Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 935/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie V Wydziału Karnego z dnia 30 kwietnia 2024 roku, sygn. akt. V K 375/20 w sprawie K. R.

Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐na korzyść

☒na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Nie dotyczy

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut Prokuratora

1.



naruszenie przepisów postępowania tj. art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k., mający wpływ na treść wyroku, polegający na dowolnej ocenie dowodów i wyrażeniu chybionego wniosku z oceny dowodów, iż postępowanie dowodowe nie dostarczyło przekonujących dowodów winy oskarżonego, podczas gdy prawidłowa analiza przeprowadzonych w sprawie dowodów pozwala na przyjęcie, iż oskarżony swoim zachowaniem działał w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności za wynajem mieszkania poprzez stosowanie przemocy wobec P. Ś. w postaci kilkakrotnego uderzenia w twarz;



błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za postawę orzeczenia i mających wpływ na jego treść, a polegających na niezasadnym stwierdzeniu, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dostarczył podstaw do przyjęcia, aby oskarżony K. R. dopuścił się zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, podczas gdy zeznania pokrzywdzonego, rozważane we wzajemnym związku z poddanymi rzetelnej ocenie: zeznaniami M. S. i wyjaśnieniami K. R. nieodparcie prowadzą do przyjęcia, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona zarzucanego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

3.  Wbrew twierdzeniom prokuratora postępowanie dowodowe nie dostarczyło przekonujących dowodów winy oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu. Rację ma sąd pierwszej instancji zauważając, że pokrzywdzony zarówno w czasie czynu jak i potem był pod znacznym wpływem alkoholu, co wpłynęło na jego możliwości dokonywania spostrzeżeń i w konsekwencji zapamiętywania. Podany przez niego rysopis sprawcy, posiadającego bliznę na policzku, nie odpowiadał bowiem wyglądowi oskarżonego.

4.  Ani oskarżony, ani świadek M. S. nie kwestionowali, że udali się do pokrzywdzonego, aby odzyskać dług. Nie oznacza to jednak, że ich działania przybrały postać wymuszenia zwrotu wierzytelności poprzez użycie przemocy. O tej rzekomej przemocy zeznał jedynie pokrzywdzony, który w dniu 27 października 2019 roku o godz. 13:29 miał 0,89 mg/l, a następnego dnia rano, gdy miał być przesłuchiwany, o godz. 7:59 zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wzrosła do 0,95 mg/l (k. 31-32). To spowodowało, że zeznania złożył dopiero 29 października 2019 roku. Pokrzywdzony będąc słuchanym przed sądem podał także, że w dniu rozprawy nie pił, ale poprzedniego dnia wypił około 10 piw. To świadczy o tym, że pokrzywdzony ma problem z nadużywaniem alkoholu, co niewątpliwie wpływa na możliwości zapamiętywania zdarzeń, o czym świadczą jego zeznania.

5.  W dniu 29 października 2019 roku pokrzywdzony, gdy był słuchany w toku postępowania przygotowawczego podał, że „Następnie udałem się w kierunku sklepu (...) (…) Na miejscu kierowcy siedziała znana mi osobiście M., dalszych danych nie znam. Ja wynajmowałem od niej mieszkanie (…) nie byłem z nią do końca rozliczony za wynajem. (…) M. zażądała abym wsiadł do samochodu bo chce porozmawiać na temat rozliczenia za najem u niej mieszkania. Ja się nie zgodziłem, nie chciałam wsiąść do samochodu. Nie miałem po prostu czasu, śpieszyłem się. Odpowiedziałem, że gdy będę miał pieniądze to się odezwę i wtedy się rozliczymy. M. nic mi nie odpowiedziała. Wtedy mężczyzna, który siedział na przednim siedzeniu pasażera powiedział abym oddał pieniądze i wsiadł do samochodu. Był to znany mi z widzenia K.. Nie znam jego nazwiska. Wiem, że jest byłym partnerem mojej byłej koleżanki J. G..” Opisując wygląd K. powiedział że ma „około 26 lat, dobrze zbudowany wzrost około 1190 cm z blizną na policzku”. (k. 33). Opis wyglądu nie zgadza się w całości z wyglądem oskarżonego, który nie posiada blizny na policzku.

6.  O ile notatka urzędowa funkcjonariusza Policji nie stanowi dowodu, o tyle okoliczności w niej przedstawione były pomocne przy ocenie wiarygodności zeznań P. Ś., który w dniu zdarzenia podał policjantom, którzy przyjechali na miejsce zdarzenia, że sprawca czynu „jak dobrze pamiętam miał bliznę na twarzy biegnącą od czoła przez oko aż do policzka” (k. 2v).

7.  W toku rozprawy pokrzywdzony zeznał, że „Blizna miała jakieś 5 cm. Chyba była po lewej stronie.” Na pytania obrońcy potwierdził, że będący na rozprawie oskarżony nie ma blizny (k. 161).

8.  Zmienność zeznań pokrzywdzonego, ale przede wszystkich fakt, że oskarżony nie posiada żadnej blizny na twarzy, wskazuje, że możliwość dokonywania przez niego spostrzeżeń w dniu zdarzenia należy uznać za wątpliwą. Ma on bowiem tendencję do wyolbrzymiania zdarzenia i podawania okoliczności, które nie miały faktycznie miejsca. Nadużywanie alkoholu mogło znacznie zniekształcić zdolność pokrzywdzonego do prawidłowego postrzegania rzeczywistości, zapamiętywania i odtwarzania spostrzeżeń, co miało znaczący wpływ na jego relację z dnia zdarzenia.

9.  Z uwagi na powyższe, a także wobec tego, że okoliczność uderzenia w twarz nie potwierdza pozostały zebrany w sprawie materiał dowodowy, do takich twierdzeń P. Ś. należy podejść z ostrożnością.

10.  Z zeznań świadka M. S. (k. 25--26, 162–163) wynika, że pokrzywdzony wynajmował u niej pokój, a następnie wyprowadził się nie regulując należności. Świadek wskazała, że gdy dowiedziała się, że P. Ś. mieszka na Osiedlu (...) w R. to pojechała tam w towarzystwie (...). Świadek podała w toku postępowania przygotowawczego, że K. R. złapał pokrzywdzonego za rękę, ale nie uderzył go w twarz. Wywiązała się między nimi szarpanina (k. 44). Natomiast w toku rozprawy głównej podała, że pokrzywdzony na ich widok zaczął uciekać, zrobił szopkę, bo przewrócił się o własne nogi wpadając do rowu przy ulicy. Świadek zeznała, że nie było takiej sytuacji, żeby ktoś pokrzywdzonego szturchnął, popchnął. Być może oskarżony złapał go za rękę, ale nie było żadnych rękoczynów (k.162–163).

11.  Również K. R. podał, że nie uderzył pokrzywdzonego (k. 147).

12.  Mając na uwadze zebrany w sprawie materiał dowody o ile nie można zaprzeczyć, że K. R. wraz z M. S. pojechali do pokrzywdzonego upominać się o dług za wynajem mieszkania, o tyle nie sposób bezsprzecznie potwierdzić, że oskarżony stosował przemoc w celu zmuszenia pokrzywdzonego do oddania wierzytelności.

13.  Prokurator w apelacji enigmatycznie wskazując, że zeznania pokrzywdzonego jak również wyjaśnienia oskarżonego winny być drobiazgowo ocenione we wzajemnym powiązaniu nie wskazuje w jakim elemencie ocena sądu miała nosić cechy dowolności. Przy postawieniu zarzutu opartego na obrazie art. 7 k.p.k. nie można ograniczać jedynie do enigmatycznych i formułkowych stwierdzeń pasujących do każdego uzasadnienia. Obowiązkiem skarżącego jest wykazanie, jakich konkretnych uchybień dopuścił się sąd meriti, w tym zasad wiedzy, logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego. Konieczne jest wykazanie przez skarżącego, że dowody, ocenione swobodnie, nie jednostronnie, czy też dowolnie, w świetle zasad logiki i doświadczenia życiowego winny uzyskać walor wiarygodności. Natomiast dowody, na których oparł się sąd i poczynił na ich podstawie ustalenia, w świetle zasad określonych w art. 7 k.p.k., są tego waloru pozbawione. Tego w apelacji nie sposób dostrzec.

14.  Reasumując bezspornie motywacją M. S. było uzyskanie pieniędzy za wynajmowany pokrzywdzonemu pokój, jednakże dalsze wnioskowanie, z którego wynikać by miało, że K. R. miał użyć siły fizycznej oraz uderzyć w twarz pokrzywdzonego by ten dług odzyskać jest zbyt daleko idące.

Wniosek

o uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Z uwagi na niezasadność zarzutu apelacyjnego skorelowany z nim wniosek również należało uznać za niezasadny. Inicjatywa dowodowa w sprawie została wyczerpana, tym samym brak jest powodów do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie V Wydziału Karnego z dnia 30 kwietnia 2024 roku, sygnatura akt. V K 375/20 w sprawie K. R.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

Niezasadność apelacji.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

K. R.

zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. M. kwotę 1033,20 zł, w tym podatek VAT, tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu za postępowanie odwoławcze

W postępowaniu odwoławczym oskarżony reprezentowany był przez obrońcę z urzędu, dlatego też na podstawie § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia M.S. z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. 2024 poz. 763) należało zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. M. 1033,20 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

wydatkami za postępowanie odwoławcze obciążono Skarb Państwa

Z uwagi na utrzymanie w mocy wyroku uniewinniającego należało obciążyć Skarb Państwa wydatkami za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

Anna Kalbarczyk

7.1.1. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie V Wydziału Karnego z dnia 30 kwietnia 2024 roku, sygnatura akt. V K 375/20

7.1.2. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

7.1.3. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

7.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana