Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Maciej Schulz

protokolant: protokolant sądowy Marta Piotrowska

przy udziale prokuratora Mariusza Ejflera

po rozpoznaniu dnia 15 marca 2017 r. w Warszawie

sprawy A. D., syna B. i K. z domu O., ur. (...)
w O.

oskarżonego o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku

z dnia 13 maja 2016 r. sygn. akt II K 738/13

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Otwocku do ponownego rozpoznania; zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. B. kwotę 516,60 złotych obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu w instancji odwoławczej oraz podatek VAT.

VI Ka 1310/16

UZASADNIENIE

A. D. został oskarżony o to, że w okresie od 28 kwietnia 2013 roku do 11 maja 2013 roku w O. województwa (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd, co do zamiaru wywiązania się z transakcji, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenie mieniem M. P. w kwocie 3571,58 zł, tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk.

Sąd Rejonowy w Otwocku II Wydział Karny wyrokiem z dnia 13 maja 2016 roku w sprawie IIK 738/13 orzekł:

1.  uniewinnił oskarżonego A. D. od zarzucanego mu czynu z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk;

2.  zwolnił oskarżonego A. D. od ponoszenia kosztów sądowych, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

Od powyższego wyroku apelacje wniósł prokurator, zaskarżając wyrok w całości na niekorzyść oskarżonego. Wyrokowi temu zarzucił:

1.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, a polegający na uznaniu, iż materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania nie pozwala na przypisanie A. D. popełnienia zarzucanego mu czyny, podczas gdy nie dowolna, a swoboda i zgodna z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazań doświadczenia życiowego ocena materiału dowodowego, przede wszystkim niespójnych wyjaśnień A. D. prowadzi do wniosku przeciwnego.

W konkluzji prokurator wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Otwocku Wydział II Karny do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wywiedziona przez prokuratora apelacja zasługiwała na uwzględnienie. Materiał dowodowy na podstawie, którego został ustalony stan faktyczny w sprawie prowadzą do konkluzji o konieczności uchylenia wyroku i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Prokurator zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych podważając prawidłowość ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a tym samym przyjęcie, że oskarżony nie popełnił zarzucanego mu czynu. Sąd Okręgowy podziela zdanie prokuratora, że Sąd I instancji dokonał pobieżnej i dowolnej oceny wyjaśnień oskarżonego, obdarzając wiarą wyjaśnienia oskarżonego, w których podał, że tylko założył konto, ignorując wyjaśniania, w których podał, że kilkukrotnie wypłacał pieniądze z konta, po czym przekazywał je nieznajomej kobiecie, za co otrzymywał od 100-150 zł, a także fakt iż oskarżony przyznał, że „ był świadom tego, że rachunek, który założył na swoje dane osoby posłuży do celów przestępczych”. Sąd I instancji nie odniósł się w swoim uzasadnieniu w żaden sposób, do powyższego twierdzenia oskarżonego, a które wydaje się być kluczowe dla oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonego, a także ustalenia jego udziału w czynie przestępczym. Należy także podnieść, kwestie, iż Sąd I instancji podczas przesłuchania oskarżonego, zapytał o wyrok Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim, a oskarżony potwierdził, że także w tamtej sprawie założył konto na prośbę kobiety i kilkukrotnie wybierał pieniądze z konta, przekazując je kobiecie. Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że Sąd I instancji winien uwzględnić okoliczność, iż oskarżony wielokrotnie wypłacał pieniądze z konta. Co świadczy o tym, że mógł on mieć świadomość, iż konto zostało założone do celów przestępczych.

Sąd Odwoławczy podzielił pogląd prezentowany przez prokuratora w apelacji, że w treści wyroków dwóch sądów (SR Lublin-Zachód i SR w Bydgoszczy), które wydały wyroki skazujące w stosunku do A. D., wprost wskazano, iż pieniądze zostały wpłacone na ten sam numer rachunku bankowego, co w nininiejszej sprawie, czego także nie uwzględnił Sąd I instancji w ocenie wyjaśnień oskarżonego. Sąd Okręgowy zgadza się z poglądem prokuratury, że już sama analiza odpisów orzeczeń znajdujących się w aktach sprawy wskazuje, że oskarżony popełnił inne przestępstwa stosujące ten sam modus operandi. Na marginesie należy wskazać, iż niezrozumiałym dla Sądu Okręgowego jest okoliczność, iż Sąd Rejonowy podczas przesłuchania oskarżonego, zapytał tylko o sprawę, która toczyła się w Sądzie Rejonowym w Wodzisławiu Śląskim, nie odnosząc się w ogóle do pozostałych postępowań.

Kolejną sprzecznością, która podniósł prokurator w apelacji jest wewnętrzna sprzeczność wyjaśnień oskarżonego w zakresie tożsamości kobiety na rzecz, której oskarżony miał założyć konto. Oskarżony raz podaje, że nie znał kobiety, potem stwierdza, że zna ją z widzenia z bazaru, by ostatecznie stwierdzić, iż jest to jego znajoma, która się rozwodzi. Wobec rozbieżności również w tym zakresie, bezkrytyczne podejście do wyjaśnień oskarżonego wydaje się niewłaściwe.

Omówione okoliczności, koniecznym czynią uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sadowi I Instancji do ponownego rozpoznania. Ponownie analizując przedmiotową sprawę, Sąd Rejonowy winien skupić się na wnikliwej analizie zapadłych uprzednio orzeczeń w stosunku do oskarżonego z art. 286 § 1 i 3 k.k., których odpisy znajdują się w aktach niniejszej sprawy. Sąd ten winien także rozważyć zasadność uzupełnienia materiału dowodowego o materiał dowodowy zgromadzony w tych sprawach, w szczególności w wyjaśnieniach, jakie oskarżony składał przed innymi sądami oraz ewentualnie o inne dowody zgromadzone w tamtych sprawach o ile będą one miały znaczenie dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. W ocenie Sądu Okręgowego niezbędna wydaje się także szczegółowa analiza transakcji na rachunku bankowym należącym do oskarżonego, która niewątpliwe przyczyni się do ustalenia pełnego stanu faktycznego w sprawie, a także pozwoli właściwe ocenić wyjaśnienia oskarżonego.

W zależności od kierunku dokonanej analizy materiału dowodowego, w przypadku gdyby nie pozwoliła ona na przypisanie oskarżonemu popełnienia przestępstw z art. 286 § 1 k.k. Sąd powinien zastanowić się nad ewentualną zmianą kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu i zakwalifikowanie go z art. 291 § 1 kk, szczególnie w obliczu, iż oskarżony jak podał, miał świadomość, że zakładane przez niego konta bankowe posłużą do celów przestępczych.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.