Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

16 grudnia 2021 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Kosicka

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu na rozprawie 16 grudnia 2021 r. w Warszawie

odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddziału w W.

o świadczenie postojowe

z 10 czerwca 2021 r. nr (...) (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje J. G. prawo do świadczenia postojowego.

Sygn. akt VII U 1116/21

UZASADNIENIE

J. G. 12 lipca 2021 r. złożyła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z 10 czerwca 2021 r. nr (...)-DD7/3 w sprawie odmowy prawa do ponownego świadczenia postojowego. W uzasadnieniu odwołania J. G. wskazała, że od 15 lutego 1992 r. prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której początkowo zajmowała się działalnością konsultingową oraz organizacją badań naukowych w dziedzinie badań technicznych i przyrodniczych, projektowaniem oraz obsługą systemów informatycznych, importem-eksportem, kupnem-sprzedażą, sprzedażą detaliczną i hurtową artykułów przemysłowych produkcji krajowej i zagranicznej. Z czasem jednak odwołująca skupiła się na handlu detalicznym, posiadała kilka sklepów. Odwołująca wskazała, że nie zwróciła wcześniej uwagi na to, że przy zmianie klasyfikacji kilkanaście lat wcześniej jej głównym (...) stał się hurt, podczas gdy w istocie przedmiotem działalności była sprzedaż detaliczna, a kontakt z hurtownią sprowadzał się do współpracy z kontrahentami polskimi i zagranicznymi w celu sprowadzania towaru do sklepu ( k.4 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu stanowiska ZUS przywołał art. 15 zq ust. 1 pkt 1 i art. 15zt ust. 1 ustawy covidowej oraz § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 26 lutego 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii C.-19, wskazując, że ponowne świadczenie postojowe przysługuje osobie prowadzącej na dzień 31 marca 2021 r. pozarolniczą działalność gospodarczą, oznaczoną numerem wg Polskiej Klasyfikacji Działalności ( (...)) 2007, jako rodzaj przeważającej działalności, kodem 47.41.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z; której przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub w lutym 2020 r., lub we wrześniu 2020 r. Zakład dodał, że J. G. złożyła wniosek o ponowne świadczenie postojowe w dniu 31 maja 2021 r., wskazując, że jej przeważającą działalnością jest działalność o nr (...) 47.72.Z. podczas gdy z danych w rejestrze REGON wynika, że na 31 marca 2021 r. przeważający przedmiot działalności gospodarczej odwołującej oznaczony był innym kodem ( odpowiedź na odwołanie k.10 a.s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. G. jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej i mieszka na terenie Polski ( bezsporne).

Ubezpieczona od 15 lutego 1992 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą
pod firmą (...). Początkowo odwołująca zajmowała się sprowadzaniem do Polski obuwia z Anglii i jego dalszą dystrybucją, a od ok. 2003 r. również sprzedażą detaliczną w sklepie położonym w Centrum Handlowym (...) w W.. W kolejnych latach odwołująca otwierała dodatkowe sklepy, w tym również poza W., jednak od 2018 r. ograniczyła działalność i całkowicie zrezygnowała z hurtowego importu obuwia. Prowadzi tylko jeden sklep. W lokalu zatrudniona jest jako sprzedawca m.in. I. M.. Sklep jest wyposażony w kasę fiskalną, a przy sprzedaży klientom wydawane są paragony. Do 27 kwietnia 2021 r. działalność była zarejestrowana z (...) przeważającym 46.42.Z (sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia) i dodatkowymi, w tym m.in. 42.72.Z (sprzedaż detaliczna obuwia i wyrobów skórzanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach), zaś od 27 kwietnia 2021 r. odwołująca dokonała zmiany w rejestrze w ten sposób, że wykreślono (...) 46.42.Z jako przedmiot główny i dodano jako dodatkowy, a jako (...) przeważające wpisano 47.72.Z – ze wskazaniem jako daty zaistnienia zmiany 1 stycznia 2018 r. ( wydruk zmian w (...) k.37 a.s., historia zmian w (...) nienumerowane a.r., podatkowa księga przychodów i rozchodów k.23-35 a.s., zeznania świadków A. D. k.46 a.s., I. M. k.46v a.s., zeznania odwołującej k.46v a.s.).

Odwołująca 31 maja 2021 r. złożyła wniosek o ponowne świadczenie postojowe dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą w branżach określonych w rozporządzeniu. Jako przeważającą działalność wg (...) wnioskodawczyni wskazała 47.72.Z ( wniosek z 31.05.2021 r. – nienumerowane a.r.).

W wyniku rozpoznania wniosku, 10 czerwca 2021 r. organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję nr (...), w której odmówiono J. G. prawa do ponownego świadczenia postojowego. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy przytoczył art. 15zq ust. 1 pkt 1 i art. 15zt ust. 1 ustawy covidowej oraz § 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 26 lutego 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii C.-19, wskazując, że wg analizy danych w bazie REGON i potwierdzonych w (...), na dzień 31 marca 2021 r. – podlegający ocenie organu rentowego – J. G. prowadziła inny rodzaj działalności niż oznaczona we wniosku 47.72.Z.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych dowodów, których autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron, a sąd nie znalazł żadnych przyczyn
by zrobić to z urzędu, a także na podstawie korelujących z nimi wiarygodnych zeznań świadków i odwołującej się, uznając, że dowody te tworzą spójną, logiczną całość.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 15zq ust. 1 pkt. 1 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych ( Dz. U. z 2021r. poz. 2095 t.j., dalej: ustawa covidowa) w związku z art. 15zt ust. 1 tej ustawy i § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 26 lutego 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii (...)19 ( Dz. U. poz. 371 i 713, dalej: rozporządzenie) ponowne świadczenie postojowe przysługuje osobie:

-

prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych,

-

prowadzącej na dzień 31 marca 2021 r. pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną według Polskiej Klasyfikacji Działalności ( (...)) 2007, jako rodzaj przeważającej działalności, kodami: 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z,

-

której przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany
w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy
co najmniej o 40 % w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim
lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub w lutym 2020 r., lub we wrześniu 2020 r.

W myśl art. 15zq ust. 2 ustawy covidowej w związku z § 4 ust. 3 rozporządzenia ponowne świadczenie postojowe przysługuje osobom zamieszkującym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli są:

1)  obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej lub

2)  posiadającymi prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, lub

3)  cudzoziemcami legalnie przebywającymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 15zq ust. 3 ustawy covidowej w związku z § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia ponowne świadczenie postojowe przysługuje, gdy w następstwie wystąpienia (...)19 doszło do przestoju w prowadzeniu działalności. Art. 15zq ust. 4 pkt. 3 ustawy w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia stanowi zaś, że ponowne świadczenie postojowe przysługuje osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, jeżeli nie podlega ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu, chyba że podlega ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 kwietnia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii (...)19 ( Dz. U. poz. 713) liczbę ponownych świadczeń postojowych, o których mowa w § 5 rozporządzenia z 26 lutego 2021 r. w brzmieniu zmienionym, pomniejsza się – niezależnie od pomniejszenia, o którym mowa w § 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lutego 2021r. – o liczbę świadczeń przyznanych na podstawie § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 26 lutego 2021r. w brzmieniu dotychczasowym.

Sąd zważył, że Polska Kwalifikacja (...) została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) – Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1185. Rozporządzenie to zostało wydane
w związku z art. 40 ustawy o statystyce publicznej, zgodnie z którym Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w porozumieniu z właściwymi naczelnymi organami administracji państwowej, opracowuje podstawowe do określenia przebiegu i opisu procesów gospodarczych i społecznych standardowe klasyfikacje i nomenklatury, wzajemne relacje między nimi oraz ich interpretacje, zaś zostają wprowadzone na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów. Ustalone w ten sposób klasyfikacje stosuje się m.in. w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej czy statystyce. Przy czym, w ocenie sądu, kod (...)
nie przesądza o faktycznie wykonywanej działalności.

W istocie na przedsiębiorcy spoczywa obowiązek aktualizacji wpisu w ustawowym terminie, nie sposób jednak wywodzić z tego sankcji w postaci odmowy przyznania pomocy publicznej związanej z zaistniałą epidemią.

Sąd zważył, że domniemywa się, że dane zawarte w rejestrze są prawdziwe, ale zgodnie
z art. 234 k.p.c. domniemania ustanowione przez prawo (domniemania prawne) wiążą sąd; mogą być jednak obalone, ilekroć ustawa tego nie wyłącza. Domniemanie związane z rejestrem może być obalone. Dopuszcza się zatem przedstawienie dowodów, które wskazują, że dane zawarte w rejestrze nie są zgodne z rzeczywistością ( zob. wyrok WSA z 26.04.2018 r., sygn. V SA/Wa 2180/17).

W ocenie sądu, J. G. wykazała dokumentami oraz poprzez zeznania świadków A. D., I. M. oraz własne, że dane zawarte w rejestrze REGON, na które powołał się organ rentowy, nie przekreślają prawdziwości twierdzeń wnioskodawczyni, że jej przeważająca działalność na 31 marca 2021 r. zawierała się w kodzie (...) 47.72.Z., co skutkowało zmianą zaskarżonej decyzji i przyznaniem odwołującej się prawa do dodatkowego świadczenia postojowego.

Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika bowiem, że wnioskodawczyni co najmniej od 2018 r. prowadzi działalność polegającą głównie na sprzedaży detalicznej obuwia. Działalność ta wykonywana jest w sklepie prowadzonym w Centrum Handlowym (...), do którego obsługi odwołująca zatrudnia pracowników. Wnioskodawczyni wyjaśniła też, że prowadzi działalność gospodarczą od 1992 r. i początkowo zajmowała się w jej ramach m.in. importowaniem obuwia z Anglii i jego hurtową dystrybucją. Mimo, że na przestrzeni lat wnioskodawczyni zrezygnowała z takiej formy działalności, przez niedopatrzenie nie dokonała zmiany przeważającego przedmiotu działalności w rejestrze. Na potwierdzenie swoich twierdzeń ubezpieczona przedstawiła dowody w postaci ksiąg rachunkowych, dodatkowo popartych zeznaniami świadków w osobach zatrudnianej księgowej A. D. oraz sprzedawcy I. M.. Organ rentowy nie kwestionował autentyczności ww. dokumentów, ani nie podważał ich wartości dowodowej, jak również nie kwestionował wiarygodności zeznań świadków, a jedynie poprzestał na powielaniu dotychczasowej argumentacji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, organ wskazał bowiem, że na 31 marca 2021 r. wnioskodawczyni prowadziła przeważającą działalność z kodem 46.42.Z. i podtrzymał to stanowisko, gdy odwołująca przyznała, że przez niedopatrzenie dokonała dopiero 27 kwietnia 2021 r. zmiany przeważającego kodu (...) na 47.72.Z – „ Sprzedaż detaliczna obuwia i wyrobów skórzanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach”, mimo iż od dłuższego czasu zajmowała się głównie sprzedażą detaliczną, a nie importem i sprzedażą hurtową.

W ocenie sądu okręgowego, jasnym jest, że intencją prawodawcy (potwierdza to także wykładnia literalna art. 15zq) było zaliczenie do kręgu beneficjentów tych świadczeniobiorców, których realna (faktyczna) przeważająca działalność jest tożsama z kodami (...) określonymi w ustawie. Przemawia za tym w szczególności fakt, że (...), a więc Polska Kwalifikacja (...), została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) – Dz.U. 2007, nr 251, poz. 1185. Rozporządzenie to zostało wydane na mocy art. 40 ustawy o statystyce publicznej. Przepis ten wskazuje, że Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w porozumieniu z właściwymi naczelnymi organami administracji państwowej, opracowuje podstawowe do określenia przebiegu i opisu procesów gospodarczych i społecznych standardowe klasyfikacje i nomenklatury, wzajemne relacje między nimi oraz ich interpretacje, zaś zostają wprowadzone na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów. Wprowadzone w tym trybie standardowe klasyfikacje i nomenklatury stosuje się w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej.

Oznacza to, że kod (...) ma w istocie charakter jedynie statystyczny i w żadnym wypadku nie przesądza o rodzaju faktycznie wykonywanej działalności. Niewątpliwie zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie (...) dla Przedsiębiorcy, prowadzący działalność winien dokonać aktualizacji wpisu w ustawowym terminie, nie sposób jednak wywodzić z tej normy sankcji dla przedsiębiorcy mającej objawiać się odmową przyznania pomocy publicznej związanej z wybuchem epidemii wirusa S.-CoV-2.

Warto również podkreślić, że zarówno art. 16 ustawy o (...) oraz przepisy w zakresie informacji w rejestrze REGON wskazuje, że domniemywa się, że dane zawarte w rejestrze są prawdziwe.

Na odwołującej się spoczywał obowiązek wykazania, że dane zawarte w rejestrze są nieprawdziwe, a jej przeważająca działalność zawiera się w kodzie (...) 47.72.Z. Powyższemu obowiązkowi J. G. sprostała, co skutkowało zmianą zaskarżonej decyzji i przyznaniem jej prawa do świadczenia postojowego. Odmienna interpretacja doprowadziłaby do wykluczenia podmiotów, którym faktycznie przysługuje prawo do pomocy w związku z zaistniałą sytuacją epidemiczną. Sam wpis w ewidencji nie przesądza o tym, że nie jest dopuszczalne badanie przedmiotu faktycznej działalności. Nadto sporny przepis posługuje się pojęciem osoby „prowadzącej na dzień 31 marca 2021 r. pozarolniczą działalność gospodarczą”, co nie jest tożsamym ze stwierdzeniem „oznaczonej” działalności gospodarczej.

Organ rentowy nie kwestionował pozostałych przesłanek, uprawniających odwołującą do spornego świadczenia.

Mając na względzie wskazane okoliczności sąd, w oparciu o treść art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję, orzekając jak w wyroku.