Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 930/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 27 maja 2021r. sygn. III K 466/20

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

A. S.

A. S. prowadził działalność gospodarczą pod firmą Delikatesy (...) od 26 kwietnia 2010 roku do 18 października 2017 roku.

Wydruk CEIDG

k. 19

2

A. S.

W 2016 roku działalność A. S. zaczęła przynosić straty, około maja 2016 roku rozpoczęły się jego problemy finansowe.

Wyjaśnienia A. S.

k. 97v-98

3

A. S.

W sierpniu 2016 roku A. S. rozpoczął współpracę z (...) Sp. z o.o., w ramach której Spółka dostarczała firmie (...) wyroby mięsne.

Początkowo, w sierpniu oraz wrześniu A. S. terminowo płacił za dostarczony towar gotówką, jednak w październiku, mając świadomość złej sytuacji finansowej w jakiej znajduje się prowadzona przez niego działalność oraz faktu, iż nie jest w stanie spełnić świadczenia wzajemnego, poprosił o rozliczanie się ze spółką na podstawie faktur VAT z odroczonym terminem płatności. W okresie od 3 października 2016 roku do 26 października 2016 roku spółka wystawiła łącznie 20 faktur VAT z odroczonym terminem płatności na kwotę łączną 65 676,10 zł, z czego A. S. zapłacił gotówką kwotę 4 651,92 zł, doprowadzając (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem.

Zawiadomienie

k. 3-8

Nakaz zapłaty

k. 10-11

Postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Żyrardowie z dnia 9.03.2018

k. 12

zeznania M. O.

k. 33v-34, 332-333

wezwanie do zapłaty

k. 35-36

faktury VAT

k. 37-84

zeznania W. O.

k. 87v-88, 333-334

zeznania B. O.

k. 91v-92, 334

dokumenty z akt Km 1784/17

k. 99

wyjaśnienia A. S.

k. 98, 330-332

oględziny akt XVII GNc 3188/18

k. 162

A. S.

19 października 2017 roku A. S. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Delikatesy (...) został wykreślony z rejestru działalności gospodarczej. 11 grudnia 2018 roku Sąd Rejonowy w Płocku ogłosił upadłość A. S..

Wydruk KRS

k. 19

Akta VGU 151/18

k. 157

Monitor sądowy i gospodarczy

k. 321

Zeznania W. M.

k. 342-343

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2 i 3

Wyjaśnienia A. S.

Wyjaśnieniom A. S. Sąd dał wiarę w części, w której opisał przebieg i okoliczności współpracy z (...) Sp. z o.o. oraz wskazał na istniejące w inkryminowanym czasie problemy finansowe związane z prowadzoną przez niego działalnością. W powyższym zakresie wyjaśnienia są spójne wewnętrznie jak i zewnętrznie, są logiczne oraz korespondują z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, w szczególności z zeznaniami M., W. oraz B. O..

3

zeznania M. O.

Sąd obdarzył wiarą zeznania M. O. w całości. Zeznania w toku postępowania były logiczne, spójne wewnętrznie oraz korespondowały ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w szczególności z dowodami z dokumentów w postaci dostarczonych faktur VAT.

3

zeznania W. O.

Sąd uznał zeznania W. O. za prawdziwe w całości. Depozycja świadka była logiczna, spójna wewnętrznie oraz zewnętrznie, korespondowała z materiałem dowodowym, w szczególności z zeznaniami świadków M. oraz B. O..

3

Zeznania B. O.

Sąd dał wiarę zeznaniom B. O. w całości. Zeznania w toku postępowania były logiczne, spójne, korespondowały ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności z zeznaniami M. oraz W. O..

4

Zeznania W. M.

Sąd uznał zeznania W. M. za polegające na prawdzie w całości. Świadek pełni zawód syndyka, jest obcy dla stron, w związku z czym nie miał żadnego interesu w składaniu zeznań niezgodnych z prawdą. Ponadto treść zeznań korespondowała ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

1-4

Dowody z dokumentów zgromadzone w aktach sprawy

Dokumenty rzetelne, niekwestionowane przez strony.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1

Obrazy przepisów postępowania tj. art. 398 § 1 k.p.k. mogącą mieć wpływ na treść zapadłego orzeczenia, skutkującą uniewinnieniem A. S. , poprzez przyjęcie przez sąd, iż zmiana opisu czynów zarzuconych oskarżonemu polegającą na wskazaniu prawidłowej daty popełnienia przestępstw wiązałaby się z przypisaniem oskarżonemu działania w datach innych niż wskazane przez oskarżyciela, co stanowiłoby wyjście poza granice aktu oskarżenia, podczas gdy dokonanie rzez sąd odmiennych niż przyjęte w zarzucie ustaleń faktycznych co do tego samego zdarzenia np. w zakresie daty czy okresu popełnienia przestępstwa, miejsca jego odpowiedzialności i wartości przedmiotu przestępstwa, zachowanie poszczególnych sprawców nie stanowi wyjścia poza granice oskarżenia i naruszenia tym samym zasady skargowości.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest zasadny.

Sąd I instancji błędnie uznał, że zmiana każdorazowo opisu czynu, która wiązałaby się z przypisaniem oskarżonemu działania w związku z każdą fakturą w datach innych niż wskazane w akcie oskarżenia, stanowiłoby wyjście poza granice oskarżenia.

Zagadnienie wyjścia poza granice aktu oskarżenia związane z zasadą skargowości z art. 14 § 1 k.p.k. zostało przekonywująco omówione w Komentarzu do art. 14 § 1 k.p.k. pod redakcją sędziego Dariusz Świeckiego i na zawartą tam argumentację należy się powołać.

Granice określa nie opis czynu zawarty w akcie oskarżenia czy też przyjęta przez uprawnionego do wystąpienia z wnioskiem o rozpoznanie sprawy kwalifikacja prawna, lecz zdarzenie w znaczeniu historycznym. Oskarżenie o popełnienie przestępstwa oszustwa poprzez wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego co do możliwości zapłaty zostało oparte na konkretnych 20 wymienionych w akcie oskarżenia fakturach. Z tego powodu nie będzie wyjściem poza granice oskarżenia zmiana daty wprowadzenie pokrzywdzonego w błąd gdyż przyjęcie daty wystawienia faktury i odbioru towaru jako momentu wprowadzenia w błąd również opiera się na tych samych fakturach wskazanych w akcie oskarżenia. Tym samym chodzi o to samo wprowadzenie w błąd i wynikające z niego niekorzystne rozporządzenie mieniem. Ponadto dotyczy tego samego pokrzywdzonego i w każdym wypadku wystawienia 20 faktur wskazuje się na ten sam sposób działania. „Należy także powołać się na wyrok Sądu Najwyższego (wyrok z 30.10.2012 r., II KK 9/12, LEX nr 1226693) w zakresie dopuszczalnych (mieszczących się w granicach skargi) uprawnień sądu do modyfikacji zarzutu i kwalifikacji prawnej. Zgodnie z powołanym orzeczeniem możliwe jest: ustalenie odmiennego czasu popełnienia czynu będącego przedmiotem rozpoznania, dokonanie odmiennych ustaleń faktycznych dotyczących zarówno strony przedmiotowej, jak i podmiotowej, ustalenie odmiennego sposobu zachowania się i działania poszczególnych sprawców, ustalenie odmiennego skutku i powiązanie go z zachowaniem oskarżonego. Nie będzie zatem wyjściem poza granice oskarżenia przypisanie oskarżonemu czynu w postaci kwalifikowanej czy uprzywilejowanej, ustalenie odmiennego (choćby poważniejszego) skutku działania oskarżonego, innej wartości szkody. Podstawowym wyznacznikiem jest tu bowiem zdarzenie historyczne i inne ograniczenie musiałoby wpływać na swobodę orzeczniczą sądu. Wyjściem poza granice aktu oskarżenia będzie natomiast przypisanie znamion czynu innego niż rozpatrywane zdarzenie historyczne, a zatem np. ustalenie, że oskarżony działał w innym miejscu i czasie, atakując inne dobro prawne czy działając na szkodę innego pokrzywdzonego (wyrok SN z 23.11.2005 r., IV KK 393/05, OSNwSK 2005, poz. 2163). Bardzo ważnym elementem pozwalającym określić ograniczenie zasady samodzielności jurysdykcyjnej sądu w zakresie zasady skargowości jest wyrażenie woli przez prokuratora. Sąd Najwyższy w wyroku z 6.04.2017 r. (sygn. akt V KK 330/16, LEX nr 2270908), wskazał, że sąd orzekający w sprawie karnej dysponuje wprawdzie znaczną swobodą w kształtowaniu przedmiotowo-podmiotowego opisu oraz oceny prawnej zachowania oskarżonego w ramach zdarzenia historycznego będącego podstawą orzekania i przedmiotem procesu, ale jeżeli organ prowadzący postępowanie przygotowawcze i wnoszący akt oskarżenia, w drodze stosownego orzeczenia, wyraźnie rozstrzygnie o wyłączeniu z tego zachowania określonego jego fragmentu, to takie ograniczenie skargi publicznej jest wiążące dla sądu (zob. podobnie wyrok SN z 14.04.2016 r., V KK 458/15, LEX nr 2294600).” (M. Kurowski [w:] Kodeks postępowania karnego. Tom I. Komentarz aktualizowany, red. D. Świecki, LEX/el. 2022, art. 14. Z tych powodów należy uznać za zasadny zarzut apelacji prokuratora).

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest zasadny gdyż sąd I instancji błędnie uznał , że zmiana daty czynu stanowić będzie wyjście poza granice oskarżenia pomimo, że w dalszym ciągu taka zmiana mieści się w zdarzeniu historycznym, które stało się podstawą wniesienia aktu oskarżenia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

Sąd odwoławczy nie może skazać oskarżonego, który w pierwszej instancji został uniewinniony

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Sąd I instancji błędnie uznał, że zmiana daty przestępstwa stanowić będzie wyjście poza granice oskarżenia pomimo, że taka zmiana nadal znajduje oparcie w zdarzeniu historycznym będącym podstawą aktu oskarżenia.

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego wskazuje, iż A. S. świadomie wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru spełnienia świadczenia wzajemnego poprzez uiszczenie pieniędzy za pobrany towar i doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wystawienie 20 faktur z odroczonym terminem płatności. Należy wskazać, że w dacie powstania zobowiązania czyli w dacie wystawienia faktur i odbioru towaru – co prawidłowo ustalił sąd I instancji, jako datę popełnienia przestępstwa oszustwa, działalność prowadzona przez oskarżonego nie przynosiła oczekiwanego zysku. Znajdował się on w złej sytuacji finansowej, w związku z czym nie miał faktycznej możliwości realizacji zaciągniętych zobowiązań na warunkach wskazanych w fakturach. W chwili wystawiania faktur z odroczonym terminem płatności oskarżony miał niespłacone zobowiązania wobec innych kontrahentów, których wierzytelności stały się wymagalne wcześniej. Wniosek taki wynika z faktu, iż w krótkim czasie od wystawienia przedmiotowych faktur zakończył prowadzenie działalności gospodarczej – 19.10.2017r. (k- 157) zaś w dniu 11 grudnia 2018r. w sprawie VGU 151/18 Sąd Rejonowy w Płocku ogłosił jego upadłość.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Należy przeprowadzić postępowanie dowodowe, w celu dokładnego ustalenia sytuacji finansowej oskarżonego wpływającej na możliwość realizacji zobowiązania wobec pokrzywdzonego należy zapoznać się z postępowaniem upadłościowym prowadzonym przez Sąd Rejonowy w Płocku sygn. VGU 151/18.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

uniewinnienie

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana