Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Zbigniew Szczuka
Protokolant:	st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2017 r. w Warszawie

sprawy B. S. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W.

o ustalenie wysokości kapitału początkowego

na skutek odwołania B. S. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 26 lutego 2016 r., znak: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustalenia wysokości kapitału początkowego odwołującej B. S. (1) zalicza okres składkowy zatrudnienia w (...) z siedzibą w W. od dnia 1 lipca 1992 r. do dnia 16 października 1995 r.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2016r. (data prezentaty w ZUS) B. S. (1) złożyła
za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddziału w W. odwołanie
od decyzji ww. organu rentowego z dnia 26 lutego 2016r. Znak: (...), zaskarżając ją w całości. Odwołująca zarzucił skarżonej decyzji:

–

naruszenie art. 174 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej poprzez nieuwzględnienie do jej okresu składkowego okresu pracy od 1 lipca 1992r. do 16 października 1995r. Do ustalenia wartości kapitału początkowego, podczas gdy w ww. okresie odwołująca świadczyła pracę w (...)/(...),

–

błędną ocenę dokumentacji znajdującej się w aktach odwołującej poprzez przyjęcie, że od wynagrodzenia osiąganego z tytułu zatrudnienia nie były odprowadzane składki
na ubezpieczenie społeczne.

W oparciu o powyższe zarzuty odwołująca wniosła o zmianę skarżonej decyzji
i uwzględnienie ww. okresu pracy do ustalenia kapitału początkowego.

W uzasadnieniu odwołania ubezpieczona wskazała, że w spornym okresie była zatrudniona w (...). W okresie zatrudnienia,
na podstawie umowy o (...) (Dz. U. zał. 37 poz. 290
z 21 listopada 1988r.) obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne został przejęty przez Państwo Polskie. Ubezpieczona zaznaczyła również, że jej koleżanka pracująca z nią w spornym w okresie zatrudnienia uzyskała zaliczenie swojego okresu zatrudnienia
w (...) do ustalenia kapitału początkowego.

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 4 maja 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
(...) Oddział w W. wniósł o odrzucenie odwołania B. S. (1) na podstawie art. 199 par. 2 k.p.c., ewentualnie oddalenie ww. odwołania na podstawie art. 477 ^{( 14)} § 1 k.p.c.

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie organ rentowy powołał się na treść art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy emerytalnej, zgodnie z którym okresem składkowym jest okres za który składka na ubezpieczenie społeczne została faktycznie opłacona. W oparciu o powyższe organ rentowy wskazał, że w toku postępowania zainicjowanego wnioskiem odwołującej o ustalenie kapitału początkowego organ rentowy stwierdził, że w spornym okresie ubezpieczona uzyskiwała wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia w (...), jednakże od osiągniętego dochodu nie były odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne. Organ rentowy zaznaczył również, że kwestia uwzględnienia spornego okresu zatrudnienia przy ustalaniu kapitału początkowego była już przedmiotem rozstrzygnięcia
tut. Sądu Okręgowego z dnia 20 lutego 2007r., na podstawie którego Sąd ten oddalił odwołanie ubezpieczonej, wobec czego przedmiotowy okres jest objęty powagą rzeczy osądzonej.

Na rozprawie w dniu 29 czerwca 2017r. pełnomocnik odwołującej poparł odwołanie
i wniósł o zaliczenie okresu zatrudnienia B. S. (1) w (...) od 1 lipca 1992r. do 16 października 1995r. do wysokości kapitału początkowego (k. 80 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W okresie od 17 lutego 1992r. do 16 października 1995r. B. S. (1) była zatrudniona w organizacji (...) (dalej również jako (...)), podlegającej (...) (dalej również jako (...)). Odwołująca była pracownikiem merytorycznym, pracowała
na stanowisku specjalisty ds. projektów, w wymiarze 40 godzin tygodniowo. Podobnie
jak inni pracownicy, odwołująca była zatrudniona na podstawie kontraktów w postaci umowy o pracę na czas określony, zawieranej na okres 3 lub 4 lat. Po upływie tego czasu umowy były przedłużane (świadectwo pracy k. 10 a.r., zeznania świadków A. O. k. 52 a.s., R. L. k. 52 a.s., K. N. k. 79-80 a.s.).

Początkowo, przez okres około pół roku, (...) odprowadzało składki na ubezpieczenia zatrudnianych pracowników. Następnie pracodawca odwołującej, powołując się na treść konwencji dotyczących przywilejów i immunitetów ONZ i organizacji wyspecjalizowanych, poinformował pracowników, że składki na ubezpieczenia społeczne nie muszą być odprowadzane. Pracodawca nie uiszczał składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudniania B. S. (1), czego odwołująca była świadoma (zeznania świadków A. O. k. 52 a.s., R. L. k. 52 a.s., K. N. 79-80 a.s., zeznania odwołującej k. 56-57 a.s., pismo informacyjne (...) k. 15 a.r.).

Z tytułu zatrudnienia w ww. organizacji odwołująca uzyskała w okresie od lutego
do czerwca 1992r. wynagrodzenie w wysokości 42.463.200,00 złotych (informacja
z inspektoratu ZUS k. 25 a.r.).

W dniu 4 sierpnia 2003r. B. S. (1) złożyła w (...)Oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. wniosek o ustalenie kapitału początkowego (wniosek z załącznikami k. 1-27 a.r.).

W przedmiocie ustalenia kapitału początkowego B. S. (1) organ rentowy wydał dwie decyzje znak: (...): pierwszą w dniu 4 maja 2005r.,
na podstawie której ustalił kapitał początkowy odwołującej w wysokości 151.015,04 zł, okresy składkowe: 13 lat, 6 miesięcy i 19 dni, okresy nieskładkowe: 3 miesiące i 28 dni oraz, po przedłożeniu przez odwołującą dodatkowej dokumentacji, drugą w dniu 21 lipca 2005r.,
na podstawie której ustalił wysokość kapitału w wymiarze 165.118,36 zł, okresy składkowe: 13 lat, 6 miesięcy i 19 dni, okresy nieskładkowe: 2 lata, 6 miesięcy i 19 dni. W uzasadnieniu obu decyzji organ rentowy wskazał, że do ustalenia wysokości kapitału początkowego nie uwzględnił okresu jej zatrudnienia od 1 lipca 1992r. do 16 października 1995r., gdyż nie została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne (decyzje ZUS: z 04.05.2005r. k. 48-51 a.r., z 21.07.2005r. k. 61-63 a.r.).

Decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 21 lipca 2005r. była przedmiotem odwołania B. S. (1), która wnosiła w tutejszym Sądzie Okręgowym o zaliczenie okresu zatrudnienia w (...) od 1 lipca 1992r. do 16 października 1995r. Jako okresu nieskładkowego przy ustalaniu kapitału początkowego. Sprawie nadano sygnaturę akt
VII U 540/05. Wyrokiem z dnia 20 lutego 2007r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga
w Warszawie oddalił odwołanie B. S. (1) (dokumentacja dot. postępowania odwoławczego od decyzji ZUS k. 65-83 a.r., akta sprawy VII U 540/05).

B. S. (1) kilkukrotnie zwracała się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
o ponowne przeliczenie kapitału początkowego. Ostatecznie organ rentowy wydał w dniu
26 lutym 2016r. Skarżoną decyzję, na podstawie której ustalił kapitał początkowy odwołującej w wysokości 174.914.19 zł. Organ rentowy, tak jak w poprzednich decyzjach
w przedmiocie wysokości kapitału początkowego odwołującej, nie uwzględnił okresu jej zatrudnienia w (...) od 1 lipca 1992r. do 16 października 1995r. Do ustalenia wskaźnika podstawy wymiaru kapitału początkowego organ rentowy przyjął okres dziesięcioletni z lat od 1989 do 1998, przyjmując za lata 1993 i 1994 kwotę (wnioski odwołującej k. 86 i 92 a.r., decyzja ZUS z 06.03.2012r. k. 90-91 a.r., skarżona decyzja ZUS z 26.02.2016r. k. 112-119 a.r.).

B. S. (1) odwołała się od powyższej decyzji do tutejszego Sądu, inicjując tym samym niniejsze postępowanie (odwołanie k. 2 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dowodów z dokumentów, zeznań świadków A. O., R. L. i K. N. oraz zeznań odwołującej, a także w oparciu o akta spraw o sygnaturach: VII U 540/05,
VII U 466/07, VII U 591/11. Sąd dał wiarę zebranym w sprawie dowodom i uznał je za wiarygodne, gdyż ich walor nie był kwestionowany przez strony. Treść zeznań świadków oraz odwołującej była dla Sądu logiczna, spójna ze sobą wzajemnie oraz korespondowała z treścią załączonych do akt sprawy dokumentów.

Sąd miał również na względzie załączone do niniejszej sprawy akta wyżej wymienionych spraw. Sąd dokonał analizy akt sprawy VII U 540/05 w zakresie, w jakim było to konieczne z perspektywy podniesionego przez organ rentowy zarzutu powagi rzeczy osądzonej. Z kolei aktami spraw VII U 466/07 i VII U 591/11 posiłkował się w takim zakresie, w jakim sytuacja K. N. – koleżanki odwołującej z pracy w okresie jej zatrudnienia w (...) była zbliżona do sytuacji odwołującej. W szczególności Sąd miał na względzie, że przedmiotem sporu w ww. sprawach była tożsama kwestia możliwości uwzględnienia okresu zatrudnienia w (...) przy ustalaniu kapitału początkowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie B. S. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
(...) Oddziału w W. z dnia 26 lutego 2016r. Znak: (...) było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie.

Spór w niniejszej sprawie koncentrował się wokół możliwości uwzględnienia okresu zatrudnienia ubezpieczonej w organizacji (...) od 17 lutego 1992r. do 30 września 1996r.

Zgodnie z treścią art. 173 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 887)
dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia
w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 ustawy, pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia, ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy dla osób
w wieku 62 lat (art. 173 ust. 2). Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia
w życie ustawy (art. 173 ust. 3).

W myśl art. 174 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1)  okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2)  okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3)  okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2 (art. 174 ust. 2).

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się
z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. (art. 174 ust. 3).

W myśl art. 53 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS emerytura wynosi:

1)  24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2)  po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3)  po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych

- z uwzględnieniem art. 55.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych na mocy skarżonej decyzji ustalił kapitał początkowy w oparciu o powyższe przepisy, przy czym do ustalenia kapitału początkowego B. S. (1) nie uwzględnił okresu wykonywania przez nią pracy w (...) od 17 lutego 1992r. do 30 września 1996r. wskazując, że za ten okres pracodawca nie opłacił za nią składek
na ubezpieczenia społeczne. Stanowisko organu rentowego zakwestionowała odwołująca, która wskazała, że zatrudniająca ją na podstawie umowy o pracę instytucja była zwolniona
z opłacania składek, a obowiązek ten przejęło na siebie państwo Polskie. Z tych też względów istotą rozważań Sądu było ustalenie, czy wobec stanu faktycznego niniejszej sprawy wnioskodawczyni była zobowiązana wykazać, iż za sporny okres były odprowadzane na nią składki na ubezpieczenia społeczne.

W pierwszej kolejności należało odnieść się do podniesionego przez pełnomocnika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zarzutu powagi rzeczy osądzonej. Sąd Okręgowy wskazuje, że stosownie do treści art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. sąd odrzuci pozew jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi osobami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona czyli zachodzi powaga rzeczy osądzonej. Przepis ten - zarówno z punktu widzenia przesłanki lis pendens, jak i res iudicata - powinien być wykładany i stosowany w powiązaniu z art. 366 k.p.c., który reguluje zakres powagi rzeczy osądzonej stanowiąc, że wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami. Prawomocny wyrok sądu ma zatem powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami. Innymi słowy, o wystąpieniu stanu powagi rzeczy osądzonej rozstrzyga tożsamość podstawy faktycznej i prawnej rozstrzygnięcia oraz tożsamość stron (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 26 stycznia 2012r. I UK 301/11). W orzecznictwie przyjmuje się, że w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych wyrok nie ma powagi rzeczy osądzonej, jeżeli dotyczy odmowy przyznania świadczenia z ubezpieczenia społecznego, a po jego uprawomocnieniu się organ rentowy wydał nową decyzję, opartą na nowych dowodach mających wpływ
na ujawnienie rzeczywistego stanu faktycznego i jego prawidłową ocenę, gdyż wydanie nowej decyzji uprawnia ubezpieczonego do złożenia od niej odwołania i zobowiązuje sąd
do sprawdzenia jej prawidłowości (zob. treść uchwały Sądu Najwyższego z dnia
3 października 1996 r., II UZP 18/96). Wydanie przez organ rentowy nowej decyzji, także
co do świadczenia będącego przedmiotem wcześniejszej decyzji i postępowania wcześniej zakończonego prawomocnym wyrokiem sądu wszczętego w wyniku wniesienia od niej odwołania - co do zasady - uprawnia ubiegającego się o świadczenie do wniesienia kolejnego odwołania do sądu a wszczęta w ten sposób sprawa cywilna nie jest sprawą o to samo świadczenie w rozumieniu art. 199 § 1 pkt 2 KPC (por. wyroki Sądu Najwyższego:
z dnia 19 lutego 2007 r., I UK 266/06, oraz z dnia 21 maja 2008 r., I UK 370/07). Już więc choćby z tego powodu zarzut pełnomocnika organu rentowego należałoby uznać
za niezasadny, należy jednak dodatkowo zaznaczyć, że odwołanie B. S. (1)
od decyzji 21 lipca 2005r., inicjującym postępowanie prowadzone w tutejszym Sądzie Okręgowym pod sygnaturą VII U 540/05, dotyczyło żądania ubezpieczonej uwzględnienia spornego okresu zatrudnienia jako okresu nieskładkowego. W niniejszym postępowaniu odwołująca dochodzi zaś ogólnie uwzględnienia ww. okresu zatrudnienia przy ustalaniu kapitału początkowego. Mając na względzie, że zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 1 i 2 k.p.c. zakres rozpoznania sprawy z odwołania od decyzji ZUS przez sąd ubezpieczeń społecznych jest wytyczony zarówno treścią zaskarżonej decyzji, jak i treścią odwołania, należy stwierdzić,
że wydanie przez tut. Sąd Okręgowy wyroku oddalającego odwołanie ubezpieczonej nie przesądziło o kwestii ewentualnego zaliczenia spornego okresu jako okresu składkowego, gdyż ubezpieczona w postępowaniu VII U 540/05 o to nie wnosiła; przeciwnie, zarówno
w pismach procesowych, jak i w oświadczeniach składanych na rozprawach wskazać można wyraźnie, że odwołująca domagała się zaliczenia ww. okresu jako nieskładkowego. Oznacza to, że pozostałą do rozważenia kwestią jest ewentualne zaliczenie spornego okresu jako okresu składkowego. Stąd też w ocenie Sądu nie sposób przyjąć argumentacji pełnomocnika organu rentowego za zasadną; skoro bowiem uwzględnienie spornego okresu było rozważane jedynie częściowo, zgodnie z zakresem zaskarżenia, to w tych okolicznościach nie zachodziły podstawy do uznania kwestii uwzględnienia tego przy ustalaniu kapitału początkowego odwołującej jako objętej powagą rzeczy osądzonej w całości. W konsekwencji Sąd nie znalazł podstaw do odrzucenia odwołania na podstawie art. 199 § 2 k.p.c. zgodnie z wnioskiem organu rentowego.

Odnosząc się zaś do meritum sporu wskazać należy, iż w toku postępowania odwołująca podnosiła okoliczność, zgodnie z którą jej pracodawca był zwolniony z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne. Wskazać jednak należy, że (...), zgodnie z treścią przywołanego przez odwołującą art. VI § 9 umowy o (...) z 20 lipca 1956r., która weszła w życie w stosunku do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dnia 29 grudnia 1987 r., jak również zarządzenia Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 1992r. w sprawie zaniechania i ustalania i poboru dochodowego od niektórych osób fizycznych (M.P. z 1992r. nr 39 poz. 288 i 299) oraz zarządzenia zmieniającego ww. zarządzenie z dnia 23 marca 1993r. (M.P. z 1993 nr 15 poz. 122) była zwolniona z obowiązku opłacania podatku dochodowego od osób fizycznych od wartości wymienionych w zarządzeniu świadczeń (w przypadku pracowników (...) uposażeń). Brak natomiast podstaw prawnych pozwalających stwierdzić, że organizacja ta była również zwolniona z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne zatrudnianych pracowników, a obowiązek ten, zgodnie z twierdzeniami odwołującej, ciążył na Państwie Polskim.

Sąd Okręgowy wskazuje jednak, że możliwość uwzględnienia spornego okresu – przypadającego na okres przed wejściem w życie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – przy ustalaniu kapitału początkowego w zależności od opłacania składek przez pracodawcę, to należy zaznaczyć, że kwestia ta była przedmiotem rozważań judykatury. W wyroku z dnia 6 kwietnia 2006r. II UK 185/06 Sąd Najwyższy przesądził, że dla uznania okresu zatrudnienia wykonywanego przed wejściem w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za okres składkowy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 i art. 6 ust. 2 tej ustawy, nie jest wymagane wykazanie przez osobę ubiegającą się o emeryturę lub rentę opłacania przez pracodawcę składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne. Sąd Najwyższy stwierdził, że uzależnienie uznania okresu zatrudnienia wykonywanego w poprzednim stanie prawnym za okres składkowy od opłacenia przez pracodawcę składek, kłóciłoby się z zasadą równego traktowania wszystkich ubezpieczonych sformułowaną w art. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Wprowadzałoby bowiem zróżnicowanie pracowników pozostających w zatrudnieniu przed wejściem w życie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez nałożenie obowiązku wykazania faktu opłacenia składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne tylko na niektórych a nie wszystkich pracowników. Wynika to stąd, że na gruncie wydanego na podstawie art. 33 ust. 2 ustawy o organizacji i finansowania ubezpieczeń społecznych rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r.
w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania
do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (t.j. Dz.U. z 1993 r. Nr 68, poz. 330 ze zm.) obowiązek imiennego zgłaszania do ubezpieczenia społecznego miały zakłady pracy zatrudniające nie więcej niż 20 pracowników, a zakłady zatrudniające większą liczbę pracowników zgłaszały ich do ubezpieczenia przez podanie łącznej liczby pracowników zatrudnionych w okresie rozliczeniowym (§ 12 ust. 3 i 4). W przypadku nieuregulowania przez pracodawcę zatrudniającego więcej niż 20 pracowników składek na ubezpieczenie społeczne w należnej wysokości, nie było możliwości stwierdzenia faktu opłacenia składek na ubezpieczenie konkretnego pracownika. Skoro wykazanie faktu opłacenia składek przez pracodawcę nie było wymagane do uznania większości pracowników za ubezpieczonych i w konsekwencji uznania ich okresu zatrudnienia za okres składkowy, nie można przyjąć, że dla wąskiej grupy pracowników wprowadzono dodatkowy warunek, jakim jest opłacenie składki przez pracodawcę. Warunki uzyskania prawa do świadczeń lub ich wysokości nie mogą być bowiem zróżnicowane w stosunku do pracowników w zależności od wielkości zatrudniającego ich zakładu pracy.

W konsekwencji dla uznania okresu zatrudnienia wykonywanego przed wejściem
w życie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za okres składkowy w rozumieniu art. 6 ust. 2 tej ustawy nie jest wymagane wykazanie przez osobę ubiegającą się o emeryturę lub rentę faktu opłacenia przez pracodawcę składek
na pracownicze ubezpieczenie społeczne. Zgodnie z § 21 i 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. Nr 10, poz. 49 ze zm.) środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia są pisemne zaświadczenia zakładu pracy o zatrudnieniu, a także zeznania świadków. Nie ma tu więc mowy o obowiązku przedkładania dowodów stwierdzających zgłoszenie do ubezpieczenia i opłacanie składek (por. przykładowo wyroki Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 4 grudnia 2012r. III AUa 586/12 oraz Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z 21 kwietnia 2016r. V U 952/15).

W ocenie Sądu Okręgowego prezentowane wyżej poglądy orzecznictwa w zakresie interpretacji art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy emerytalnej znajdują zastosowanie w niniejszej sprawie. Nie ma bowiem wątpliwości, że sporny okres zatrudnienia odwołującej w Międzynarodowej Pomocy Polskim Przedsiębiorcom w okresie od 17 lutego 1992r. do 16 października 2015r. był okresem przypadającym przed wejściem w życie ustawy emerytalnej, co oznacza,
że odwołująca nie była zobowiązana wykazać, że w tym okresie były odprowadzane przez jej byłego pracodawcę składki na ubezpieczenie społeczne. Wystarczające było wykazanie przez ubezpieczoną, że pozostawała w stosunku pracy, co wynika wprost z załączonych do akt sprawy i akt rentowych dokumentów kadrowych oraz zeznań świadków i odwołującej.
Sąd miał również na względzie, że podobne stanowisko zostało przyjęte przez sąd ubezpieczeń społecznych w sprawie koleżanki odwołującej z pracy K. N. prowadzonej pod o sygn. akt VII U 466/07, która również była zatrudniona
w (...) w okresie przypadającym na okres zatrudnienia ubezpieczonej (od 14 marca 1994r. do 30 sierpnia 1996r.).

W tych okolicznościach Sąd Okręgowy uznał odwołanie B. S. (1)
za zasadne. Sporny okres zatrudnienia podlega zaliczeniu na poczet ustalenia wysokości kapitału początkowego B. S. (1) zgodnie z wnioskiem pełnomocnika odwołującej z dnia 27 czerwca 2017r. w zakresie od 1 lipca 1992r. do 16 października 1995r. Z tych też względów Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
(...) Oddziału w W. na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., orzekając zgodnie z treścią sentencji wyroku.

Zarządzenie: (...)

(...)