Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2023 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia SO Renata Gąsior

Protokolant sekr. sądowy Marta Jachacy

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2023 r. w Warszawie

sprawy B. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o przeliczenie emerytury

na skutek odwołania B. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 26 kwietnia 2022 r. znak: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w ten sposób, że przelicza emeryturę odwołującego B. B. począwszy od 1 listopada 2021 r., tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek, przy przyjęciu przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych od 2001 do 2010 r. i wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 80,53% oraz kwoty bazowej 4.512,41 zł.

Sędzia SO Renata Gąsior

UZASADNIENIE

B. B. w dniu 9 maja 2022 r. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 26 kwietnia 2022 r. znak: (...). W uzasadnieniu swojego stanowiska ubezpieczony wskazał, że opłaca składkę emerytalną, a mimo to od 2021 r. ZUS nie podwyższył mu świadczenia za przepracowany okres. Zdaniem odwołującego się, w jego przypadku powinien być zastosowany art. 110 przyjmując do przeliczenia kwotę bazową obowiązującą w dniu złożenia wniosku wraz z ERP-7 (odwołanie z dnia 9 maja 2022 r. – k. 3 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie od odwołującego na rzecz organu rentowego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego stanowiska organ rentowy wskazał, że 22 marca 2022 r. B. B. złożył wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia emerytalnego. Następnie, decyzją z 26 kwietnia 2022 r. organ rentowy dokonał przeliczenia świadczenia emerytalnego odwołującego przyjmując do podstawy jej wymiaru wynagrodzenie z 10 lat kalendarzowych, tj. od 2002 r. do 2011 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 79,78 %. Podstawa wymiaru po przeliczeniu wyniosła 1.815,29 zł, po waloryzacji z dnia 1 marca 2022 r. – 2.868,14 zł. Do obliczenia świadczenia emerytalnego organ rentowy zastosował poprzednią kwotę bazową, tj. 2.275,37 zł. Wysokość emerytury po przeliczeniu wyniosła 2.875,77 zł i zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, została ograniczona do 100 % podstawy jej wymiaru. Organ rentowy nadmienił, że ustawą z dnia 24 czerwca 2021 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw, z dniem 1 stycznia 2022 r. uchylony został art. 110 i art. 110a ustawy emerytalnej. Powyższe spowodowało brak możliwości obliczenia emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy z zastosowaniem nowej kwoty bazowej obowiązującej w momencie złożenia wniosku o przeliczenie. W związku z powyższym w ocenie organu rentowego decyzja została wydana zgodnie z obowiązującymi przepisami (odpowiedź na odwołanie z dnia 31 maja 2022 r. – k. 8 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

B. B. ur. (...), od 2008 r. pobiera emeryturę i obecnie jest zatrudniony w (...) (...) w W. (zaświadczenie z dnia 3 stycznia 2022 r. – k. 25 a.r.; karty zarobkowe od 2008 r. do 2022 r. – k. 72-108 a.s.).

Ubezpieczony w dniu 26 listopada 2021 r. złożył do organu rentowego wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru emerytury. Do wniosku nie dołączył żadnych dokumentów (wniosek z dnia 26 listopada 2021 r. – k. 22 a.r.).

Pismem z dnia 22 grudnia 2021 r. organ rentowy poinformował ubezpieczonego, że w celu przeliczenia podstawy wymiaru należy złożyć zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawione przez pracodawcę (pismo z dnia 22 grudnia 2021 r. – k. 23 a.s.). Pismo zostało wysłane 23 listopada 2021 r. na nieprawidłowy adres ubezpieczonego, listem zwykłym. Korespondencja nie wróciła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Pismo to zostało odebrano przez ubezpieczonego dopiero 22 lutego 2022 r. osobiście w Oddziale ZUS. Po otrzymaniu zaświadczenia od pracodawcy, w dniu 22 marca 2022 r. B. B. uzupełnił wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru i staż pracy, dołączając zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 17 marca 2022 r. z (...) w W., jako uzupełnienie wniosku z dnia 26 listopada 2021 r. (wniosek z dnia 22 lutego 2022 r. – k. 24 a.r.; zeznania B. B. – k. 260-261 a.s.).

Decyzją z dnia 7 marca 2022 r., znak: (...) organ rentowy przeliczył emeryturę, jednocześnie ograniczając jej wysokość do 100% podstawy wymiaru (decyzja ZUS z dnia 7 marca 2022 r. – k. 26 a.r.).

Zaskarżoną decyzją z dnia 26 kwietnia 2022 r., znak: (...) organ rentowy przeliczył odwołującemu emeryturę przyjmując do podstawy jej wymiaru wynagrodzenie z 10 lat kalendarzowych od 2002 do 2011. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 79,78%. Podstawa wymiaru wyniosła 1.815,29 zł, po waloryzacji 1 marca 2022 r. – 2.868,14 zł. Do obliczenia emerytury organ rentowy zastosował poprzednią kwotę bazową – 2.275,37 zł. Wysokość emerytury po przeliczeniu wyniosła 2.875,77 zł i zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, została ograniczona do 100% podstawy wymiaru, tj. do kwoty 2.868,14 zł (decyzja ZUS z dnia 26 kwietnia 2022 r. – k. 33 a.r.).

Od niekorzystnej dla siebie decyzji organu rentowego, B. B. wniósł odwołanie do tut. Sądu (odwołanie z dnia 9 maja 2022 r. – k. 3 a.s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy, w tym dołączonych do akt sprawy akt rentowych oraz na podstawie zeznań odwołującego B. B.. Zdaniem Sądu, powołane wyżej dokumenty, w zakresie w jakim oparł na nich swoje ustalenia, są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny. Sąd dał wiarę zeznaniom odwołującego, ponieważ były one logiczne i spójne, a nadto korespondują z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie B. B. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 26 kwietnia 2022 r., znak: (...) jest zasadne i jako takie zasługuje na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie ubezpieczony domagał się przeliczenia emerytury na podstawie art. 110 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wskazując, że wniosek o przeliczenie emerytury został złożony w dniu 26 listopada 2021 r. Natomiast organ rentowy decyzją z dnia 26 kwietnia 2022 r. przeliczył emeryturę ubezpieczonego uznając, że wniosek o przeliczenie emeryturę został przez odwołującego złożony 22 marca 2022 r., a więc w dniu, w którym przepis art. 110 ustawy emerytalnej nie obowiązywał.

Zgodnie z art. 110 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22 stycznia 2021 r. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 291) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust. 1). Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130% (ust. 2). Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia, z uwzględnieniem art. 176 (ust. 3). Z kolei art. 110a ust. 1 stanowi, że wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%. Zgodnie z ust. 2 ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Ustawą z dnia 24 czerwca 2021 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021r., poz.1621) z dniem 1 stycznia 2022 r. uchylony został art. 110 i art. 110a ustawy emerytalnej.

Zdaniem Sądu Okręgowego, z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy wynika, że wniosek o emeryturę został przez ubezpieczonego złożony w dniu 26 listopada 2021 r. Wskazać należy, że wezwanie do uzupełnienia braków wniosku, nie zostało do ubezpieczonego wysłane w sposób prawidłowy, bowiem zostało wysłane na błędny adres, listem zwykłym. Pismo to zostało odebrane przez ubezpieczonego dopiero 22 lutego 2022 r. osobiście w ZUSie. Natychmiast po odebraniu zobowiązania odwołujący się poczynił starania celem uzupełnienia braków wniosku zwracając się do pracodawcy o wydanie zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu. Po otrzymaniu zaświadczenia od pracodawcy, w dniu 22 marca 2022 r. B. B. złożył wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru i staż pracy dołączając zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 17 marca 2022 r. z (...) w W., jako uzupełnienie wniosku z dnia 26 listopada 2021 r. W ocenie Sądu Okręgowego, postępowanie w sprawie przeliczenia emerytury zostało zainicjowane w listopadzie 2021 r., nie zaś jako wskazuje organ rentowy – w marcu 2022 r. Zdaniem Sądu, wniosek o przeliczenie emerytury został złożony w dniu 26 listopada 2021 r., w związku z tym przy rozpoznawaniu sprawy powinien zostać uwzględniony stan prawny obowiązujący w tej dacie. Ubezpieczony może więc ubiegać się o przeliczenie swojej emerytury na podstawie art. 110 ustawy emerytalnej.

Mając na względzie powyższe, Sąd zobowiązał organ rentowy do hipotetycznego wyliczenia emerytury dla odwołującego B. B. zgodnie z wnioskiem odwołującego tj. w oparciu o art. 110 ustawy emerytalnej począwszy od 1 listopada 2021 r., tj. od miesiąca, w którym został złożony wniosek o przeliczenie i do dołączenia takiej hipotetycznej decyzji na datę wydania zaskarżonej decyzji z dnia 26 kwietnia 2022 r. (tj. począwszy od 1 listopada 2021 r.). W odpowiedzi na powyższe zobowiązanie organ rentowy przedstawił stosowne obliczenie. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych od 2001 do 2010, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 80,53%. Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 80,53% przez kwotę bazową 4.512,41 zł wyniosła 3.633,84 zł. Podstawa wymiaru po waloryzacji od 1 marca 2022 r. wyniosła 3.888,21 zł. Do ustalenia wysokości emerytury Zakład uwzględnił okresy 51 lat, 6 miesięcy, 6 dni oraz okresy nieskładkowe 5 miesięcy, 24 dni. Obliczenie wysokości emerytury kształtuje się następująco: 24% x 4512,41 = 1082,98 zł, (618 x 1,3 %)/12 x 3633,84 zł = 2432,86 zł, (5 x 0,7%)/12 x 3633,84 zł = 10,54 zł = 3526,38 zł Emerytura po doliczeniu stażu pracy na wniosek z 22 lutego 2022 r. wynosi od 1 lutego 2022 r. 3538,37 zł. Do ustalenia wysokości emerytury na wniosek organ rentowy uwzględnił okresy składkowa 51 lat, 9 miesięcy, 6 dni oraz okresy nieskładkowe 5 miesięcy, 24 dni. Emerytura po waloryzacji od 1 marca 2022 r. wyniosła 3.786,06 zł. Do emerytury przysługuje dodatek pielęgnacyjny od 1 marca 2022 r. w kwocie 256,44 zł. Wyliczenia organu rentowego nie były kwestionowane przez odwołującego się, który zgodził się z nimi (pismo z dnia 264-266 a.s.).

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przeliczył emeryturę odwołującego B. B., począwszy od 1 listopada 2021 r., tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek, przy przyjęciu przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych od 2001 do 2010 r. i wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 80,53% oraz kwoty bazowej 4.512,41 zł.

Sędzia SO Renata Gąsior