieniono zaskarżony wyrok w zakresie orzeczenia o karze

Zwięźle o powodach zmiany

O powodach zmiany w pkt. 3.1

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

o kosztach postępowania orzeczono na podstawie art.624§1 kpk.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 24 marca 2023 r. sygn. akt II K1060/20

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Rafał Kwaśniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie
Data wytworzenia informacji: