Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1023/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 22 maja 2023 r. w sprawie o sygn. akt III K 726/22.

1.2  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

S. D.

Dotychczasowa karalność

Sytuacja majątkowa

Karta karna - k.429-432

Informacja e - (...) k.415

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

Dotychczasowa karalność

Sytuacja majątkowa

Karta karna

Informacja e - (...)

Dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione osoby i podmioty, nie będąc kwestionowane i nie budząc żadnych wątpliwości.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrońca oskarżonego zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1. obrazę prawa procesowego poprzez naruszenie art. 424 § i 2 k.p.k. poprzez brak wskazania faktów na jakich w tej mierze tut. Sąd oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych, brak wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz brak przytoczenia okoliczności, które Sąd miał na względzie przy wymiarze kary a w konsekwencji poprzestanie na jedynie hasłowym uzasadnieniu przedmiotowego wyroku uniemożliwiającym dokonania oceny przedmiotowego orzeczenia bowiem brak jest możliwości prześledzenia toku wnioskowania tut. Sadu oraz analizy akt jak i poszczególnych zdarzeń, tym samym brak możliwości dokonania kontroli instancyjnej.

2. błąd w ustaleniach faktycznych poprzez przyjęcie, iż czyn oskarżonego stanowi czyn z art. 278 § 1 k.k, a nie wypadek mniejszej wagi art. 278 § 3 k.k. pomimo, iż wartość produktów, których oskarżony dokonał zaboru nieznacznie przekraczała 500 zł. Ww. kwota nie jest postrzegana w świadomości społecznej jako szczególnie duża, a zatem dokonanie zaboru przedmiotów nieznaczenie powyżej tej kwoty w świadomości społecznej nie jawi się jako szczególnie rażące. Nadto, należy zwrócić uwagę, iż oskarżony dokonał zaboru produktów spożywczych oraz chemicznych, co wskazuje na chęć wykorzystania ich przez oskarżonego do własnych celów spożywczych mających zapewnić mu przetrwanie nie zaś przeznaczenie ich na handel. Podkreślić jednocześnie należy, iż oskarżony pozostaje bezrobotnym oraz posiada na utrzymaniu 2-letnie dziecko. Dodatkowo wskazać należy, iż od samego początku oskarżony przyznawał się do winy, nie próbował bezprawnie wpływać na toczące się postępowanie, chciał ponieść konsekwencje swoich czynów. Ww. sposób zachowania się oskarżonego po dokonaniu zarzucanego mu czynu w sposób oczywisty zasługuje na aprobatę tut. Sadu. W związku z powyższym uznać należy, iż przyjęta kwalifikacja prawna przez Sąd I instancji jest błędna a w przedmiotowej sytuacji zachodzi przypadek mniejszej wagi z art. 278 § 1 i 3 k.k., przy czym przyjęcie błędnej kwalifikacji prawnej stanowi konsekwencję błędu w ustaleniach faktycznych, jakiego dopuścił się tut. Sąd.

3. naruszenia art. 7 k.p.k. poprzez przyjęcie, iż rozmiar wyrządzonej szkody, działanie w warunkach art. 64 § 1 k.k. oraz wielokrotna karalność uzasadniają wymierzenie oskarżonemu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy, wartość przedmiotowych produktów wynosiła nie wiele więcej niż 500 zł, tym samym była ona nieznaczna oraz ledwo przekraczająca próg wykroczenia, nadto przeważająca większość produktów nie nadawała się do ponownej sprzedaży przez Pokrzywdzonego, co również wskazuje, iż naruszone dobro oraz szkoda Pokrzywdzonego pozostawała niewielka. Nadto nawet wielokrotna karalność Oskarżonego nie uzasadnia przedmiotowego wymiaru kary biorąc pod uwagę całokształt okoliczności oraz rozmiar naruszonego dobra przez oskarżonego. Dodatkowo wskazać należy, iż od samego początku oskarżony przyznawał się do winy, nie próbował bezprawnie wpływać na toczące się postępowanie, chciał ponieść konsekwencje swoich czynów. Ww. sposób zachowania się oskarżonego po dokonaniu zarzucanego mu czynu w sposób oczywisty zasługuje na aprobatę tut. Sadu, a także uwzględnienie ww. postawy w wyrokowaniu.

Apelację wniósł także oskarżony, wskazując że nie popełnił przypisanego mu czynu w warunkach recydywy i podnosząc rażącą niewspółmierność orzeczonej kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Niezależnie od podniesionych zarzutów zaskarżony wyrok należało uchylić, a prowadzone przeciwko oskarżonemu postępowanie umorzyć.

Na wstępie przypomnieć należy, że w postępowaniu przygotowawczym powzięto wątpliwości co do poczytalności oskarżonego i dopuszczono dowód z opinii sądowo - psychiatrycznej. Wprawdzie nie stwierdzono u niego objawów choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, uznając że jego stan psychiczny w czasie czynu nie znosił ani nie ograniczał jego zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem, jak również stwierdzając że może uczestniczyć w postępowaniu oraz prowadzić obronę w sposób samodzielny i rozsądny, jednak wobec nie wydawania postanowienia, z którego wynikałoby, że udział obrońcy nie jest obowiązkowy rozprawa przeprowadzona pod jego nieobecność powodowała zaistnienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 10 kpk. Było tak w poprzednim postępowaniu, kiedy obrońca w ogóle nie został ustanowiony. Było tak też i w tym, kiedy wprawdzie to nastąpiło, jednak obrońca był nieobecny na rozprawie w dniu 20 marca 2023 r., należycie usprawiedliwiając swoją nieobecność i wnosząc o odroczenie rozprawy. Niestety, Sąd Rejonowy, stosując art. 378a kpk, prowadził rozprawę i kontynuował postępowanie dowodowe. Wprawdzie odroczył ją do dnia 22 maja 2023 r., dając obrońcy możliwość złożenia wniosku o powtórzenie czynności, jednak taka sytuacja nie zaistniała. Ani na wniosek, ani - co powinno w tej sytuacji nastąpić - z urzędu.

Jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26 października 2023 r. w sprawie o sygn. akt IV KK 185/23, uchybieniem o randze bezwzględnej przyczyny odwoławczej określonej w art. 439 § 1 pkt 10 kpk jest nieobecność obrońcy na rozprawie w przypadku braku wydania przez sąd postanowienia, o którym mowa w art. 79 § 4 kpk, stwierdzającego brak obligatoryjności obrony, również w sytuacji, gdy z opinii biegłych lekarzy psychiatrów wynika, iż poczytalność oskarżonego w czasie popełnienia czynu nie była wyłączona ani w znacznym stopniu ograniczona, a nadto, że stan zdrowia psychicznego oskarżonego pozwala mu na udział w postępowaniu i prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny. Jak ponadto zauważył w wyroku z dnia 7 grudnia 2020 r. w sprawie o sygn. akt III KK 326/20, sposób sformułowania znowelizowanego przepisu art. 79 § 4 kpk nie pozostawia wątpliwości, że w tym zakresie postępowanie jest niejako dwuetapowe. W pierwszej kolejności, uznając wnioski biegłych za zasadne, sąd jest zobowiązany do wydania w tym przedmiocie postanowienia. Dopiero w dalszej kolejności sąd albo prezes sądu zwalnia obrońcę z urzędu z pełnienia obowiązków. Od dnia 1 lipca 2015 roku to nie treść biegłych psychiatrów stanowi o istnieniu albo braku obligatoryjności obrony oskarżonego na rozprawie, lecz postanowienie sądu, wydane po złożeniu opinii do akt sprawy i rozważeniu przez sąd zasadności jej wniosków.

O ile nie budziło wątpliwości, że zaskarżony wyrok należało uchylić, o tyle zdaniem Sądu Okręgowego brak było podstaw do przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania w sytuacji, kiedy oskarżony, mimo oczywistego sprawstwa, którego zresztą nie kwestionował, nie mógłby zostać pociągnięty to odpowiedzialności z uwagi na przedawnienie karalności. Otóż oskarżonemu zarzucono czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, polegający na zaborze w celu przywłaszczenia artykułów spożywczych i przemysłowych o łącznej wartości 562,52 złotych. Tymczasem z dniem 1 października 2023 r., a więc już po wydaniu zaskarżonego wyroku, wartość graniczna przy czynach przepołowionych, a takimi są między innymi art. 278 § 1 kk, wynosi 800 złotych. Nastąpiło to ustawą z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. W związku z tym Sąd Okręgowy przyjął w ramach zarzucanego oskarżonemu czynu, że w dniu 27 listopada 2018 roku przy ul. (...) w W., w sklepie (...), dokonał kradzieży artykułów spożywczych i przemysłowych o łącznej wartości 562,52 zł w postaci 5 opakowań kapsułek do prania (...) (...), 1 opakowania kapsułek do prania (...) (...), 5 opakowań kawy rozpuszczalnej (...), 2 opakowań kawy (...), 3 opakowań galaretek mix, 7 czekolad (...), 4 czekolad (...) (...), 1 opakowania herbaty (...), 3 opakowań herbaty (...), 5 opakowań pralin (...) na szkodę (...) S.A., co stanowi wykroczenie z art. 119 § 1 kw.

Jak wynika z art. 45 § 1 kw, karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego okresu. Jak natomiast stanowi art. 5 § 1 pkt 4 kpw, nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy nastąpiło przedawnienie orzekania. Zważywszy, że czyn miał miejsce w dniu 27 listopada 2018 r., a więc ponad 3 lata temu, z dniem 27 listopada 2021 r. nastąpiło przedawnienie karalności i przekazywanie sprawy Sądowi Rejonowemu tylko po to, żeby ten je umorzył było zbędne. W tym miejscu należy podkreślić, że wartość skradzionych rzeczy nie budziła żadnych wątpliwości. Tym bardziej, że były to rzeczy nowe i zostały odzyskane. Nie mogło być więc tak, żeby przy ponownym rozpoznaniu sprawy możliwe było ustalenie, że w rzeczywistości była to kwota przekraczająca 800 złotych. W tej sytuacji wszystkie zarzuty podniesione przez obrońcę oskarżonego stały się bezprzedmiotowe, a co za tym idzie niezasadne. Odnoszenie się do nich było zbędne.

Wniosek

Obrońca oskarżonego wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zmianę kwalifikacji prawnej czynu tj. na czyn z art. 278 § 1 k.k. oraz wymierzenie kary w dolnych granicach ustawowych przewidzianych za przedmiotowy czyn. Ostatecznie na rozprawie apelacyjnej, z uwagi na konieczność zakwalifikowania czynu zarzucanego oskarżonemu jako wykroczenie, obrońca wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania.

Oskarżony wniósł o orzeczenie kary o charakterze wolnościowym, na rozprawie apelacyjnej przyłączając się do stanowiska swojego obrońcy.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Z opisanych wyżej przyczyn wnioski były zasadne i zasługiwały na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Bezwzględna przyczyna odwoławcza, zakwalifikowanie czynu jako wykroczenie i przedawnienie karalności.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

Jak już wyżej wskazano, obecność obrońcy oskarżonego na rozprawie była obowiązkowa, a mimo to Sąd Rejonowy prowadził ją bez jego udziału. Ponadto czyn zarzucany oskarżonemu stanowi obecnie wykroczenie, którego karalność uległa przedawnieniu.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.3  1

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.1  1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

art. 439 § 1 pkt 10 kpk

☒ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Jak już wyżej wskazano, obecność obrońcy oskarżonego na rozprawie była obowiązkowa, a mimo to Sąd Rejonowy prowadził ją bez jego udziału.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

S. D.

II i III

Zważywszy, że w postępowaniu odwoławczym uczestniczył obrońca oskarżonego z urzędu, na jego wniosek przyznano mu wynagrodzenie w kwocie 1.033,20 złotych, w tym podatek od towarów i usług, za pomoc prawną, jaką udzielił mu na tym etapie postępowania. Powyższe wynikało z § 11 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie. Ponadto, z uwagi na ostateczne rozstrzygnięcie niniejszej sprawy, kosztami sądowymi w sprawie obciążono Skarb Państwa.

7.  PODPIS

0.11.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 22 maja 2023 r. w sprawie o sygn. akt III K 726/22

0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☐

Zmiana

0.11.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 2

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie, III Wydział Karny z dnia 22 maja 2023 r., sygn. akt III K 726/22

0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☐

zmiana